Ο ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις τίθενται αρκετά ζωτικά ερωτήματα. Το κορυφαίο δε από αυτά είναι το κατά πόσον η Ελλάδα, με τα 110 δισεκατ. ευρώ, τα οποία θα δεχθεί την προσεχή τριετία, μπορεί τελικά να αποφύγει την χρεωκοπία. Από την άποψη αυτή, όμως, η κατάσταση κάθε άλλο παρά αισιοδοξία γεννά. Διότι, τα διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας είναι τεράστια και οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται θα πρέπει να έχουν σαρωτικό χαρακτήρα.

Το δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 115% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος. Ακόμη κι αν τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση για την επίτευξη δημοσιονομικής πειθαρχίας και εξυγιάνσεως εφαρμοστούν ακωλύτως στην καλύτερη περίπτωση θα επιτευχθεί κάποιος περιορισμός των πρωτογενών ελλειμμάτων του δημοσίου – ελλειμάτων που αγγίζουν σήμερα τα 35 με 40 δισ. ευρώ. Αλλά το δημόσιο χρέος ακόμη κι αν το έλλειμμα μηδενιστεί – κάτι που βεβαίως είναι αδύνατον να συμβεί δεδομένου ότι τα τοκοχρεωλύσια δημιουργούν το πρωτογενές έλλειμμα-, θα εξακολουθήσει να τροφοδοτείται με τους τόκους που πληρώνει η χώρα για τα ποσά που μέχρι σήμερα έχει δανειστεί.


Πιο συγκεκριμένα, το μέσο σταθμικό επιτόκιο δανεισμού της χώρας σήμερα ξεπερνά το 3,6% και αναμένεται το επόμενο έτος να ενισχυθεί κατά μία και πλέον μονάδα. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί από την αναμενόμενη από τους ειδικούς άνοδο διεθνώς των επιτοκίων την επόμενη πενταετία. Για την ίδια περίοδο εκτιμούμε ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι μηδενική. Κατά συνέπεια το δημόσιο χρέος, με τα σημερινά δεδομένα θα συνεχίσει να αυξάνεται και ο ακαθάριστος δημόσιος δανεισμός της χώρας θα χρειαστεί για το 2010 περίπου το ένα τέταρτο, κατά τους αισιόδοξους, του ΑΕΠ.

Στο πρόβλημα αυτό θα πρέπει να προστεθεί το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών της χώρας και η κατάρρευση της ανταγωνιστικότητος της ελληνικής οικονομίας που δυστυχώς θα επιταχυνθεί μετά την πρόσφατη ακατανόητη αύξηση των φόρων στο παραγώμενο εισόδημα και στην ιδιοκτησία και αναπόφευκτα θα μειώσει το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις θεωρούνται όνειρο θερινής νυκτός λόγω της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της φορολογίας και της αστάθειας του θεσμικού περιβάλλοντος. Η χώρα αποβιομηχανοποιείται τάχιστα, χωρίς να αξιοποιούνται κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει, όπως το φυσικό περιβάλλον, ο πολιτισμός και η παιδεία της. Όλες οι προσπάθειες εγχώριων ή ξένων επενδύσεων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συνθλίβονται στις ατέρμονες και χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, σε διεφθαρμένους μηχανισμούς, ή ακυρώνονται αμετακλήτως από το παραγωγικό σαμποτάζ αντιδραστικών πολιτικών δυνάμεων και συνδικάτων. Το συμπέρασμα επομένως είναι ότι τα εξαγγελθέντα μέτρα υπό της κυβερνήσεως δεν επαρκούν για να ανακόψουν το δρόμο της εθνικής οικονομίας προς τη χρεωκοπία.



Επιπροσθέτως, το άμεσο αποτέλεσμα της λήψης των μέτρων δημοσιονομικής εξυγιάνσεως, της επιβολής νέων φόρων σε συνδυασμό με την οικονομική ύφεση και την κατάρρευση της ανταγωνιστικότητος θα είναι η γιγάντωση της ανεργίας και η κοινωνική έκρηξη, την οποία θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν πολιτικά οι δυνάμεις των άκρων. Το αμέσως επόμενο διάστημα, το μείγμα θα γίνει εκρηκτικό.



Κάθε κρίση ωστόσο, εμπεριέχει και ευκαιρίες. Η -βεβαία για πολλούς- χρεωκοπία της χώρας μπορεί να αποτραπεί με την χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση λήψη και το συνδυασμό ριζοσπαστικών διαρθρωτικών μέτρων, όπως:



Πραγματικές ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα των μεταφορών, των τραπεζών, της ενέργειας και σε οποιονδήποτε άλλον τομέα το κράτος ασκούσε έως σήμερα επιχειρηματική δραστηριότητα.



Δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας, το κόστος της οποίας ανέρχεται σε 7% του ΑΕΠ. και είναι διπλάσιο του κοινοτικού μέσου όρου. Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις πληρώνουν επιπλέον 8 με 9 δισ. ευρώ ετησίως στη μαύρη τρύπα της γραφειοκρατίας.



Πραγματικό άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Υπενθυμίζουμε ότι το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, έχει υπολογιστεί (από το ΙΟΒΕ) ότι θα προσέθετε 1,5% τουλάχιστον στο ΑΕΠ.



Μείωση των δαπανών του δημοσίου κατά 25% με 30%, καταργώντας μεταξύ άλλων μέτρων και όλους τους δημόσιους οργανισμούς, φορείς και νομικά πρόσωπα που δεν χρειάζονται. Οι υπάλληλοι αυτών θα πρέπει να απολυθούν και όχι να μεταταχθούν. Συγχρόνως θα πρέπει να αποφασιστεί το πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα για μια πενταετία. Όλο το ελεγκτικό έργο των εφοριών, πολεοδομιών κλπ.θα πρέπει να μεταφερθεί σε ιδιωτικές εταιρείες, πιστοποιημένες από το κράτος. Έτσι, εκτός της δεδομένης εξοικονομήσεως των λειτουργικών δαπανών και αυτών της μισθοδοσίας, το κράτος θα πάψει να εκβιάζεται από συντεχνίες που έχουν στα χέρια τους ως όπλο για την ικανοποίηση των παράλογων αιτημάτων τους την είσπραξη των διαφόρων κρατικών εσόδων.



Η μείωση των φόρων -εισοδήματος, κατοχής ακινήτων, κληρονομίας- σε συνδυασμό με την απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, θα εξασφάλιζε διαθέσιμο εισόδημα στους πολίτες, το οποίο θα διοχευτεύετο στην χειμαζόμενη από την κρίση αγορά.



Θέσπιση νέου επενδυτικού νόμου αυξημένης τυπικής ισχύος, στα πρότυπα εκείνων της δεκαετίας του 1950 που θα επιτρέψει να εισρεύσουν στη χώρα επενδυτικά κεφάλαια σε παραγωγικές δραστηριότητες, σε συνδυασμό με την άρση όλων των κανονιστικών ρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.



Τα μέτρα αυτά θα αποτρέψουν κατά τη γνώμη μας τη χρεωκοπία της χώρας, θα ενδυναμώσουν τις δυναμικές και υγιείς κοινωνικές δυνάμεις έναντι των συντεχνιών και του τελούντος υπό την ομηρία αυτών πολιτικού συστήματος και, το πλέον σημαντικό, θα ενισχύσουν την καταβαραθρωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας παρέχοντας σ΄αυτή τις αναγκαίες αναπτυξιακές προϋποθέσεις.


Απο http://www.sofokleous10.gr