O Βίλχελμ Ράιχ ήταν Αμερικανοαυστριακός σεξολόγος και ψυχολόγος, που θεωρείται ο ιδρυτής της σεξολογίας. Γεννήθηκε στις 24 Μάρτίου του 1897 στη Γαλικία, την περιοχή που βρισκόταν τότε στην ανατολική παραμεθόριο της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας.
Στην Βίεννη γνώρισε την πρώτη του γυναίκα και την παντέρεύτηκε το 1922 όταν ήταν στην ηλικία των 25 ετών,απο τον γάμο απέκτησε δύο κόρες η ζωή του ακολούθεί μια ταραχώδη πορεία, όπως άλλωστε ήταν και η προσωπικότητά του. Για τις θεωρίες του και τις ανακαλύψεις του εκδιώχθηκε από τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη και διαγράφηκε από το Κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας.Χώρισε την πρώτη του γυναίκα και συναψε σχέση με άλλη γυναίκα. Οι εκπρόσωποι του φασισμού τον θεώρούσαν κομουνιστή και πράκτορα της Μόσχας και οι κομουνιστές τον θεώρούσαν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης. Οι ψυχαναλυτές της εποχής του τον θεώρησαν αιρετικό και τον διέγραψαν από την Ψυχαναλυτική Ένωση.Το 1939 μετακόμισε στις Η.Π.Α
δίδαξε στη "Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας" στη Νέα Υόρκη. Εκεί δεν άργησε να περιτριγυριστεί από πολλούς μαθητές, πάνω στους οποίους ο Ράιχ ασκούσε μια παράξενη γοητεία. Με έξοδα των μαθητών του ίδρυσε ένα εργαστήρι, έναν εκδοτικό οίκο και έβγαλε ένα περιοδικό που δημοσίευε άρθρα σχετικά με τα πειράματά του.Η μεγαλύτερη ανακαλυψή του θεωρούνταν απο τον ίδιο η οργόνη ένας υποτιθέμενος τύπος "αρχέγονης κοσμικής ενέργειας που ισχυρίστηκε πως είναι πανταχού παρούσα και εξηγεί πράγματα όπως το χρώμα του ουρανού, τη βαρύτητα, τους γαλαξίες, την αποτυχία των περισσοτέρων πολιτικών επαναστάσεων και ένα καλό οργασμό. Στα έμβια όντα, η οργόνη ονομάζεται και βιο-ενέργεια ή Ζωτική Ενέργεια. Ο Ράιχ πίστευε πως η οργόνη είναι "καταδείξιμη οπτικά, θερμικά, ηλεκτροσκοπικά και με τη χρήση μετρητών Geiger-Mueller"*.Το 1942 ο Ράιχ μαζί με τους μαθητές του αγόρασαν μια έκταση στην Πολιτεία Μαίην, κοντά στα καναδικά σύνορα. Βάφτισαν αυτή την έκταση "Όργονον", και ο Ράιχ έφτιαξε εκεί ένα εργαστήρι όπου συνέχισε να δουλεύει ασταμάτητα μαζί με τους μαθητές του και να πραγματοποιεί πειράματα πάνω στην οργόνη. Ο Ράιχ περιφερόταν μόνος του τη νύχτα και ατένιζε αυτόν τον πελώριο ωκεανό οργόνης (όπως τον ονόμαζε), σκεπτόμενος τους μακρινούς γαλαξίες. Η σκέψη του είχε πάρει μια μυστικιστική χροιά, και αυτό φαινόταν στα τελευταία βιβλία του, όπως "Ο θάνατος του Χριστού" , "Άκου ανθρωπάκο", "Ο Αιθέρας, ο Θεός και ο διάβολος" κ.α.
Βιογραφικό απο wikipedia.
Δεν συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω βιογραφικό. Ο Ραιχ ήταν ίσως ο μόνος ψυχολόγος ο οποίος ασχολήθηκε όχι μόνο με την θεραπεία αρρώστων, αλλα με το πως οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν καλύτερα χρησιμοποιώντας τις τεράστιες ανακαλύψεις της ψυχολογίας. Πολεμήθηκε γι αυτό, ακόμα σκληρότερα και απο τον Φρόϋντ, μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε χωρίς περιουσία.
Διαβάστε αποσπάσματα και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα:
ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΙΧ: ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ
"..."Όταν ζεις για μακρύ διάστημα στο βάθος μιας σκοτεινής σπηλιάς
θα σιχαθείς το φως του ήλιου. Και το πιθανότερο είναι ότι τελικά
τα μάτια σου θα χάσουν τη δύναμη αν αντέχουν.
Να γιατί καταλήγουμε να μισούμε το φως του ήλιου..."
"...Δεν το 'χεις ξανακούσει αυτό, έτσι; Οι ελευθερωτές σου λένε πώς ο Κάιζερ, ο Τσάρος, ο Πάπας Γρηγόριος ο ΚΖ, ο Μόργκαν, ο Κρούπ και ο Φόρντ, αυτοί είναι οι δυνάστες σου. Και ποιοί είναι οι ελευθερωτές σου; Ο Μουσολίνι, ο Ναπολέον, ο Χίτλερ και ο Στάλιν.
Γι αυτό σου λέω: "Εσύ μονάχα μπορείς να γίνεις ελευθερωτής του εαυτού σου!"..."
"...Σε φοβάμαι ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι, επειδή το κυριότερο μέλημά σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις απο τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταίς εσύ γι αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα χες απο καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δέν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δέν την στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου. Καμία αστυνομική δύναμη στον κόσμο δέν θα ήταν ικανή να σε συντρίψει αν διέθετες στην καθημερινή σου ζωή έστω και μια στάλα αυτοσεβασμό..."
ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΙΧ: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
"...Αυτά τα όμορφα, άδολα και χαρούμενα πλάσματα, τα μωρά, πώς άραγε γίνονται σαν κι εμάς,
άνθρωποι ανασφαλείς, μπερδεμένοι, ανίκανοι να ζήσουν μαζί αρμονικά, άνθρωποι που γυρεύουν τα υπέρμετρα πλούτη,
την περισσή εξυπνάδα, τη ζηλευτή ομορφιά, την παγκόσμια φήμη, όπια και αν είναι αυτή,
άνθρωποι που αναζητούν κάποτε το Θεό (που κάπου μοιάζει να είναι κρυμμένος) και ελπίζουν να μη τους μοιάσουν τα παιδιά τους;
Γεννιόμαστε άγγελοι και γινόμαστε απολωλότα πρόβατα.
Κι όπως μαθαίνουμε διαβάζοντας τους παλιότερους, έτσι γινόταν πάντα. Πώς γίνεται αυτό;
Γιατί εμείς οι άνθρωποι, που είμαστε από κάθε άποψη τα πιο νοήμονα από όλα τα ζώα,
δεν καταφέρνουμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ο κάθε σκύλος, φάλαινα ή ποντίκι
αυτόματα γνωρίζει, ότι είναι μέρος της φύσης κι ότι πρέπει να συνεργάζεται μαζί της, να υπακούει στους νόμους της;
Γιατί αποξενωνόμαστε από τη ζωή; ..."
"...Τον περασμένο αιώνα (εννοεί τον 20ο) οι γονείς και οι παππούδες μας προσπάθησαν πολλές φορές να διαπεράσουν το τείχος του κοινωνικού κακού με κάθε είδους κοινωνικές θεωρίες, πολιτικά προγράμματα, μεταρρυθμίσεις, ψηφίσματα και επαναστάσεις.
Και όλες τις φορές απέτυχαν οικτρά.
Όλες οι προσπάθειες για βελτίωση της τύχης του ανθρώπου απέτυχαν.
Το χειρότερο όμως ήταν ότι με κάθε νέα προσπάθεια, η αθλιότητα γινόταν ακόμα βαθύτερη και η εμπλοκή ακόμα χειρότερη.
…Προσπαθήσαμε απεγνωσμένα να πηδήξουμε προς την ελευθερία με αλυσοδεμένα πόδια και πέσαμε..."
"...Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να πούμε στα παιδιά μας πώς να φτιάξουν το μέλλον τους,
αφού αποδειχτήκαμε ακατάλληλοι να φτιάξουμε το δικό μας παρόν.
Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε ωστόσο, είναι να πούμε στα παιδιά μας πού και πώς αποτύχαμε.
…Δεν είναι δυνατό να ελπίζουμε ότι θα φτιάξουμε ανεξάρτητους ανθρώπους,
όταν η αγωγή των παιδιών βρίσκεται στα χέρια των πολιτικών.
Δεν πρέπει να παραδίνουμε τα παιδιά μας σε τέτοιο άθλιο τρόπο..."
"...Η έκπτωση του Αδάμ και της Εύας από τον κήπο της Εδέμ αναφέρεται στην από πολύ καιρό χαμένη επαφή του ανθρώπου με τη φύση.
Δεν μπορεί να ξαναμπεί, για όσο ακόμα θα είναι «αμαρτωλός».
Κατά την άποψή μας, δεν μπορεί να ξαναγυρίσει στη φύση, γιατί υπάρχει κάτι που αντιφάσκει με τη φύση.
Αφού ο άνθρωπος είναι ένα ελάχιστο μέρος της φύσης, πρέπει να υπακούει τους νόμους της για να μη χάσει την αληθινή του φύση,
για να μη γίνει ακατάλληλος, και για να μην καταλήξει στο χάος που βρίσκεται σήμερα.
Δε χρησιμεύει σε τίποτα να καλούμε τον άνθρωπο «να ξαναγυρίσει στο Θεό», αν δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει στην πραγματικότητα «Θεός».
Το να μη γνωρίζουμε το Θεό είναι ένα μέρος της φρούρησης της εισόδου, η τιμωρία, ένα μέρος της πτώσης του ανθρώπου..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η επίσκεψη σας στο Θαλαμοφύλακα με τιμά ιδιαίτερως.
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι τρολλιές, οι κουτσουλιές και οι ύβρεις.
Τα υπόλοιπα θα μείνουν για πάντα εδώ, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, γι αυτό πριν πατήσετε το κουμπί "Υποβολή", παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε.