ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ (ΓΕΙΤΟΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ)_ΕΑΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΤΕ ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΣΤΑ...
ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ....
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ. ΕΙΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
....ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠ'ΟΛΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΛΑΜΕ ΝΑ ΦΥΛΑΝΕ ΤΑ "ΠΡΟΒΑΤΑ".
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ "Η ΜΟΙΡΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΗ"
MOLONLAVE
ksipnistere
H ΜΥΡΤΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτάθηκα μπροστά της, ενα γελαστό κορίτσι του ΧΡΥΣΟΥ ΑΙΩΝΑ ζούσε στην εποχή της Αθήνας του 21ου . Την πλησίασα να παρατηρήσω και να «ρουφήξω» την μορφή της με όλο μου το είναι. Σχεδόν την ψηλάφισα. Το βλέμμα μου θέλησε να ριζώσει η μορφή της στο μυαλό μου. Ξάφνου όλα γύρω σκοτείνιασαν εκτός απο εκείνη. Τα πάντα γύρω παραδόθηκαν στην λήθη εκτός από εκείνη που έστεκε φωτεινή μπροστά μου. Ανατρίχιασα, θέλησα να φύγω από τούτο το παράδοξο του χρόνου. ΄Ομως εκείνη με γλυκιά παιδική φωνή με καθόρισε, με ρίζωσε στο πάτωμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
«Μην φοβάσαι» μου είπε. Είμαι εδώ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ για τον ίδιο λόγο που ήρθες να με δείς. Ήρθα στον αιώνα σου να πώ όσα είδα, όσα ένιωσα.
Η ανάσα μου κόπηκε!
«Έζησα για μόλις 11 χρόνια στην Αθήνα. Πολλά δεν είδα και δεν άκουσα γιατί ήμουν μικρή. Πέρασα γρήγορα στα Ηλύσια Πεδία και στα νησιά των Μακάρων όπου έγινα δεκτή γιατί ήμουν μικρή κι αθώα. Όμως από εκεί μαζί με τους λοιπούς προγόνους σου παρακολουθούμε την πορεία όσων σας παραδώσαμε. Πατρίδα, βωμούς κι εστίες. Είναι αλήθεια πως κι εμείς στην εποχή μας κάναμε λάθη! Δημιουργήσαμε όμως εναν πολιτισμό που αντάξιο του δεν είχε δεί ως τότε ο κόσμος όλος. Τίποτε απ’ όσα γνωρίζετε σήμερα δεν μας ήταν άγνωστο. Τα κτήρια μας δεν ήταν γιγάντια αλλά αντάξια του ανθρώπου. Ήταν τόσο μεγάλα ώστε να χωράει ο θεός και τόσο μικρά ώστε να συγκατοικεί ο άνθρωπος. Δεν ξεφύγαμε από το συμπαντικό μέτρο και τα πάντα ποιήσαμε κατ αναλογία και τέλεια συμμετρία. Συμπυκνώσαμε δυνάμει της συμπαντικής γλώσσας των μαθηματικών στα μνημεία μας όλη την σοφία μας και σας την παραδώσαμε να σας διδάσκουν ανά του αιώνες. Αυτή η δύναμη σας κράτησε «ζωντανούς» ακόμα και τότε που η γνώση ως αντικείμενο του συνειδητού είχε εξαφανιστεί μέσα στον ζόφο των κατακτητών. Υπήρξαν γενιές που μας είχαν «ξεχάσει» και που η θύμηση μας δεν έμοιαζε να υπάρχει. ‘Ομως δες γύρω σου παντού και θα καταλάβεις πως ο πολιτισμός μας συνέχισε να υφίσταται μέσα σας χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζετε. Δες πάνω στ αγγεία μας πως «θρηνούσαμε τους νεκρούς μας» , όπως ακριβώς τους θρηνείτε και σήμερα. Δες τους οβολούς που βάζαμε στο στόμα των νεκρών και ψάξε να δεις για πόσα χρόνια απλοί χωρικοί συνέχιζαν να μας τιμούν χωρίς να μας ξέρουν με τον ίδιο τρόπο. Δες τις χοές-προσφορές με ρόδι στάρι και κρασί και θυμήσου... Μας αναζητήσατε γιατί ακόμα και χωμένα στην γή τα μνημεία μας καλούσαν. Καλούσαν με την συμπαντική τους δύναμη τους απογόνους μας να θυμηθούν. Οπως ακριβώς οι μαγνήτες τον σίδηρο. Εμείς τοποθήσαμε την κάψουλα της γνώσης και του φωτός μέσα στο κύταρο σας όπου τίποτε δεν μπορεί να την φθείρει όσο εσείς γεννάτε. Στην εποχή σας κάποιοι συσωρεύουν την γνώση κάτω από τόνους μάζας. Εμείς την κάναμε αντικείμενο καθημερινότητας. Κάποιοι στην εποχή σας βάζουν το λυχνάρι κάτω από το κάθισμα, εμείς κάναμε λυχνάρι κάθε πέτρα.... Περπάτα σήμερα ανάμεσα μας και θα βρείς αυτό που χρειάζεσαι. Κάθε κατεργασμένη πέτρα που βρίσκεται εδώ έχει κάτι να σου πεί, κάτι να σε διδάξει. Πορεύου....»
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ-ΑΝΤΙΝΟΟΣ.