H Eλεύθερη Κυριακή προέκυψε σαν αποτέλεσμα του προβληματισμού μιας ομάδας φίλων και γνωστών σχετικά με όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.Η συνειδητοποίηση πως είμαστε μόνοι μας και δεν μπορούμε να περιμένουμε από κανένα τη λύση για τα αδιέξοδα που οδηγούμαστε μας έστρεψε στην ιδέα της αυτοοργάνωσης και στη δημιουργία μιας κίνησης καταρχήν διαμαρτυρίας.Εμπνευστήκαμε από κινήσεις όπως το GetGreeceBack και ο Συντονιστής και αντιληφθήκαμε την αξία της πολιτικής ανυπακοής και της ειρηνικής διαμαρτυρίας.
Αυτές οι κινήσεις όμως δεν έγιναν ποτέ μαζικές και ο κυριότερος λόγος θεωρήσαμε ότι ήταν ο καθορισμός μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας για μαζική δράση.Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε τρομερές οργανωτικές ικανότητες που οι απλοί πολίτες δεν διαθέτουν, ενώ ο κόσμος έχει την τάση να συμμετέχει μαζικά σε κινήσεις μόνο αφού παρατήρει για καιρό την ύπαρξη τους και αρχίζει να πιστεύει ότι έχουν πιθανότητες επιτυχίας.Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το κίνημα των διοδίων που έγινε μαζικό μετά από 16 μήνες.
Πρότυπο για μας αποτέλεσαν οι διαμαρτυρίες στη Λειψία της Ανατολικής Γερμανίας το 1989 που έμειναν γνωστές σαν Monday demonstrations.Από 50 άτομα που ξεκίνησαν τη διαμαρτυρία και αφού επέμεναν κάθε Δευτέρα, καταλήξαμε στις διαδηλώσεις του Οκτώβρη που συγκέντρωσαν χιλιάδες πολιτών και διατηρώντας τον ειρηνικό χαρακτήρα τους οδήγησαν την κυβέρνηση σε παραίτηση.
Πάνω σε αυτές τις κινήσεις και τα συμπεράσματα που αντλήσαμε ξεκινήσαμε την προσπάθεια αυτοοργάνωσης μας.Το πρώτο που αντιληφθήκαμε ήταν ότι έπρεπε να λειτουργούμε με βάση τα πραγματικά δημοκρατικά ιδεώδη χωρίς ηγέτες και μόνιμες επιτροπές.Το πλεονέκτημα ότι όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και δεν υπήρχε καχυποψία μας βοήθησε να αποφύγουμε τυπολατρείες και αγκυλώσεις και σύντομα μετά από τακτικές συγκεντρώσεις και γόνιμο διάλογο διαμορφώσαμε το χαρακτήρα της Ελεύθερης Κυριακής και περάσαμε στην πράξη.
Συνειδητοποίωντας τα πλεονεκτήματα της άμεσης δημοκρατίας συμπεράναμε ότι αυτή είναι και η λύση για τα προβλήματα μας.To μεγάλο πρόβλημα όμως είναι η μάλλον νηπιακή αντίληψη που έχουμε σαν κοινωνία για το τι είναι η πραγματική δημοκρατία.Πρέπει δηλαδή να την ανακαλύψουμε από την αρχή.Το κλειδί για την δημοκρατία είναι η συμμετοχή όλων των πολιτών.Πως όμως θα βάλουμε στο παιχνίδι αυτό όλες τις γενιές των Ελλήνων που έχουν μάθει να παρατηρούν τις πολιτικές εξελίξεις από μακριά και να περιορίζουν τη συμμετοχή τους σε εκλογές κάθε 4 χρόνια.
Η Ελεύθερη Κυριακή μπορεί να λειτουργήσει σαν το δημοτικό σχολείο της δημοκρατίας.Στόχος της είναι να δημιουργηθούν ομάδες φίλων και γνωστών που θα προσπαθήσουν να το οργανώσουν στις πλατείες της χώρας από μόνοι τους χωρίς την καθοδήγηση ή την επίβλεψη κάποιου.Ολοι μόνοι τους πρέπει να βρουν τον τρόπο να συζητήσουν μεταξύ τους και να πάρουν αποφάσεις.Αν αυτό λειτουργήσει σε τοπικό επίπεδο τότε μπορούμε να συντονιστούμε καλύτερα ακόμα κι αν δεν γνωριζόμαστε μεταξύ μας.Αρκεί να αντιληφθούμε την αξία της ατομικής συμμετοχής και τις δυνατότητες της δημοκρατίας.
Στόχος μας είναι να προσελκύσουμε όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες που θα έχουν την όρεξη να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, τις γνώσεις τους, τις ιδέες τους.
Η πρόσκληση ισχύει για κάθε Κυριακή.
http://freedomsunday.blogspot.com/
Αυτο στην ελλαδα γινεται ηδη. Στη Θεσσαλονικη υπαρχουν τετοιες πλατειες που συγκεντρωναν τον κοσμο ομως το πηραν ειδηση και της κομματοκρατιας τα καμαρια και ανακατευονταν στον κοσμο και κανανε και τη γνωστη διαφωτιση πχ παρκο Αγιου θεραποντα στην Τουμπα, Πλατεια Αριστοτελους ειναι μερικοι χωροι που βλεπουμε και τα σταντ κομματων και τους ηλικιωμενους καθε Κυριακη Τελευταια που ο καφες εγινε ακριβος παιζουν ταβλι στα παγκακια με καφεδακι στο θερμος Οι Ελληνες παντα ειχαν τα καφενεια για το σκοπο αυτο επισης στις πλατειες των μικρων πολεων και χωριων αυτο λειτουργουσε. Δεν περιμενα οτι κατι δικο μας θα το υιοθετησουμε δια μεσω της ανατολικης Γερμανιας Οπως πεστε μου ποσοι αστοι ειναι την κυριακη σε θεση να αφησουν την οικογενεια και το σπιτι και να πανε Το προβλημα ειναι αυτο οτι δεν ξεκουνιουνται από τον καναπε το χειροτερο δε ειναι οτι πολλοι δουλευουν και την κυριακη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαλεξτε παρκο κι ερχομαι.
Αυτο που λεει στο κειμενο ειναι οτι ετσι λειτουργησε η συγκεκριμενη παρεα.Επι της ουσιας ομως αυτο που αναφερει ειναι οτι καθενας μας μπορει αλλα και πρεπει να συγκεντρωνεται με την παρεα του σε τακτα χρονικα διαστηματα στην πλατεια της γειτονιας του.Μεσα απο την τριβη και το διαλογο,θα αναπτυχθουν εστιες πραγματικης δημοκρατιας.Θα μετατραπουν οι πλατειες σε εκκλησιες του δημου.Σε ενα τετοιο περιβαλλον μυαλα αρρωστημενα,κολλημενα και κομματικοποιημενα δε θα εχουν καμια θεση.
ΑπάντησηΔιαγραφή