ΕΝΑΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Γνωρίζει κάποιος τι μπορεί να σημαίνει το να υπάρχει έστω και ένας Τούρκος στη Θράκη; Τι σημαίνει αυτό για την ίδια την Τουρκία; 

Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι δεν εφαρμόστηκε η Συνθήκη της Λωζάνης στο σύνολό της και άρα αυτή τίθεται υπό αμφισβήτηση. Σημαίνει ότι δεν έγινε ομαλή ανταλλαγή πληθυσμών και άρα κεφαλαίου. Σημαίνει ότι υπάρχουν "υπόλοιπα", τα οποία πρέπει να διευθετηθούν. Σημαίνει ότι τα εμπλεκόμενα σ' αυτήν κράτη θα πρέπει να κάνουν συμπληρωματικές "κινήσεις" με αντικείμενο τις αποζημιώσεις. Τις όποιες αποζημιώσεις, είτε αυτές είναι ηθικές είτε οικονομικές.

Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι η Τουρκία έκανε εθνοκάθαρση Ελλήνων στη Μικρά Ασία, εφόσον δεν έγινε η από κοινού συμφωνημένη και ειρηνική διακρατική ανταλλαγή πληθυσμών, όπως "συνυπέγραψε" με την Ελλάδα στη Συνθήκη της Λωζάνης. Σημαίνει ότι το κάθε κράτος, το οποίο εμπλέκεται στη συμφωνία, έδιωξε αυθαίρετα και άρα εγκληματικά όσους πιο πολλούς αλλοεθνείς μπορούσε από την επικράτειά του και τους άρπαξε τις περιουσίες τους.

Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι η Ελλάδα απλά δεν έκανε "τέλεια" τη δουλειά της. Την ίδια "δουλειά" που έκανε "τέλεια" η Τουρκία και δεν άφησε ούτε έναν Έλληνα στη Μικρά Ασία. Σημαίνει ότι έγινε "αγώνας" εγκλημάτων και με βάση τα αποτελέσματα η Τουρκία σ' αυτόν τον αγώνα ήταν σαφώς "νικήτρια". Σημαίνει ότι κακώς υπέγραψαν τα δύο κράτη για μια συμφωνία πάνω σε δεδομένα, τα οποία ήταν ψευδή και άρα δεν ίσχυαν. Σημαίνει με λίγα λόγια ότι η Τουρκία έχει το νομικό δικαίωμα να "σέρνει" την Ελλάδα στα διεθνή δικαστήρια για παραβίαση δικαιωμάτων υπαρκτών εθνικών μειονοτήτων στην επικράτειά της, αλλά ταυτόχρονα δίνει το δικαίωμα και στην Ελλάδα να κάνει το ίδιο για κατεστραμμένες εθνικές μειονότητες, οι οποίες ζητάνε "δικαίωση" και όχι μόνον ηθική. 

Ένας Τούρκος στην Θράκη σημαίνει ότι υπάρχουν ελληνικές περιουσίες στη Μικρά Ασία. Περιουσίες, οι οποίες βρίσκονται σε "εκκρεμότητα". Οι περιουσίες αυτών, που υπέστησαν τον εθνικό διωγμό. Μιλάμε για εκατομμύρια σπιτιών και εκατομμύρια στρεμμάτων γης εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι υπέστησαν τις συνέπειες των διωγμών αυτών. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπων, οι οποίοι ξεριζώθηκαν παρά τη θέλησή τους από τις εστίες τους. Μιλάμε για διωγμούς, που διέπραξε το ίδιο το τουρκικό κράτος. 

Αντίθετα η Ελλάδα δεν έκανε διωγμούς στον υπό ανταλλαγή χώρο. Δεν της ανήκε εκείνος ο χώρος ως κράτος και άρα δεν είχε τον αντίστοιχο μηχανισμό, που να της επιτρέπει να πραγματοποιεί οργανωμένους διωγμούς τη δεδομένη στιγμή. Εκείνος ο χώρος της παραδόθηκε για τη δρομολόγηση της ανταλλαγής. Της παραδόθηκε, για να "αποζημιώσει" τους Έλληνες της Μικράς Ασίας. Της παραδόθηκε. και άρα αυτοβούλως οι πληθυσμοί των Τούρκων των Βαλκανίων πήγαν στην Τουρκία, εφόσον διαπίστωσαν ότι τους συνέφερε η "ανταλλαγή". 

Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία, τα οποία να επιβεβαιώνουν μαζική αντίδραση των βαλκανικών τουρκικών πληθυσμών στο τότε ενδεχόμενο της μετακίνησής τους. Δεν υπάρχουν μαζικά εγκλήματα, μαζικοί εκβιασμοί και αναγκαστικές μετακινήσεις. Οι Τούρκοι των Βαλκανίων αποχώρησαν ειρηνικά από τη βαλκανική επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κατέληξαν στη Μικρά Ασία, εφόσον είχαν λάβει τις "διαβεβαιώσεις" που απαιτούσαν για το εγχείρημά τους. Δεν "συνωστίσθηκαν" σε καμία Καβάλα ή καμία Θεσσαλονίκη κατά τα "πρότυπα" της Σμύρνης. Τους συνέφερε να πάνε στη Μικρά Ασία και αυτό έκαναν. 

Γιατί τους συνέφερε; Γιατί άλλαζαν οι καιροί και οι ίδιοι, είτε έπρεπε να συμμορφωθούν με τα νέα δεδομένα είτε να μετακινηθούν σε νέους χώρους, όπου θα διατηρούσαν τα παλαιά δεδομένα. Οι μπέηδες και οι αγάδες των Βαλκανίων ήταν θέμα χρόνου να χάσουν τα τσιφλίκια τους. Να τα χάσουν όχι εξαιτίας κάποιας εθνικής έξαρσης των τοπικών πληθυσμών, αλλά εξαιτίας των γενικότερων κοινωνικών συνθηκών, οι οποίες τροφοδοτούσαν τις ταξικές συγκρούσεις. Σε έναν κόσμο, ο οποίος ταλανιζόταν από προλεταριακές και άλλες επαναστάσεις, ήταν θέμα χρόνου να εξαλειφθούν τα φεουδαρχικά κατάλοιπα σ' έναν χώρο της Ευρώπης, όπως ήταν τα Βαλκάνια .Τα ως επί τω πλείστω χριστιανικά Βαλκάνια. 

Εν μέσω μιας τρομερής οικονομικής κρίσης εκείνη την εποχή όλοι αυτοί έπρεπε ν' αποφασίσουν για την επιβίωσή τους. Σκέφτηκαν με βάση τα συμφέροντά τους και έκριναν ότι τους συνέφεραν οι ισλαμικές συνθήκες μιας ομοιογενούς ισλαμικής Μικράς Ασίας, προκειμένου να ζήσουν όπως πριν και άρα χωρίς να τους αγγίζουν οι γενικότερες κοινωνικές και ιδεολογικές εξελίξεις, οι οποίες αναγκαστικά μετάλλασσαν τον χριστιανικό χώρο. 

Ήθελαν να ζουν σαν μπέηδες και αυτό μόνον στην ισλαμική Μικρά Ασία μπορούσαν να το καταφέρουν. Μια προ πολλού χαμένη "παρτίδα" επεδίωξαν και κατάφεραν να την κερδίσουν εις βάρος κάποιων άλλων. Κάποιοι προφανώς τους διαβεβαίωσαν ότι θα τους επέτρεπαν να επιβάλλουν τον αγαπημένο τους Μεσαίωνα στον χώρο που τους ενδιέφερε. 

Μαζί μ' αυτούς έσπευσαν να επωφεληθούν και οι Νεότουρκοι. Οι Νεότουρκοι, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν αστοί των Βαλκανίων και οι οποίοι ήταν τα κύρια θύματα της τεράστιας οικονομικής κρίσης. Αστοί μικρέμποροι, επιτηδευματίες και "επιστήμονες". Αστοί και άρα χωρίς πραγματικές περιουσίες. Αυτοί πήγαν στη Μικρά Ασία, για ν' αποκτήσουν περιουσία. Περιουσία, η οποία ανήκε σε άλλους. Αυτοί, οι "μη έχοντες" των Βαλκανίων, έγιναν μέσα σε μια νύκτα οι "έχοντες" της Μικράς Ασίας. Αυτοί, οι ξυπόλητοι "οραματιστές" και συνοδοιπόροι του Κεμάλ, έγιναν μέσα σε μια νύχτα φεουδάρχες στη Μικρά Ασία. 

Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος έχει "υποχρέωση" να αποζημιώσει τους Τούρκους στη Θράκη, αλλά αυτό γεννάει και ανάλογη υποχρέωση της Τουρκίας απέναντι στους Έλληνες της Μικράς Ασίας. Η "υποχρέωση" της Ελλάδας μπαίνει σε εισαγωγικά, γιατί αφορά μόνον το τυπικό μέρος, εφόσον οι περιουσίες των μειονοτικών δεν αγγίχτηκαν κατά την περίοδο της ανταλλαγής των πληθυσμών και άρα αυτοί δεν θίχθηκαν οικονομικά, ώστε να τίθεται θέμα οικονομικής αποζημίωσης. 

Για την Ελλάδα η "αποζημίωση" έχει σχέση μόνον με την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους ως εθνική μειονότητα και τίποτε παραπάνω. Αναγνώριση των δικαιωμάτων τους, τα οποία περιορίζονται στα γνωστά εθνικού τύπου δικαιώματα των μειονοτήτων. Μειονοτικά σχολεία, δικαίωμα γλώσσας και κάποιο βαθμό αυτοδιοίκησης της κοινότητας. 

Αναγνώριση και μάλιστα με οικονομικό όφελος για την Ελλάδα. Γιατί; Γιατί πρέπει να μας επιστρέψουν πίσω τα χωράφια, τα οποία πήραν στην προηγούμενη άσκηση του δικαιώματος του εθνικού τους προσδιορισμού. Τα χωράφια τους τα κράτησαν, επειδή δήλωσαν Έλληνες μωαμεθανοί.

Αν τότε δήλωναν Τούρκοι -όπως και τώρα, αν το δηλώσουν- δεν θα είχαν -και δεν θα έχουν- δικαίωμα πάνω σ' αυτές τις περιουσίες. 

Γίνονται Τούρκοι της Ελλάδας χωρίς περιουσία, όπως συμβαίνει και με πολλούς Έλληνες, οι οποίοι είναι πολίτες της πατρίδας τους χωρίς περιουσία. Οι περιουσίες των Τούρκων των Βαλκανίων μπήκαν ατόφιες στο "τραπέζι" της Συνθήκης και έγιναν αντικείμενο ανταλλαγής. Ο Τούρκος, ο οποίος ήθελε περιουσία, αναγκαστικά μετακινιόταν στη Μικρά Ασία, προκειμένου να αποζημιωθεί γι' αυτήν που έχανε στα Βαλκάνια. Ο Τούρκος, που ήθελε να παραμείνει στα Βαλκάνια ως Τούρκος, έμενε χωρίς περιουσία και τέτοιοι υπήρξαν ελάχιστοι. 

Αντίθετα η υποχρέωση της Τουρκίας είναι ουσιαστική, εφόσον άρπαξε το σύνολο της ακίνητης περιουσίας μιας μεγάλης μερίδας του τότε μικρασιατικού πληθυσμού, ο οποίος είχε ελληνική καταγωγή. Η δυσαναλογία του όγκου της περιουσίας που πήρε στη Μικρά Ασία σε σχέση με αυτήν που παρέδωσε στα Βαλκάνια είναι αυτό το οποίο γεννά "δικαίωμα". Όταν δεν υπάρχει αναλογικότητα μεταξύ αυτού που παίρνεις σε σχέση με αυτό που δίνεις, πάντα υπάρχει "δικαίωμα", εφόσον υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν θιγεί οικονομικά. Αυτό το νομικό "δικαίωμα" των ιδιωτών κάλυπτε η Συνθήκη της Λωζάνης. Αν αυτή πάψει να ισχύει, επανεμφανίζεται το "δικαίωμα" και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν συμφέρει την Τουρκία. 

Ένας Τούρκος στη Θράκη απειλεί τα "θεμέλια" όλου του κεμαλικού καθεστώτος, εφόσον το καθεστώς αυτό στηρίζεται αποκλειστικά πάνω στη συνθήκη της Λωζάνης. Η περιουσία -και άρα η ισχύς- όλων αυτών των κεμαλιστών στην πραγματικότητα είναι η "εγκαταλειφθείσα" -λόγω της επιλογής της ανταλλαγής- ελληνική περιουσία, εφόσον ισχύει η συνθήκη της Λωζάνης ή η αρπαχθείσα δια της βίας ελληνική περιουσία, εφόσον αυτή δεν ισχύει. 

Η νομιμοποίηση αυτής της υπερέχουσας κοινωνικής μειονότητας στην τουρκική κοινωνία είναι "προϊόν" αυτής της Συνθήκης. 

Ένας Τούρκος στη Θράκη αλλάζει άρδην τα κοινωνικά δεδομένα μέσα στην ίδια την Τουρκία. Στην πραγματικότητα αφαιρεί τη νομιμότητα της παρουσίας των κεμαλιστών στη Μικρά Ασία. Μετατρέπει τους κεμαλιστές σε δυνάμεις κατοχής της Μικράς Ασίας. Σε βαλκανικές δυνάμεις κατοχής. Σκληρής κατοχής. Στην κυριολεξία -αν δεν ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης- δεν υπάρχει Τουρκία, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Υπάρχει μια κατακτημένη Μικρά Ασία, η οποία παριστάνει το εθνικό κράτος, ενώ δεν είναι. 

Στην πραγματικότητα είναι μια αυθεντική οθωμανική επαρχία, η οποία δέχθηκε εισβολή από τους Οθωμανούς κυρίαρχους μιας άλλης επαρχίας, η οποία χάθηκε. Για να μην καταστραφούν ολοκληρωτικά αυτοί οι οποίοι έχασαν τη μάχη στη δική τους επαρχία, εισέβαλαν στη διπλανή επαρχία και την κατάκτησαν, χρησιμοποιώντας το "άλλοθι" της ανταλλαγής πληθυσμών. 

Αυτό είναι στην πραγματικότητα οι κεμαλιστές. Είναι οι Οθωμανοί, που έχασαν τα Βαλκάνια -και άρα και τις περιουσίες τους- και εισέβαλαν στη Μικρά Ασία, για να συνεχίσουν την "επιτυχία" τους εις βάρος άλλων. Εις βάρος νέων θυμάτων. Μέχρι τότε ζούσαν εις βάρος των βαλκανικών λαών και στη συνέχεια έκαναν αυτό το οποίο γνώριζαν να κάνουν εις βάρος των μικρασιατικών λαών. Οι κεμαλιστές στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι βαλκανικής καταγωγής Τούρκοι. Τούρκοι, οι οποίοι, αν δεν ισχύει η συνθήκη της Λωζάνης, έσπευσαν αυτοβούλως στη Μικρά Ασία και πραγματοποιώντας σφαγές εις βάρος γνήσιων Μικρασιατών -όπως ήταν οι Μικρασιάτες Έλληνες, οι Μικρασιάτες Τούρκοι, οι Κούρδοι, οι Αρμένιοι κλπ.-, τους λεηλάτησαν. 

Αυτό δεν το λέμε εμείς αυθαίρετα. Αυτό το λέει η καθημερινή πραγματικότητα της Τουρκίας. Αυτοί δεν είναι και οι επίσημοι εχθροί του κεμαλικού κράτους; Οι εχθροί, οι οποίοι ποτέ δεν αποκρύφτηκαν από αυτό. Οι Έλληνες ήταν οι μόνοι από τους εχθρούς τους, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τη Μικρά Ασία και άρα έπαψαν να υπάρχουν ως τέτοιοι. Όλοι οι υπόλοιποι εχθροί των κεμαλιστών παρέμειναν στη Μικρά Ασία. Όλοι αυτοί, που ακόμα και σήμερα καταδιώκονται από το κεμαλικό κράτος σε μόνιμη βάση, είτε για τις μαντίλες τους είτε για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, είναι στην πλειοψηφία τους Μικρασιάτες Τούρκοι, τους οποίους οι κεμαλιστές τους αντιλαμβάνονται ως εχθρούς. 

Πραγματικούς εχθρούς. πολύ χειρότερους από τους Έλληνες, τους οποίους τους εμφανίζουν ως εθνικούς τους εχθρούς. Εχθρούς πραγματικούς, εφόσον οι Έλληνες μόνον τυπικά είναι εχθροί της Τουρκίας και μέσα στα πλαίσια των τεχνιτών εθνικών ανταγωνισμών. 

 Οι Έλληνες στην πραγματικότητα όχι απλά δεν είναι καν εχθροί των κεμαλιστών, αλλά αντίθετα είναι οι ευεργέτες τους. Χάρη στις περιουσίες τους όλοι αυτοί έγιναν πλούσιοι στη Μικρά Ασία. Χάρη στο ελληνικό κράτος και τις "υπογραφές" του αυτοί μπορούν και υπάρχουν "νόμιμα" στη Μικρά Ασία. Χάρη στην ελληνική βοήθεια δεν κατέληξαν στα υπόγεια της Πόλης ως πρόσφυγες και πήγαν κατ' ευθείαν στα Παλάτια της. 

Οι Μικρασιάτες Τούρκοι είναι οι θανάσιμοι εχθροί των κεμαλιστών. Κανένας από τα εκατομμύρια των Τούρκων -οι περισσότεροι εκ των οποίων ψηφίζουν μάλιστα τον Ερνογάν- δεν είναι Βαλκάνιος. Αυτοί όλοι τους είναι φτωχοί Μικρασιάτες. Πλούσιοι είναι μόνον οι Βαλκάνιοι και αυτοί είναι οι κεμαλιστές. Αυτοί οι φτωχοί Μικρασιάτες Τούρκοι είναι εκείνοι που απειλούν σε καθημερινή βάση τα παρανόμως -εφόσον δεν ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης- "κεκτημένα" των κεμαλιστών. Για αυτούς τους Μικρασιάτες Τούρκους οι κεμαλιστές είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. 

Είναι Βαλκανικές δυνάμεις κατοχής. Βαλκανικές ορδές εποίκων, που κατάσφαξαν "στιγμιαία" συγκεκριμένες "αδερφές" εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες της Μικράς Ασίας και από τότε μέχρι τώρα ζουν και εις βάρος όλων των υπολοίπων Μικρασιατών. Βαλκάνιοι "κονκισταδόρες", που βρήκαν το "Ελντοράντο" τους στη Μικρά Ασία. Με έναν σκληρό Κεμάλ στη θέση του Κορτέζ λεηλάτησαν τη Μικρά Ασία. 

Οι Μικρασιάτες Τούρκοι δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την παρουσία των κεμαλιστών, γιατί υπάρχει η Συνθήκη της Λωζάνης. Θεωρητικά οι κεμαλιστές δεν πήραν τίποτε από τους ίδιους, εφόσον η Συνθήκη της Λωζάνης "διαβεβαιώνει" ότι κατέχουν μόνον την ελληνική περιουσία και τίποτε παραπάνω. Η Συνθήκη της Λωζάνης "διαβεβαιώνει" ότι πήραν νόμιμα μόνον αυτά τα οποία "δικαιούνταν". Μια περιουσία, η οποία είναι προφανές ότι χωρίς αυτήν τη Συνθήκη θα ανήκε στους

Μικρασιάτες Τούρκους και όχι στους "εκλεκτούς" του Θεσσαλονικιού Κεμάλ. 

Απλά πράγματα. Γιατί να επωφεληθεί από τον "ξεριζωμό" των Ελλήνων ο κεμαλιστής από την Καβάλα και όχι ένας φτωχός Μικρασιάτης Τούρκος από το Αϊβαλί; Καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, οι Έλληνες έφυγαν από τη Μικρά Ασία. Πώς έγινε η μοιρασιά μεταξύ των Τούρκων -οι οποίοι βρίσκονταν εκεί ως γηγενείς- και αυτών που ήρθαν από τα Βαλκάνια ως πρόσφυγες; Γιατί ο Μικρασιάτες Τούρκοι -και θεωρητικά "νικητές" των "εκμεταλλευτών" Ελλήνων- να παραμείνουν φτωχοί και να γίνουν πλούσιοι και προνομιούχοι οι "ξεριζωμένοι" Βαλκάνιοι Τούρκοι; Σε ποια άλλη περίπτωση στην ιστορία του κόσμου οι "κατατρεγμένοι" πρόσφυγες έγιναν αυτόματα επικυρίαρχοι αυτών που καλούνταν να τους "φιλοξενήσουν"; 

Εδώ μπορεί να καταλάβει κάποιος τον σημερινό φαινομενικό παραλογισμό του Ερντογάν και της Τουρκίας. Αν κάποιος έπρεπε να "φωνάζει" εκ του πονηρού ότι υπάρχουν Τούρκοι στη Θράκη, αυτός θα έπρεπε να είναι η Ελλάδα. Γιατί; Γιατί δεν της κοστίζει τίποτε να το κάνει και ταυτόχρονα της δίνει προοπτική μεγάλου "κέρδους". 

Γιατί; Γιατί με τον τρόπο αυτόν διατηρεί μόνιμα το δικαίωμα να ζητάει αποζημιώσεις για τους Έλληνες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Για να μπορεί εύκολα να συντάσσεται με όλα τα θύματα της κεμαλικής θηριωδίας. Να συντάσσεται με τους Κούρδους και τους Αρμένιους, προκειμένου να διεκδικήσουν από κοινού στα διεθνή δικαστήρια αυτά τα οποία τους αφαιρέθηκαν δια της βίας από τους κεμαλιστές. Να συντάσσεται όχι μόνον με τους εθνικά διαφορετικούς των κεμαλιστών Μικρασιάτες, αλλά και με τους ίδιους τους Τούρκους Μικρασιάτες, οι οποίοι έπεσαν κι αυτοί θύματα του κεμαλισμού. 

Του βαλκανικού κεμαλισμού, ο οποίος λεηλάτησε στην κυριολεξία ολόκληρη τη Μικρά Ασία εις βάρος του συνόλου των πληθυσμών της. Των πληθυσμών, που, άσχετα αν ήταν χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, ήταν γηγενείς Μικρασιάτες. Των πληθυσμών, που, άσχετα αν ήταν Έλληνες, Κούρδοι, Αρμένιοι ή Τούρκοι, ήταν γηγενείς Μικρασιάτες. Των πληθυσμών, τους οποίους οι κεμαλιστές αδίκησαν στο σύνολό τους, συνωμοτώντας με τους ιμπεριαλιστές της Δύσης. Τους χριστιανούς ιμπεριαλιστές της Δύσης. Των πληθυσμών, που στην πραγματικότητα κατακτήθηκαν από τους Βαλκάνιους κατακτητές και εποίκους του Κεμάλ. Τους σκληρούς, απάνθρωπους και δηλωμένους άθεους Βαλκάνιους Τούρκους, που κατέκτησαν τη Μικρά Ασίας εις βάρος των Μικρασιατών. Των πιστών Μικρασιατών όλων των θρησκειών.

Απλή αριθμητική είναι όλα. Υπάρχουν τα στοιχεία, που επιτρέπουν σε κάποιους να κάνουν τις "πράξεις" που προβλέπει η "αριθμητική" αυτή. Όταν υπάρχει ανταλλαγή πληθυσμών και κεφαλαίου, πρέπει να υπάρχουν και "ισότητες" σ' ό,τι αφορά το τελικό αποτέλεσμα. Πόσοι Βαλκάνιοι Τούρκοι πήγαν στη Μικρά Ασία και τι όγκο κεφαλαίου μοιράστηκαν μεταξύ τους; Πόσοι Μικρασιάτες Έλληνες ήρθαν στην Ελλάδα και τι όγκο κεφαλαίου μοιράστηκαν μεταξύ τους; Αυτές οι αριθμητικές ποσότητες πρέπει να είναι ίσες -ή περίπου ίσες- για να μην υπάρχουν εκκρεμότητες. Ισχύει όμως αυτό; 

Όχι βέβαια.

Οι κεμαλιστές έκαναν "όργια" εις βάρος όλων των Μικρασιατών. Απέκτησαν περιουσίες, τις οποίες δεν δικαιούνταν. Απέκτησαν περιουσίες σαν "αποζημίωση" για περιουσίες, τις οποίες δεν διέθεταν στους χώρους που εγκατέλειψαν. Πόσοι από τους κακομοίρηδες δικηγόρους, λογιστές, κουρείς, μανάβηδες ή ψιλικατζήδες, που πλαισίωναν τον Κεμάλ, έγιναν μέσα σε μια στιγμή μεγαλο­γαιο­κτή­μονες στη Μικρά Ασία; 

Ποιος ξέρει πόσοι "Σαλονικιοί" άφησαν τα μπουγατσατζήδικά τους στη Θεσσαλονίκη και "αποζημιώθηκαν" με χιλιάδες στρέμματα μικρασιατικής γης. Ακόμα και ο ίδιος ο Κεμάλ για τι ακριβώς αποζημιώθηκε στη Μικρά Ασία; Για το ημιυπαίθριο της Αγίου Δημητρίου; 

Και δεν ήταν μόνον αυτοί. Πολλοί από αυτούς τους φανατικούς κεμαλιστές δεν προέρχονταν καν από τον χώρο που έμπαινε στην ανταλλαγή των πληθυσμών. Απέκτησαν περιουσίες εις βάρος εθνικοτήτων, οι οποίες δεν είχαν υποχρέωση να τους αποζημιώσουν. Αν ένας κεμαλιστής Τούρκος εγκατέλειπε τη μετέπειτα Σερβία, τη μετέπειτα Βουλγαρία ή την Αλβανία, γιατί να αποζημιωθεί με ελληνικό ή κουρδικό ή αρμενικό κεφάλαιο; 

Τι είδους ανταλλαγή ήταν αυτή; Γιατί ο κεμαλιστής, που εγκατέλειπε το σπίτι του στα τότε σερβικά Μπίτολα, να αποζημιωθεί με σπίτι Έλληνα στην Πόλη; Είχαν οι Σέρβοι ή οι Βούλγαροι περιουσίες στη Μικρά Ασία; Με τι κεφάλαιο αποζημίωσαν αυτούς που "ξεφορτώθηκαν"; Με τι αποζημιώθηκαν οι κεμαλιστές, που εγκατέλειψαν τους χώρους, οι οποίοι δεν ανήκαν στον χώρο που "παρέλαβε" η Ελλάδα; Οι Σέρβοι δηλαδή και οι Βούλγαροι απελευθερώθηκαν με τη "μαγκιά" τους και μόνον οι Έλληνες "πλήρωσαν" για την ελευθερία τους; 

Αυτές οι αποζημιώσεις όμως είχαν και γενικότερες κοινωνικές συνέπειες, οι οποίες κατέστρεψαν την κοινωνική "ισορροπία" και μέσα στην ίδια την τουρκική κοινωνία. Οι κεμαλιστές, λεηλατώντας τους πλουσιότερους Μικρασιάτες, απέκτησαν με αθέμιτο τρόπο κοινωνική υπεροχή έναντι των γηγενών ομοεθνών τους. Πώς και γιατί επωφελήθηκε ο γηγενής Τούρκος Μικρασιάτης από την αποχώρηση των πλούσιων πληθυσμών της Μικράς Ασίας; Φτωχός ήταν και φτωχός παρέμεινε, εφόσον δεν επωφελήθηκε από το "κενό", το οποίο άφησαν οι πλούσιοι φεύγοντας. Από το "κενό" επωφελήθηκαν οι εισβολείς. Αυτοί, χάρη στα κλεμμένα, μόρφωσαν τα παιδιά τους. Αυτοί έδωσαν στα παιδιά τους το πλεονέκτημα της περιουσίας. Πλεονέκτημα, το οποίο "μεταφράζεται" σε κοινωνική "άνοδο" και βόλεμα στις ανώτατες βαθμίδες του τουρκικού συστήματος. 

Από τότε μέχρι σήμερα οι κεμαλιστές υπερέχουν σε όλους τους τομείς της μικρασιατικής τουρκικής κοινωνίας. Αυτοί ελέγχουν τα πάντα. Ελέγχοντας τον κρατικό μηχανισμό, ελέγχουν τα πάντα. Διατηρούν τους "εχθρούς" τους μόνιμα σε κατάσταση απόλυτης αδυναμίας. Τους διατηρούν μόνιμα φτωχούς κι αγράμματους. Από εκεί και πέρα μπορούν, ελέγχοντας τη δικαστική εξουσία, να ελέγχουν το σύνολο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Διατηρούν μόνιμα την υπεροχή τους έναντι των γηγενών. Με συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού καταφέρνουν και υπερέχουν πάντα έναντι των Μικρασιατών Τούρκων. Μόνοι τους αποφασίζουν ποιος θα "διακριθεί" στην Τουρκία. Μόνοι τους αποφασίζουν ποιος θα παρανομήσει και θα γίνει μεγιστάνας και ποιος θα καταλήξει στη φυλακή. Για όποιον τους αμφισβητεί υπάρχει ο στρατός και η αστυνομία, για να τους "θυμίζει" πάντα ποιος κάνει το "κουμάντο". 

Αυτοί είναι οι κεμαλιστές και η "νομιμότητα" της "ευγενούς" παρουσίας τους μέσα στη μικρασιατική κοινωνία των Τούρκων οφείλεται στη Συνθήκη της Λωζάνης. Το "δικαίωμά" τους να ζουν μέσα στην Τουρκία -όπως ζουν-, το εξασφαλίζει αυτή η Συνθήκη. Την ιδιοκτησία τους τη νομιμοποιεί το "δικαίωμα" τους πάνω στην ελληνική περιουσία, την οποία "κληρονόμησαν" εις βάρος των υπόλοιπων Μικρασιατών. Την περιουσία, που, λόγω της Συνθήκης, τη "δικαιούνταν". 

Έχει παρατηρήσει ποτέ κάποιος τους κεμαλιστές; Θυμίζουν σε τίποτε τους υπόλοιπους Μικρασιάτες; Ούτε καν στα φυσικά τους χαρακτηριστικά. Γνήσιοι Βαλκάνιοι έποικοι είναι, που μοιάζουν περισσότερο με τους ελληνικούς, βουλγαρικούς ή σερβικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων, παρά με τους γηγενείς. Ορατά διαφορετικοί μέσα στην "πατρίδα" τους όσο ήταν οι Ρώσοι στο Αζερμπαϊτζάν. 

Μόνον με τη γνώση όλων αυτών μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και μερικές άλλες "μυστηριώδεις" ιδιομορφίες της Τουρκίας. Ιδιομορφίες, που, χωρίς αυτήν τη γνώση, θα παραμείνουν για πάντα "ανεξήγητες".

Γιατί, λόγου χάρη, ανήκει στην παράδοση των σύγχρονων Τούρκων να "γιορτάζουν" ακόμα την εισβολή τους στη Μικρά Ασία από την Ανατολή; Είναι σαν να γιορτάζουν οι ελλαδίτες Έλληνες τη νίκη τους επί των Πελασγών. Γιατί γιορτάζουν την Άλωση της Πόλης με τόσο φανατισμό; Είναι σαν να γιόρταζαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας τη νίκη τους επί των Τρώων. Πόσοι αιώνες ακόμα πρέπει να περάσουν, για να αισθάνονται οι Τούρκοι γηγενείς στη Μικρά Ασία; Πόσους αιώνες πρέπει να την κρατήσουν την Πόλη, για να την αισθάνονται δική τους; Γιατί, δηλαδή, μετά από τόσους αιώνες παρουσία στον χώρο, εξακολουθούν και έχουν ως παράδοσή τους κάτι το οποίο τους διατηρεί "ξένους" πάνω στα χώματα της πατρίδας τους. 

Άρα κάτι συμβαίνει. Κάτι περίεργο συμβαίνει και επειδή μεθοδεύεται από το ίδιο το κράτος, προφανώς βολεύει τους κεμαλιστές. 

Γιατί το κάνουν αυτό; Για ν' αναπτύξουν οι Βαλκάνιοι τύραννοι μια κοινή παράδοση με τους γηγενείς Μικρασιάτες. Για ν' αναπτύξουν μια κοινή πλατφόρμα παράδοσης, πάνω στην οποία θα μπορούν ν' ανέβουν ταυτόχρονα τόσο οι θύτες όσο και τα θύματα. Για να πείσουν οι ξένοι τους γηγενείς ότι είναι και οι ίδιοι ξένοι και άρα όμοιοι μεταξύ τους. Για να έχουν έναν κοινό εχθρό, που δήθεν τους καθιστά "αυθεντικά" αδέρφια και λίγο συνενόχους. 

Οι γηγενείς Μικρασιάτες επωφελήθηκαν εις βάρος των Ελλήνων, εισβάλλοντας από την Ανατολή και οι κεμαλιστές Βαλκάνιοι επωφελήθηκαν και πάλι εις βάρος των Ελλήνων, εισβάλλοντας από τη Δύση. Άρα; Άρα όλοι ξένοι στον χώρο και συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα. Άρα αδέρφια. Κανένας δεν αδίκησε κανέναν στις μεταξύ τους σχέσεις. Ό,τι άφησαν οι πρώτοι στα χέρια των Ελλήνων, το πήραν οι δεύτεροι προς δόξα της Τουρκίας. Όλοι επωφελήθηκαν εις βάρος των Ελλήνων και αυτοί είναι ο μοναδικός εχθρός. Ο εθνικός εχθρός ενός κράτους, το οποίο δεν είναι καν εθνικό. Αν δεν υπήρχαν οι Έλληνες, στην κυριολεξία οι Βαλκάνιοι κεμαλιστές και οι Τούρκοι Μικρασιάτες δεν θα είχαν τίποτε απολύτως κοινό για να τους ενώνει. 

Χωρίς τη Συνθήκη της Λωζάνης όλοι αυτοί απλά δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στη Μικρά Ασία. Χωρίς τη Συνθήκη είναι διακριτοί οι ρόλοι των πάντων στην Τουρκία. Είναι διακριτοί οι εισβολείς σε σχέση με τους γηγενείς. Είναι διακριτοί οι κατακτητές σε σχέση με τους κατακτημένους. Είναι διακριτοί οι θύτες σε σχέση με τα θύματα. Οι κεμαλιστές όλα αυτά τα γνωρίζουν. Είναι υποχρεωμένοι να τα γνωρίζουν, γιατί αυτά είναι που τους επιτρέπουν να επιβιώνουν. Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι γι' αυτούς το "ευαγγέλιο" της ιδιόμορφης κεμαλικής τους θρησκείας. Αν δεν υπάρχει αυτή η Συνθήκη, είναι ξένοι ανάμεσα σε ξένους. Είναι εισβολείς ανάμεσα στα θύματά τους. Είναι άθεοι ανάμεσα σε μουσουλμάνους. Είναι Ευρωπαίοι ανάμεσα σε Ασιάτες. 

Η Συνθήκη είναι αυτήν η οποία "αναγνωρίζει" τους Βαλκάνιους εισβολείς σαν Τούρκους "αδερφούς" των Τούρκων της Μικράς Ασίας. Η Συνθήκη αυτή είναι ο θεμέλιος λίθος του σύγχρονου τουρκικού έθνους. Του πιο παράδοξου έθνους στην ανθρώπινη ιστορία. Του έθνους, το οποίο έχει αλλοεθνή "πατέρα" και η πατρίδα του "ανήκει" σε άλλους και αυτό απλά την "παρακρατεί". "Πατέρας" του είναι ένας Εβραίος Ντονμέ από τη Θεσσαλονίκη και η παραδοξότητα αυτού του έθνους δεν σταματάει εκεί. Αυτό το έθνος δεν κατοικεί στη δική του "πατρίδα" .Αυτό κι αν είναι παράδοξο. Χάρη στην κεμαλική παράδοση, η οποία απεγνωσμένα αναζητούσε κοινά "σημεία" με τους γηγενείς, στην πραγματικότητα "ξεκόλλησαν" τον τουρκικό λαό από την πατρίδα του. 

"Ξεκόλλησαν" τους γηγενείς από το χώμα που τους γέννησε. Χάλασαν καλές σχέσεις αιώνων με τους Έλληνες. Σχέσεις, οι οποίες χωρίς την εγκληματική παρέμβαση των ξένων δεν θα οδηγούσαν ποτέ σε μετωπική σύγκρουση, όπως αυτήν που είδαμε να συμβαίνει στη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής. Της καταστροφής, η οποία ήταν πραγματικά μικρασιατική, εφόσον δεν αφορούσε μόνον τους Έλληνες, αλλά όλους τους Μικρασιάτες. Για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους οι Βαλκάνιοι κατακτητές της Μικράς Ασίας, πήγαν και -ως κοινοί εγκληματίες- έσπασαν "ρίζες" αιώνων φυσικής παρουσίας στον χώρο. Για να εμφανίζονται οι Βαλκάνιοι κεμαλιστές σαν όμοιοι με τους γηγενείς Τούρκους, "τοποθέτησαν" την κοινή παντουρκική πατρίδα σε κάποιον αφηρημένο και ασαφή "χώρο" της απώτατης Ανατολής και τη σημερινή τους πατρίδα την εμφάνισαν σαν ένα ενδιάμεσο "στάδιο" της ιστορικής τους πορείας. Ένα στάδιο μόνιμα "εφήμερο". 

Χάρη στους κεμαλιστές οι Τούρκοι αισθάνονται ότι κατοικούν σε έναν χώρο, του οποίου η "ψιλή" κυριότητα εξακολουθεί να ανήκει σε άλλους. Χάρη στους κεμαλιστές η Μικρά Ασία παραμένει μόνιμα "ελληνική", έστω κι αν δεν υπάρχει εκεί ούτε ένας Έλληνας. Χάρη στους κεμαλιστές η Κωνσταντινούπολη παρέμεινε η "Πόλη" των Ελλήνων και δεν έγινε ποτέ το "Εργκένεκον" των Τούρκων. Χάρη στους κεμαλιστές η δυστυχία δεν εγκατέλειψε ποτέ τον τουρκικό λαό. Τον έθεταν υπό την "ομηρία" της ανασφάλειας του ξένου εισβολέα, για να του "πουλάνε" προστασία. 

Ό,τι όμως κι αν "φαίνεται" προς τα έξω, όσο έξυπνα κι αν είναι στημένο από τους κεμαλιστές, αυτοί δεν παύουν να λαμβάνουν τα μέτρα τους. Εναντίον ποιων έχει χτιστεί το οπλισμένο κεμαλικό παρακράτος; Εναντίον των Ελλήνων; Οι Έλληνες βρίσκονται εκτός Μικράς Ασίας. Εναντίον των Ελλήνων αρκεί που υπάρχει το οπλισμένο τουρκικό κράτος. Το παρακράτος ποτέ δεν στήνεται εναντίον εξωτερικών εχθρών. Ένα επικίνδυνο και θανατηφόρο παρακράτος πάντα στήνεται εναντίον ενός πολύ επικίνδυνου εσωτερικού εχθρού. Το κεμαλικό παρακράτος έχει στηθεί με "εχθρούς" του τους Μικρασιάτες Τούρκους. 

Η υπόθεση της Εργκένεκον αυτό το παρακράτος αποκάλυψε. Το "όπλο" των ανοιχτόχρωμων Ευρωπαίων κεμαλιστών, που στοχεύει τους πιο σκουρόχρομους μουσουλμάνους. Ποιοι ήταν αυτοί που το στελέχωναν και ποιους είχαν ως εχθρούς; Πώς ήταν σ' αυτήν την υπόθεση μπλεγμένοι κεμαλικοί βαλκανικής καταγωγής -στρατιωτικοί και επιχειρηματίες- και Εβραίοι Ραβίνοι; 

Με βάση λοιπόν τη λογική, η Τουρκία είναι η τελευταία που έχει συμφέρον να φαίνονται "εκκρεμότητες" στη συνθήκη της Λωζάνης. Θα έπρεπε να της "δείχνουν" Τούρκους στη Θράκη και αυτήν να τους αρνείται, λέγοντας ότι είναι απλά μουσουλμάνοι. Μουσουλμάνοι, οι οποίοι παρέμειναν στην Ελλάδα, "δηλώνοντας" ότι δεν είναι Τούρκοι. Το αντίθετο δηλαδή μ' αυτό που συμβαίνει σήμερα. Με το θέατρο του παραλόγου, που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα. Η κεμαλική -και άρα άθεη- Τουρκία εμφανίζεται να παριστάνει τον "μουλά" και προστάτη της θρησκευτικής ελευθερίας των μωαμεθανών συμπατριωτών μας. 

Πήγαν και ίδρυσαν το Προξενείο στην Κομοτηνή, για να "διαιωνίσουν" τη σωτήρια "έχθρα" με τους Έλληνες, αγνοώντας ότι αρκεί ένας κακός χειρισμός, για να μετατραπεί αυτό το Προξενείο σε βόμβα στα θεμέλια της ίδιας της Τουρκίας. Χρηματοδοτούν κάτι γύφτους "Ντεντέδες", νομίζοντας ότι κάνουν "υψηλή" πολιτική, ενώ στην πραγματικότητα δημιουργούν "προηγούμενα", τα οποία μπορούν να τους κάνουν ζημιά. Ανεπανόρθωτη ζημιά. 

Από το Gatzoli