Το φετινό Πάσχα με βρίσκει στην ΚΑΤΕΡΙΝΗ. Σε μια πόλη στους πρόποδες του ΟΛΥΜΠΟΥ. Εδώ που κάποτε έμεναν και λατρευόντουσαν οι 12 ΘΕΟΙ και αρκετοί ημίθεοι. Τώρα όμως, 2000 χρόνια μετά...
πιστεύουμε και λατρεύουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό. Σημασία δεν έχει αν η θρησκεία μας είναι σωστή η ΟΧΙ ?? Σημασία έχει πως η διδασκαλία του Κυρίου μας, εκφράζει πολλά εκατομμύρια ΕΛΛΗΝΩΝ. Είναι πολλές οι παραβολές και ειδικά τώρα το ΠΑΣΧΑ οι παρακλήσεις που γίνονται, για ευτυχία, αγάπη, γαλήνη, ηρεμία και οικογενειακή ζωή. Η Εκκλησία μας, αναφέρει όλα τα ευαγγέλια και όλα τα τροπάρια που αναφέρονται στο ΘΕΙΟ ΔΡΑΜΑ. Όμως, καλά είναι όλα αυτά, αλλά εμείς τι τηρούμε από όσα ακούμε ? Πόσοι από εμάς είμαστε πράγματι Χριστιανοί και πόσοι τηρούμε τους κανόνες της ηθικής και ενάρετης, ζωής που μας δίδαξε ο Κύριος ? Δεν θα αναφερθώ σε παραδείγματα και σε γεγονότα. Η Θρησκεία του κάθε ανθρώπου, είναι σεβαστή και ιερή. Πιστεύω το ίδιο να νοιώθουν και να πιστεύουν και οι άλλοι. Όμως, κάποιες φορές, κάποιες στιγμές, κάποιοι, ούτε να γιορτάσουμε δεν μας αφήνουν. Και γνωρίζετε πολύ καλά ποιους εννοώ. Τον ΑΛΗΤΗΡΙΟ πρωθυπουργό μας και τα τσιράκια του. Που μια εβδομάδα πριν το ΠΑΣΧΑ, ανακοίνωσαν τα νέα χειρουργικά μέτρα κατά του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ λαού. Κι αν κάποιοι από εσάς, που τυγχάνει να βρίσκεστε σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από κάποιους άλλους, δεν επηρεάζεστε, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σύντομα κι εσείς δεν θα γίνετε σαν κι αυτούς. Το σχέδιο των ΑΝΩ κύκλων, είναι να καταστρέψουν τον ΕΛΛΗΝΑ και την θρησκεία του. Να διαλύσουν την οικογενειακή του ζεστασιά και τα ιδανικά του. Πολλοί στο παρελθόν προσπάθησαν και δεν τα κατάφεραν. Πολλοί σκέφτηκαν και έπραξαν εις βάρος του Έθνους, αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν πραγματικότητα τα σχέδια τους. Τώρα όμως, η νέα γενιά των ΕΛΛΗΝΩΝ είναι πολύ μακριά από εκείνα τα ιδανικά και τις αξίες. Τώρα οι γυναίκες, νοιάζονται πιο πολύ για το αιδοίο τους και την σεξουαλική τους απόλαυση, παρά για την διατήρηση της οικογένειας τους. Οι άντρες, ενδιαφέρονται πιο πολύ για την απόκτηση των υλικών αγαθών και την σωματική τους απόλαυση, παρά για την υπεράσπιση της τιμής και της υπόληψης της πατρίδος και της οικογένειας τους.
Είθισται κάθε χρόνο, μέρες σαν κι αυτές, να λέμε Χρόνια Πολλά κτλ…Όμως, εγώ θα ευχηθώ αυτό που λέει σε μια πασίγνωστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ προσευχή…ΠΡΟΣΔΟΚΩ Ανάσταση Νεκρών…Περιμένω ο Κύριος, να εισακούσει τις προσευχές κάποιων ταλαιπωρημένων και εξαθλιωμένων ΕΛΛΗΝΩΝ και να στείλει πίσω στην γη τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Κι αυτή την φορά να μην χαριστεί στους συνέλληνες εχθρούς του, αλλά να τους κρεμάσει. Περιμένω τον Ανδρέα Μιαούλη, να πυρπολήσει όλα τα γιοτ και τα σκάφη, των υποτιθέμενων πλούσιων, που τα απόκτησαν εις βάρος του Ελληνικού λαού. Περιμένω τον Περικλή, να φέρει μια νέα Χρυσή εποχή για όλους τους Έλληνες. Θα ήθελα ο Σωκράτης να μοιράσει το κώνειο σε όλους τους βουλευτές και τις οικογένειες τους, ώστε να εξαλειφθεί η μιαρή αυτή φυλή, των ξιπασμένων καραγκιόζηδων και προδοτών πολιτικών .Αναμένω τον Μέγα Αλέξανδρο, να απελευθερώσει όλες τις σκλαβωμένες ελληνικές πόλεις και χωριά που κάποια τομάρια της βουλής υπόγραψαν και παραχώρησαν. Να αναστηθεί ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και να υπερασπιστεί ακόμα μια φορά τα τείχη και το κύρος της ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ. Να ξαναγυρίσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος και να εμφυσήσει ξανά τον πατριωτισμό και το θάρρος των Ελλήνων. Να ξαναγυρίσουν πίσω οι ήρωες και οι ηρωίδες του ’40 και να ματώσουν και πάλι για τα ιερά και Αγια αυτά χώματα.
Φίλοι μου, θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες ονόματα ηρώων που μόχθησαν, πάλεψαν ,πέθαναν η θυσιάστηκαν για αυτή την μικρή χώρα, που όλοι μας φωνάζουμε ΕΛΛΑΔΑ, αλλά όλοι οι εχθροί μας λένε, GREECE. Δεν υπάρχουν αλλά περιθώρια και άλλες καθυστερήσεις. Εύχομαι το φετινό ΠΑΣΧΑ, οι ψυχές και τα πνεύματα όλων αυτών των ηρώων, να γυρίσουν στην καρδιά σας και την θέληση σας. Να ξαναγίνετε πάλι ΕΛΛΗΝΕΣ και να νοιώσετε και πάλι την χαρά και την ελπίδα. Να ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ο πατριωτισμός και το ΕΓΩ σας, για το καλό της ΕΛΛΑΔΟΣ μας. Όσα λόγια κι αν γράψουμε μερικοί, δεν θα είναι τίποτα μπροστά στα έργα, που θα κάνουμε, αν είμαστε ΟΛΟΙ μας ΕΝΩΜΕΝΟΙ, σαν μια γροθιά. Γιατί έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν, πως τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί σε ενωμένους ΕΛΛΗΝΕΣ. Όσα όνειρα και όσα θέλω έχετε για αυτό το ΠΑΣΧΑ, τόσες είναι και οι ευχές μου. Όμως, μέσα από τα βάθη της φτωχής και τίμιας καρδιάς μου, εύχομαι πάνω από όλα να ξυπνήσετε και να κάνετε πραγματικότητα τα όνειρα σας, για μια καλύτερη πατρίδα, μια καλύτερη οικογένεια, μια καλύτερη ζωή.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Από τη σελίδα του Ελευθεριάδη Ομηρου στο Facebook
κ. Ελευθεριάδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, εσείς έχετε τις προσδοκίες σας, αλλά αυτούς τους τίμιους αγωνιστές και σοφούς δε τους λυπάστε;
Νομίζετε ότι εάν ξαναγύριζαν, θα βρισκόταν έστω και ένας έλληνας που δε θα φοβόταν μήπως φάει καμμιά αδέσποτη και θα τους υποστήριζε;
Ή όλοι θα τους άφηναν ολομόναχους να δώσουν τον αγώνα τον καλό για λογαριασμό και των υπολοίπων.
Και όταν το κατεστημένο θα τους κρεμούσε από τα τσιγκέλια τότε, οι ελληναράδες θα τους τραγουδούσαν:
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Χατζιδάκις & Αλίκη Καγιαλόγλου ( Ντουέτο )
Πέντε σκύλοι πεινασμένοι μια ζωή βασανισμένοι
μέσα σε βρισιές και γιούχα βάλανε καινούργια ρούχα
και με γιορτινή φορεσιά,
βγήκανε να πάνε βόλτα στου παράδεισου την πόρτα
πίσω απ' την παλιά εκκλησιά.
Μέσα στην ζωή ποτέ μη ζητάς να βρεις ποιος είναι ο δικαστής,
να περπατάς και πάντα να κοιτάς πού θα πας να κρυφτείς.
Μέσ' στην ερημιά του κόσμου ένα χέρι γράφει εντός μου:
Κάπου υπάρχει Θεός!
Πέντε πεινασμένοι σκύλοι στου παράδεισου την πύλη
περιμέναν απ' τους πρώτους για να στήσουν το χορό τους
μα προτού η αυγή χαράξει στου ουρανού την Άγια τάξη,
χωροφύλακες αγγέλοι τους κρέμασαν στο τσιγκέλι.
Μέσα στην ζωή ποτέ μη ζητάς να βρεις ποιος είναι ο δικαστής,
να περπατάς και πάντα να κοιτάς που θα πας να κρυφτείς.
Φίλοι σκύλοι μου μη κλαίτε, μέσ' την σύμφορα να λέτε:
Κάπου υπάρχει Θεός!
Κάπου... υπάρχει Θεός.
Δεν αφήνετε τις προσδοκίες σας μέχρι οι ελληναράδες να γίνουν Έλληνες και μετά το ξαναβλέπουμε;
Αγαπητέ ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι "Ελληναράδες" που περιμένεις να γίνουν Ελληνες, είμαστε εγώ, εσείς και ο Ελευθεριάδης. Δεν είμαστε γενικώς.
Ναι αγαπητέ ανώνυμε. Αν επέστρεφαν σήμερα, όλο και κάποιος θα βρισκόταν που δεν θα φοβόταν "μη φάει καμιά αδέσποτη".
Η νοοτροπία σας είναι που κρατάει τον κόσμο στο σπίτι του "μην φάει καμιά αδέσποτη", καθώς φοβάται ότι θα του τραγουδήσουν το τραγούδι των σκυλιών.
Αν είχε ακούσει ο Κολοκοτρώνης τις συμβουλές σας, μάλλον δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε Ελλάδα να υπερασπιστούμε.
Οπότε αφήστε την κριτική και τα δεδικασμένα, και προτείνετε κάτι να κάνουμε.
Αγαπητέ em,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξέφρασα την πασιφανή διαπίστωση ότι ο λαός δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του απέναντι στην υπεράσπιση του κοινού συμφέροντος: "Νομίζετε ότι εάν ξαναγύριζαν, θα βρισκόταν έστω και ένας έλληνας που δε θα φοβόταν μήπως φάει καμία αδέσποτη και θα τους υποστήριζε;". Αυτή η θέση αποδεικνύεται από την μακρόχρονη σιωπή του πνευματικού κόσμου και την έμπρακτη άρνηση της κοινωνίας των πολιτών να δημιουργήσει νέους έντιμους πολιτικούς φορείς και να προβάλει και να υποστηρίξει νέους, έντιμους πολιτικούς.
Εσείς παραλλάξατε τη διαπίστωσή μου και την παρουσιάσατε ως μια βλαπτική νοοτροπία: "Η νοοτροπία σας είναι που κρατάει τον κόσμο στο σπίτι του "μην φάει καμιά αδέσποτη", καθώς φοβάται ότι θα του τραγουδήσουν το τραγούδι των σκυλιών". Η λαϊκή χαιρεκακία τραγουδά το τραγούδι των σκύλων, όχι σε όσα τίμια παλικάρια στηρίξουν τίμιους ηγέτες, αλλά στους τίμιους ηγέτες που άφησε χωρίς στήριξη η κοινωνία των πολιτών. Και αυτό το παραλλάξατε.
Η κρίση σας "Αν είχε ακούσει ο Κολοκοτρώνης τις συμβουλές σας, μάλλον δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε Ελλάδα να υπερασπιστούμε", θεωρεί ως δεδομένη την δήθεν ομοιότητα ήθους, των τότε συμπατριωτών του Κολοκοτρώνη με τους σημερινούς έλληνες, που είναι, νομίζω, μια παραδοχή κραυγαλέα μη ρεαλιστική. Συγκρίνετε δηλαδή μη ομοειδείς, μη συγκρίσιμους όρους για να συνάγετε ένα επιθυμητό αλλά αναληθές συμπέρασμα. Τον Κολοκοτρώνη, τότε, στήριξαν, πίστεψαν και ακολούθησαν αληθινά παλικάρια που σήμερα δεν υπάρχουν.
Προτρέπετε, "Οπότε αφήστε την κριτική και τα δεδικασμένα, και προτείνετε κάτι να κάνουμε".
Υπάρχουν, στη ζωή, ορισμένα πράγματα που δεν επιδέχονται, ούτε κριτική, ούτε δεδικασμένα αλλά ούτε και προτάσεις. Ένα από αυτά είναι τα βασικά "θέλω" που βρίσκονται στον πυρήνα της ύπαρξης του καθενός μας, με τα οποία γεννιόμαστε, τα οποία καθορίζουν τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και άρα, καθοδηγούν τη δράση και τις επιλογές μας. Ο σεβασμός αυτών των "θέλω" (κάθε ενήλικα, ομάδας, έθνους) αποτελεί την ουσία της ελευθερίας. Νομίζω, δε θα βρείτε σώφρονα άνθρωπο που να μην αντιλαμβάνεται ποια είναι αυτά τα "Θέλω", της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελλήνων, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος. Οποιαδήποτε πρόταση που θα ήταν ασύμβατη με αυτά τα "θέλω" θα "χτυπούσε σε ανθρώπων με κωφότητα, την πόρτα". Αποδεδειγμένα.
Νομίζω ότι με κριτήριο τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής, της ανθρώπινης προσωπικότητας, της ανθρώπινης ελευθερίας και του δικαιώματος κάθε ανθρώπου να εξελίσσεται προς την κατεύθυνση εκείνη και με τους ρυθμούς εκείνους που ο ίδιος επιλέγει και μπορεί, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα αποτελούν μόνο μια δημιουργική εναρμόνιση / διόρθωση, της υπαρκτικής (ηθικής) κατάστασης των ελλήνων σε σχέση, με τους υπόλοιπους λαούς, με τον υλικό πλούτο που διαθέτουν, με τη δύναμη επιρροής και με την ισχύ των συμβόλων με τα οποία, ως λαός, συνδέονται. Επομένως, τα λόγια είναι πλέον περιττά. Ας συνειδητοποιήσει ο καθένας τα "θέλω" και τις ευθύνες του και ας "κοιμηθεί" όπως ακριβώς "έστρωσε".
Εν κατακλείδι, τα «θέλω» του ανθρώπου καθορίζουν τις ευθύνες και τα καθήκοντά του. Π.χ. ένας άνθρωπος μπορεί να είναι φύσει πνευματικός και γι’ αυτό να βαρύνεται με τα καθήκοντα της καθοδήγησης των άλλων. Μπορεί να είναι φύσει προστατευτικός και γι’ αυτό να βαρύνεται με τα καθήκοντα της διαφύλαξης της ειρήνης, της ασφάλειας και της ευημερίας των υπολοίπων. Μπορεί να είναι φύσει εμπορικός και να βαρύνεται με τα καθήκοντα της άσκησης κάποιου από τα επαγγέλματα. Αλλιώς, μη μπορώντας να αναλάβει την οποιαδήποτε προσωπική ευθύνη, εξαναγκάζεται, από το φάσμα της χρείας, να εξυπηρετεί τις πρακτικές ανάγκες εκείνων που υπάγονται σε μια από τις τρεις προηγούμενες ομάδες ανθρώπων.
Η συνεπής και μακροχρόνια (30 χρ.) στάση των ελλήνων έναντι της προσωπικής ευθύνης και μόνο αυτή, καθορίζει ευκρινώς και αναπότρεπτα, τόσο την εξέλιξη των πραγμάτων όσο και τη θέση τους ανάμεσα στα υπόλοιπα έθνη και τη ζωή, εν γένει.
Αγαπητέ Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητώ συγνώμη για τον απότομο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισα το προηγούμενο σχόλιο σας.
Συμφωνώ ότι η συμπεριφορά των ατόμων πηγάζει από την πνευματικότητα τους. Αλλωστε δεν το λέω εγώ ή εσείς, αλλά η σύγχρονη ψυχολογία (αν δεν λάβει κανείς υπ' όψη το αυτονόητο του συλλογισμού).
Δεν συμφωνώ μαζί σας στα αίτια της ακινησίας και του φόβου των λεγόμενων διανοούμενων, καλλιτεχνών και λοιπών "πνευματικών ηγετών" μας. Τα αίτια προσωπικά τα αποδίδω στο γεγονός ότι τα στόματα όλων αυτών είναι μπουκωμένα με χιλιάδες ευρώ από τη βιομηχανία του θεάματος.
Στο ίδιο αίτιο (μπούκωμα του στόματος με χιλιάδες ευρώ) αποδίδω και τη σιωπή της πανεπιστημιακής κοινότητας (ας μην ξεχνάμε ότι η κύρια χρηματοδότηση τους είναι τα Εοκικά προγράμματα.
Θεωρώ όμως άδικη τη γενίκευση σε επίπεδο λαού (δεν θεωρώ τους Ελληνες περισσότερο διεφθαρμένους από τους άλλους λαούς). Συμφωνώ ότι υπάρχει μια γενικευμένη πτώση ηθικών αξιών η οποία μας εμποδίζει (μαζί με άλλα αίτια) να αντιδράσουμε.
Πιστεύω όμως ότι το ίδιο συνέβαινε και στην επανάσταση του 1821. Οι πραγματικοί αγωνιστές και πραγματικοί πατριώτες που βγήκαν μπροστά ήταν ελάχιστοι και τους γνωρίζουμε όλοι.
Δικαιούμαι λοιπόν να ελπίζω ότι παρά τη σημερινή γενικευμένη πτώση των ηθικών αξιών υπάρχουν και σήμερα Κολοκοτρώνηδες, Καραϊσκάκηδες και Μιαούληδες και ότι όταν έρθει η ώρα θα βγούν μπροστά και θα ξεκινήσουν την αντίδραση στην επίθεση που δεχόμαστε.
Αρα η διαπίστωση σας ότι σήμερα "παλικάρια δεν υπάρχουν" με βρίσκει αντίθετο.
Προσωπικά γνωρίζω μερικά από αυτά.
Δυστυχώς όμως σήμερα, η μοίρα των παλικαριών δεν είναι να φάνε καμιά αδέσποτη σφαίρα, αλλά η γελοιοποίηση και η γραφικοποίηση από τα πάντα πανέτοιμα ΜΜΕ. Οποιος σήμερα μιλάει για επαναστάσεις, αντιδράσεις και τα συναφή, θεωρείται γραφικός και αστείος και αυτό είναι ίσως χειρότερο από την αδέσποτη σφαίρα. Η αδέσποτη σφαίρα επιτρέπει σε ένα παλικάρι να ελπίζει ότι θα αναδειχθεί σε ήρωα, η γελοιποίηση δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Καλό θα ήταν λοιπόν να μην προδικάζουμε το ότι σήμερα δεν υπάρχουν παλικάρια σαν αυτά της επανάστασης, αλλά να ψάξουμε, να βρούμε, να ενθαρρύνουμε και να ενώσουμε όσα παλικάρια διαθέτουμε.
Τέλος διαφωνώ με την δήλωση σας ότι υπάρχουν πράγματα, συμπεριφορές και καταστάσεις που δεν επιδέχονται κριτική όπως τα "θέλω" του καθενός.
Οταν τα θέλω κάποιου έρχονται σε αντίθεση με το όφελος προς το κοινωνικό σύνολο, τότε επιτρέψτε μου, αλλά επιδέχονται και κριτική, και δεδικασμένα και προτάσεις. Αν π.χ. τα θέλω κάποιου είναι ο πλουτισμός και η εξουσία με κάθε κόστος και κάθε μέσο, ακόμη και σε βάρος άλλων ανθρώπων, δικαιούμαι να κρίνω και να κατακρίνω.
Εν πάσει περιπτώσει δεν είμαι σίγουρος ότι διαφωνούμε. Συμφωνώ μαζί σας ότι η σημερινή πτώση αξιών κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Ομως πιστεύω στο λαό μας και νιώθω αισιόδοξος ότι θα βρούμε τον τρόπο να νικήσουμε.
Μακαρισμοί εν τη λαλαίουσα Κασταλία πηγή
ΑπάντησηΔιαγραφή- Είπατε τω εαυτώ:
Μακάριοι, οι τον Έρωτα τιμώντες καί λατρεύοντες.
οι αρετάς καί ιδανικά έχοντες.
οι τον πάντοιον δογματισμόν αποτεινάξαντες.
οι διά της λογικής, εις την γνώσιν της ‘Ιεράς Φύσεως αγόμενοι.
οι της Φιλοσοφίας μύσται, καί πλούσιοι τω πνεύματι.
οι την δράσιν καί την πράξιν στοχαζόμενοι.
οι την ΄Ιωνικήν νηφαλιότηταν καί Δωρικήν φρόνησιν εμφορούμενοι.
οι τα Μήτρια καί τα Πάτρια τιμώντες.
οι το Ωραίον, το Μεγάλον, καί Αληθές διακονούντες.
οι τών Χρησμών των μαντεύοντες.
οι εις το γνώθι σ’ αυτόν κοινωνούντες.
οι τας εξωκόσμους ηδονάς αρνηθέντες.
οι την ιδέαν της αμαρτίας ή της λυτρώσεως μη αποδεχόμενοι.
οι την αιωνίαν καταδίκην εις κόλασιν τινά μη φοβούμενοι.
οι την μέλλουσαν ανάστασιν νεκρών μη προσδοκούντες.
Δυστυχείς, οι κρυπτόμενοι, ολολύζοντες.
Εμπροσθεν δε τούτων,
στάθι καί οίκτιρον,
οι της δουλείας των υπεύθυνοι
εισίν οι ίδιοι καί οι όποιοι βάρβαροι θεοί των.- Ιων ο Β΄