ΜΙΑ ΛΕΩΝΙΔΑ ΧΩΡΙΣ 300

Στην πορεία της Τετάρτης, κάποια από τα άτομα που μείναμε μέχρι αργά Σύνταγμα, αποφασίσαμε να συν-διαμαρτυρηθούμε στη Βουλή ξανά την Παρασκευή (έτσι κι έγινε) και την Παρασκευή ορίσαμε τη νέα συνάντηση για σήμερα, Κυριακή 15/5.

5μμ ήταν το ραντεβού, στις 6μμ ΤΡΕΙΣ άνθρωποι όλοι κι όλοι είχαμε μαζευτεί. Η διαμαρτυρία μας ήταν καθιστική και ειρηνική. Δεν κλείναμε κανέναν δρόμο, δεν φωνάζαμε συνθήματα, παρόλα αυτά ΕΞΙ ένστολοι ήρθαν προς το μέρος μας, μας ζήτησαν να σηκωθούμε όρθιοι, μας ζήτησαν ταυτότητα και μας είπαν ότι πρέπει να τους ακολουθήσουμε στο τμήμα. Ρωτήσαμε τον λόγο και η απάντηση ήταν για εξακρίβωση στοιχείων. Διαμαρτυρηθήκαμε λέγοντάς τους ότι εφόσον έχουμε ταυτότητες και τις επιδείξαμε δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας πάρουν και μας είπαν ότι έχουν. Οι επικίνδυνοι διαμαρτυρόμενοι ήμασταν 2 γυναίκες (εγώ και η Μαρία η δασκάλα) και ένας άντρας (ο Κώστας).
Στο τμήμα, ένας αστυνομικός και μία αστυνομικίνα φόρεσαν γάντια χειρουργικά και έψαξαν τις τσάντες μας εξονυχιστικά, διάβασαν ό,τι χαρτί είχαμε μέσα και όποιο χαρτί τους φαίνονταν “ύποπτο” (πχ στη δική μου τσάντα βρήκαν την αίτηση προς το υπουργείο εσωτερικών που αφορά στην άρνηση παραλαβής της κάρτας του πολίτη) την πήγαιναν ως “αποδεικτικό” έξω στον προιστάμενο. Κατόπιν μας έκαναν σωματικό έλεγχο. Μετά από 3 ώρες μάς είπαν ότι μπορούμε να φύγουμε. Απευθυνόμενη στον προιστάμενο, ζήτησα εγγράφως να μου γνωστοποιήσει το αδίκημα στο οποίο είχαμε υποπέσει και μας έφεραν στο τμήμα. Είπε ότι δεν ετελέστη κανένα αδίκημα, γι' αυτό και μας αφήνουν, μία απλή προσαγωγή για εξακρίβωση στοιχείων μας έκαναν (μπορούμε να καλέσουμε και να ζητήσουμε να μας δώσουν εγγράφως το βιβλίο συμβάντων). Μετά τον ρώτησα, με ποιον τρόπο μπορώ να διαμαρτυρηθώ νόμιμα και να μην με πάρουν στο τμήμα. Και μου απάντησε ότι ο αστυνομικός μπορεί όποτε θέλει να με πάρει για εξακρίβωση.

Από τη στιγμή που χωρίς κανένα λόγο και καμία αφορμή, χωρίς να παραβαίνεις κανέναν νόμο, εξασκώντας το αναφαίρετο δικαίωμά σου, όπως είναι αυτό της διαμαρτυρίας, μπορούν να σε πάνε στο τμήμα ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ, δεν μένει κάτι άλλο.. πρέπει να δώσω λόγο και αφορμή!!!!!

Από αύριο Δευτέρα 16/05 και κάθε μέρα θα πηγαίνω στις 6μμ απέναντι όμως, μπρος στον τσολιά, και θα διαμαρτύρομαι ΓΚΑΡΙΖΟΝΤΑΣ!!!! Ετσι για να δώσω και καμία αφορμή -να καταλάβουν ότι κάτι τρέχει και οι τουρίστες που φωτογραφίζουν αμέριμνοι το σύμβολο της δημοκρατίας, ήτοι: το Ελληνικό Κοινοβούλιο.     

Αυτοί θα με πηγαίνουν για εξακρίβωση και εγώ ξανά την επομένη πάλι πίσω. Να δούμε ποιος θα βαρεθεί πρώτος.

Στεφανία Λυγερού

Υ.Γ.1 Την ίδια ώρα που εμείς οι τρεις διαμαρτυρόμασταν στο πεζοδρόμιο, κάτω στην πλατεία ήταν οι υπόλοιποι της ομάδας και συνδιαλέγονταν (τα γνωστά ξέρεις, έλυναν τα προβλήματα της χώρας ωσάν να είναι κυβέρνηση). Την ώρα που ήρθαν οι ένστολοι να μας πάρουν, ένας εξ αυτών ήταν μάρτυρας και το έκανε γαργάρα... Ούτε αντέδρασε, ούτε φώναξε τους υπόλοιπους από κάτω, σαν τον Απόστολο Πέτρο “δεν τα ξέρω τα παιδιά”. ΟΣΟΙ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΠΡΑΤΤΟΥΝ. Ό,τι κάνουν το κάνουν για τη δόξα/την ηγεμονία, κανείς για τον αγώνα. Είμαι με όλους, εκτός από αυτούς που συνδιαλέγονται!!!

Υ.Γ.2 (για όσους περιμένουν να μαζευτεί το πλήθος για να αντιδράσουν) ΤΡΕΙΣ ανθρώπους φοβήθηκαν!!!!!!!

Υ.Γ.3 (αυτοί τους οποίους αφορά ξέρουν ποιοι είναι) Αν με φάνε αυτοί, σημαίνει ότι με φοβήθηκαν, έγω θα έχω νικήσει. Αν με φάνε οι μπάτσοι, σημαίνει ότι πέθανα την ώρα του καθήκοντος, τιμή μου και καμάρι. Όμως.. αν με φάει ένας συμπολίτης μου ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΡΑΩ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΜΑΝΤΙΛΑ... ή ΕΠΕΙΔΗ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ.. θα είναι μεγάλο το κρίμα. (Και στις δύο πλευρές απευθύνομαι: ένας είναι ο εχθρός, τους συμφέρει να τα βάζετε με τον συμπολίτη σας. Γι' αυτούς δουλεύετε).