Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί αν υποτεθεί ότι πρέπει να υποχωρεί η Δημοκρατία (λαϊκή θέληση), τότε αυτό σημαίνει ότι η λαϊκή θέληση είναι μια πολυτέλεια η οποία μπορεί να υπάρχει μόνο όταν οι οικονομικές συνθήκες και τα οικονομικά συμφέροντα το επιτρέπουν. Διαφορετικά θα πρέπει, είτε να αυτοπεριορίζεται είτε να περιορίζεται δια της βίας.
Εκεί που όλοι θεωρούσαμε ότι έχουμε ένα Σύνταγμα, το οποίο υποτίθεται....ότι ήταν το απαραβίαστο κεντρικό κείμενο της δημοκρατίας μας, ξαφνικά βλέπουμε αυτό να υποχωρεί και να παραβιάζεται μπροστά στην ανάγκη λήψης οικονομικών μέτρων αντίθετα προς τη θέληση του λαού, τα οποία μέτρα μάλιστα σκοπεύουν μόνο προς εξασφάλιση των χρημάτων των ντόπιων και διεθνών τοκογλύφων.
Ποιος λοιπόν στην πραγματικότητα κυβερνά; Ο λαός ή τα οικονομικά συμφέροντα;
Πολλοί λένε πως μπορεί η Δημοκρατία να εφευρέθηκε στην αρχαία Αθήνα, αλλά αυτό έγινε γιατί είχαν την ευκαιρία μερικές χιλιάδες Αθηναίων να διαλογίζονται και να διαβουλεύονται στην Πνύκα, αφού για τα προς το ζειν φρόντιζαν ένα εκατομμύριο δούλοι. Όταν όμως έσφιξαν τα πράγματα, η Αθηναϊκή Δημοκρατία καταλύθηκε και δεν τους έσωσε ο διάλογος και η συναπόφαση.
Η θέση αυτή δεν απαντά γιατί η δημοκρατία σώζεται μέχρι τις μέρες μας και δεν ήταν ένα παροδικό φαινόμενο. Όμως οι επικριτές απαντούν ότι η δημοκρατία σήμερα δεν έχει καμία σχέση με εκείνη την Άμεση Δημοκρατία. Η Δημοκρατία σήμερα διατηρείται μόνο με την αντιπροσωπευτική ολιγαρχική της μορφή, στην οποία κουμάντο κάνουν οι μειοψηφίες και όχι με την μορφή της γνήσιας Άμεσης Δημοκρατίας και αυτό μόνο επειδή το θέλουν τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα για να την πασάρουν ως ετικέτα, ως περιτύλιγμα και ως όπιο και εξαπάτηση των λαών προκειμένου, να προβαίνουν ήσυχα στην οικονομική τους εκμετάλλευση.
Το δικό μας πολιτικό σύστημα γνωρίζει πολύ καλά τι αξία έχει η σημερινή αντιπροσωπευτική δημοκρατία (δηλαδή μόνο ως περιτύλιγμα και εξαπάτηση), γι’ αυτό και είναι συσπειρωμένο και απόλυτα συναινετικό προς τα μέσα, ενώ αντίθετα παρουσιάζεται διαφωνών και αντιδικών προς τα έξω, προς το λαό.
Με αυτή τη λογική, "πολύ καλά κάνουν" οι επαγγελματίες πολιτικοί μας και πολύ καλά το δουλεύουν το μαγαζί τους. Δεν φοβούνται καθόλου, ούτε ανησυχούν από το φαινόμενο της πλατείας και κυρίως από το αίτημα περί Άμεσης Δημοκρατίας, κάτι που ουδέποτε εφαρμόστηκε, πλην της αρχαίας Αθήνας και ούτε μπορεί να εφαρμοστεί.
Εκείνο που φοβάται η επαγγελματική πολιτική ελίτ και προσπαθεί να το τσακίσει εν τη γενέσει του με τα ΜΑΤ κ.λ.π. είναι ότι η οικονομική κατάσταση και η αγανάκτηση του λαού μπορεί να επιφέρει αλλαγή στην πολιτική ελίτ της χώρας, μέσα από θεσμικές αλλαγές. Δηλαδή φοβάται ότι μια λαϊκή εξέγερση μπορεί να απομακρύνει τα υπάρχοντα πολιτικά πρόσωπα και κυρίως συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα από την εξουσία και να τα αντικαταστήσει με άλλα. Αυτό δηλαδή που είναι και η αιτία όλων των εμφυλίων συγκρούσεων.
Η δική μας κατεστημένη κληρονομική πολιτικοοικονομική ελίτ, όπως και κάθε βολεμένη ελίτ, δεν μπορεί να το διανοηθεί αυτό και θα πολεμήσει μέχρι τέλους, προκειμένου να αποφύγει την κατάρρευσή της και την απομάκρυνση των πολιτικών οικογενειών από την εξουσία και τα δημόσια ταμεία.
Επομένως στην επικείμενη σύγκρουση, που δεν θα αργήσει, το λαϊκό αίτημα θα πρέπει να είναι ορισμένο. Θα πρέπει να γίνουν εκείνες οι θεσμικές αλλαγές που θα σπάνε τους περιορισμούς μιας κλειστής ελίτ, ώστε να μπορούν νέες λαϊκές δυνάμεις να ανέρχονται στην εξουσία, μέσα από τη γνήσια λαϊκή βούληση και στήριξη και ταυτόχρονα να είναι συνεχής ο πλήρης λαϊκός έλεγχος των οργάνων της εξουσίας.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/07/blog-post_7060.html
Οι τραπεζιτες κυβερνουν πλεον..Αυτοι ειναι οι πραγματικοι αντιπαλοι.Ολοι οι αλλοι ειναι πιονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όλα υπάρχουν λύσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αλλά και ευτυχώς είμαστε ένας κρίκος της αλυσίδας (εμείς οι "κοινοί θνητοί"). Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τη δύναμη να βάλουμε ένα τέλος σ' όλο αυτό το φιάσκο.
Αρκεί να κατανοήσουμε τη δύναμή μας ... όχι μόνο ως προς το μέγεθος αλλά και ως προς την αποτελεσματικότητα.
Και εξηγώ:
Ποιος είναι ο ρόλος μας στην αλυσίδα των τραπεζιτών? Οι μικροκαταθέσεις, τα δάνεια, και οι πιστωτικές κάρτες. Πώς λοιπόν θα χάσει τη δουλειά του ο τραπεζίτης? Με απόσυρση των μικροκαταθέσεων, με αποχή από τη χρήση δανείων και πιστωτικών καρτών.
(Φίλος, στέλεχος γνωστή τράπεζας, μου είπε πρόσφατα ότι οι τράπεζες αντιμετωπίζουν ήδη πρόβλημα από τη μαζική απόσυρση των μικροκαταθέσεων.
Και τον ρωτώ: Τι ανάγκη έχει η τράπεζα από τις μικροκαταθέσεις όταν έχει τις "μεγαλοκαταθέσεις" των επιχειρηματιών?
Και μου απαντά: Στις μεγαλοκαταθέσεις η τράπεζα δίνει 5% τόκο και δανείζει με 7-8%. Το κέρδος είναι μόνο 2-3%. Στις μικροκαταθέσεις η τράπεζα δε δίνει καθόλου τόκο ή άντε να δίνει 0.5-1% και το κέρδος της είναι τριπλάσιο.)
Αντιλαμβανόμαστε τώρα πόση δύναμη μπορεί να έχει μια μικροκατάθεση ?
Και θα μου πείτε τώρα ότι "οκ, εμείς το κάνουμε αυτό. Οι επιχειρηματίες όμως θα εξακολουθήσουν να παίρνουν δάνεια, κλπ.". Και απαντώ ότι και σ' αυτό ακόμα έχουμε ρόλο. Σταματάμε την υπερκατανάλωση δηλαδή την υπερβολική άσκοπη κατανάλωση. Μειώνοντας τα κέρδη της η επιχείρηση δεν θα κάνει βήματα εξάπλωσης οπότε δε θα ζητήσει και δάνεια από την τράπεζα.
Όλα είναι αλληλένδετα. Δυστυχώς έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης για ότι έχει συμβεί ως τώρα. Διότι αφεθήκαμε στην ύλη και στην καλοπέραση ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΣ και ξεχάσαμε άλλα πολύ σημαντικότερα πράγματα, ήθη, αξίες, ιδανικά.
Στο χέρι μας είναι να επανορθώσουμε.
Α.Ζ.
Εμένα όποιος και να κυβερνά,δε μ'ενδιαφέρει ποιος είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί να είναι άριστος και αδιάφθορος.
Τραπεζίτες, μεγαλοκεφαλαιούχοι,πολιτικοί...ποσώς μ΄ενδιαφέρει!
Τα πράγματα είναι απλά.Εκ των πραγμάτων,πρέπει κάποιοι να διαχειρίζονται τα δημόσια, τα κρατικά θέματα που προκύπτουν,με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έτσι ώστε να ευημερούν οι λαοί, ουσιαστικά. ΟΛΟΙ.ΠΑΝΤΟΥ.
Εμένα δε μου φαίνεται να υπάρχει και τίποτα λογικό κι αγγελικά πλασμένο αυτή τη στιγμή σε πολλές γωνιές του πλανήτη.
Στην Ελλάδα μας δε , υπάρχει πολύ αδικία ακόμα σε πολλά επίπεδα.
ΌΠΟΙΟΙ, ΟΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ πρέπει απλά να είναι ά ρ ι σ τ ο ι, με ό,τι καλό βέβαια αυτό συνεπάγεται.
Ελπίζω να έγινα κατανοητή, γιατί συνήθως παρεξηγούμαι με την τοποθέτησή μου αυτή.
Έρρωσθε
Γ.Σ.
Γ.Σ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ότι έχει να κάνει με χρήμα είναι πλέον διαφθορά. Είναι γεγονός ότι εξουσία και χρήμα πάνε μαζί στη σημερινή εποχή. Πιθανόν να υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όμως ο κανόνας λέει ότι η συσσώρευση πλούτου γίνεται πάντα με ανήθικα μέσα, οπότε είναι λίγο δύσκολο (αν όχι αδύνατο) να βρεις ΑΡΙΣΤΟΥΣ τραπεζίτες, μεγαλοκεφαλαιούχους, πολιτικούς.
Μόνο απλοί πολίτες που δεν έχουν εθιστεί στον πλούτο και που έχουν μια στοιχειώδη μόρφωση, ήθος και ιδεώδη, μπορούν να θεωρούνται κατάλληλοι για κυβερνήτες. Αυτοί μπορούν να επαναφέρουν το χρήμα στη σωστή του μορφή, δηλ. μέσο συναλλαγής (και όχι κερδοσκοπίας).
Α.Ζ.
A.Z.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα μπορούσα βέβαια να διαφωνήσω μ'αυτά που λες.Για την εξαίρεση μιλώ κι εγώ.
Καλοδεχούμενος κι ο όποιος απλός και άγνωστος πολίτης ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ να γίνει γνωστός και να γνωστοποιήσει και το πρόγραμμά του σε όλη την Ελλάδα και να τους πείσει να τον ψηφίσουν κιόλας τελικά.
Δύσκολο όμως.Πόσοι και πόσοι πραγματικά θα ήταν άξιοι γι'αυτό.Πώς θα καταφέρει να φτάσει ως εκεί όμως!
Σκέφτομαι,πως ακόμα και βασιλιάδες, που όντας από τη γέννησή τους ήταν προορισμένοι να κυβερνήσουν, διέφεραν παρασάγγες μεταξύ τους σε πολλά.(Αναφέρω τους βασιλιάδες μ ό ν ο για το λόγο ότι και τώρα κάπως έτσι λειτουργούμε.Κυβερνούν οι εκ της πλουτοκρατίας συνήθως).
Κάποιοι ήταν ανεύθυνοι και άδικοι και φιλοχρήματοι και απάνθρωποι.Κάποιοι αδιάφοροι για όλα.Κάποιοι όμως έφεραν το δυνατόν δικαιοσύνη και ευημερία επί των ημερών τους.
...
Έναν Μ. Αλέξανδρο θέλουμε.
Πολλά ζητάμε;... (!)
Βασιλιάς ήδη γεννημένος ο ίδιος,είχε όμως όλες τις αρετές.Ακόμα και την περιουσία του είχε διανείμει.Όταν τον ρώτησαν τι θα κρατήσει γι'αυτόν, είπε "την ελπίδα".
Ίσως λοιπόν -λέω τώρα- από αγκάθι βγαίνει ρόδο και τούμπαλιν ,όπως και ο θυμόσοφος λαός μας λέει.
Κάπως έτσι τα εννοώ τα πράγματα.
Αν τύχει και τα διαβάσεις,συγχώρεσέ με που μακρυγόρησα.
Γ.Σ.