ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ - ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ, ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ ΧΙ

Στα πρωτοφανούς αγριότητας - για τα δεδομένα της πόλης - επεισόδια που έγιναν στη Θεσσαλονίκη στις δώδεκα του μήνα που σαν σκοπό είχαν να διώξουν τον κόσμο από την Αριστοτέλους, ο λαός αποδείχθηκε ανέτοιμος. Μόλις οι περίπου καμιά εικοσαριά μπαχαλάκηδες άρχισαν να σπάνε την τράπεζα, την εμφάνιση της έκανε η "Ελληνική" "Αστυνομία" με δυο διμοιρίες ματατζήδων που θεώρησαν ως καλύτερη τακτική επιλογή να....
αρχίσουν να πετάνε χημικά πάνω στον κόσμο που μέχρι εκείνη την στιγμή διαμαρτυρότανε ειρηνικά κατά των ανθελλήνων που θέλουν να μας υποβαθμίσουν τη ζωή. Οπως ήταν φυσικό, δημιουργήθηκε πανικός και πάνω στον πανικό έγινε το λάθος. Κάποιοι "βεταράνοι" πήραν γυναίκες και παιδιά και τα έβαλαν στον κινηματογράφο "Ολύμπιον" που εκείνη την ώρα ήταν ανοικτά. Κλείσανε τις πόρτες και έμειναν από έξω για να ενημερώσουνε τους ματατζήδες και τους μπαχαλάκηδες ότι μέσα στον κινηματογράφο υπήρχαν γυναίκες και παιδιά και ότι έπρεπε να απομακρυνθούν όλοι από το σημείο. Εξω από το Ολύμπιον, ήταν ο Τάσος και ο Παναγιώτης από το Λευκό Πύργο και ένα ακόμη νεαρό παιδί που δεν γνωρίζουμε ποιος ήταν.

Οι προελαύνουσες δυνάμεις των ηρωϊκών ματατζήδων, εμφανίστηκαν εν μέσω νεφών και άρχισαν να μας κυνηγάνε στην οδό Ερμού. Μοιραία έπεσαν πάνω στα παιδιά που στέκονταν έξω από το Ολύμπιον και πριν οι τελευταίοι προλάβουν να πουν ότι μέσα στον κινηματογράφο βρίσκονται γυναίκες και παιδιά, τους έκαναν μαύρους στο ξύλο. Χτύπησαν τον Τάσο στο κεφάλι από πίσω και του το άνοιξαν. Του παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες και ευτυχώς σήμερα είναι καλύτερα. Το κορμί του Παναγιώτη είναι γεμάτο μελανιές και δε θα κυκλοφορήσει για μερικές μέρες. Η δε τύχη του νεαρού αγωνιστή (ο οποίος έφαγε πολύ ξύλο) αγνοείται. Οι "ηρωϊκοί" αστυνομικοί μας δεν έμειναν όμως εκεί. Ανοιξαν τις πόρτες του Ολύμπιον και έριξαν μέσα χημικά για να πείσουν τους χαμηλού επιπέδου τρομοκράτες γυναικόπαιδα που βρίσκονταν μέσα να ξεταμπουρωθούν και να βγουν έξω να ανασάνουν λίγο χημικό να μην πάνε χαράμι τα ντενεκάκια που ρίξανε.

Από την άλλη μεριά του γηπέδου ήταν οι αγνοί αγωνιστές αντι-εξουσιαστές στους οποίους θέλω να θέσω το ερώτημα αν πιστεύουν ότι το να σπάνε πλάκες και να πετάνε πέτρες δίνοντας άλλοθι στην αστυνομία να γεμίσει τον τόπο καπνογόνα και να επιτεθεί στον κόσμο είναι προς το συμφέρον ή όχι του λαού. Και μη μου πειτε ποιανού λαού, διότι ένα εκατομμύριο κόσμος στην Αθήνα να διαδηλώνει την αντίθεσή του έξω από τη βουλή και χιλιάδες άλλοι σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας είναι σημαντική πολιτική δύναμη. Κι αν δε σας αρέσει το "λαού" και προτιμάτε "των φτωχών", σκεφτείτε αν το να σπάτε πλάκες και να πετάτε πέτρες είναι προς το συμφέρον ή όχι των φτωχών. Γιατί νομίζω ότι το να σπάς πλάκες και να πετάς πέτρες δεν είναι ούτε προς το συμφέρον των φτωχών που βγήκαν στο δρόμο επειδή σε λίγο δε θα τους επιτρέπεται να υπάρχουν και αποφάσισαν έστω και αργά να κάνουν κάτι γι αυτό. Διότι αγνέ μου αγωνιστή αντι- εξουσιαστή, ο κόσμος που βγήκε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ήταν φτωχός λαός. Και είτε το θέμα το δεις εθνικά είτε ταξικά, ο χημικός πετροπόλεμος που παίζετε με την αστυνομία διώχνει το φτωχό λαό από το δρόμο και τον στέλνει σπίτι του. Και έτσι ο φτωχός λαός δεν έχει καν τη δυνατότητα να εκφράσει την αγανάκτιση και την διαφωνία του. Και το δικαίωμα του αυτό του το στερείς εσύ. Αρα δε νομιμοποιείσαι να λες ότι κάνεις ότι κάνεις ούτε στο όνομα του λαού, ούτε στο όνομα των φτωχών. Γι αυτό σε παρακαλώ ξανασκέψου το.Το ξέρω ότι δεν έχω τη δική σου αγωνιστική εμπειρία. Εχεις δίκιο να φωνάζεις "τώρα ξύπνησες;" Εχεις δίκιο ότι κάνεις πολύ περισσότερα πράγματα από εμένα και αυτός είναι και ο λόγος που σου απευθύνω την έκκληση αυτη. Διότι έχω μπει σε συλλογικότητες και γνωρίζω πως λειτουργούν και χαίρομαι να βλέπω στέκια και καταλήψεις που μορφώνουν δωρεάν, προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό και σαλάτα με ένα ευρώ και γενικά σε θεωρώ τον ανθό της νεολαίας μας που δε δέχεται να εξουσιάζεται από κλέφτες και ψεύτες και που πολεμάει γι αυτά που πιστεύει αντί να περνάει τις μέρες της πίσω από οθόνες υπολογιστών και πληκτρολόγια. Απλά νιώθω ότι έχεις προσβληθεί από μια ιδεολογία που είναι αντίθετη προς τα συμφέροντα σου και τα συμφέροντα των δικών σου ανθρώπων και που σε οδηγεί να ενεργείς εναντίων μας. Καταλαβαίνω το μίσος σου και την απογοήτευση σου για τη μίζερη ζωή που θέλουν να ζήσεις, πίστεψε με ότι τα ίδια συναισθήματα νιώθω και εγώ και σε καλώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας εναντίον του κοινού εχθρού. Διαφορετικά, όταν μου ξαναμιλήσεις, μη μου ξαναμιλήσεις ούτε για λαό, ούτε για φτωχούς.

Αγαπώ όλους τους ανθρώπους. Είτε επειδή είμαι ημιτελής άνθρωπος είτε επειδή το παραδέχομαι, κάποιους τους αγαπώ περισσότερο και κάποιους λιγότερο. Αν τύχαινε να πνίγεται η μάνα μου μαζί με άλλες δέκα εφτά γυναίκες, θα την έσωζα πρώτη αυτήν και μετά θα ασχολούμουν με τις υπόλοιπες. Θα έδινα και τη ζωή μου χωρίς σκέψη για την οικογένεια μου. Για την οποία θέλω να εξασφαλίσω μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο μέλλον. Σε μια κοινωνία χωρίς αδικίες που να υπάρχει από εμάς για εμάς. Σε μια κοινωνία με παιδεία τέτοια που να μην ανέχεται την αδικία πουθενά στον κόσμο. Η αλλαγή που θέλεις μπορεί να ξεκινήσει στην Ελλάδα αν αντί να μας πολεμάς μας βοηθήσεις. Σκέψου το.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ