Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα γίνουν εκλογές. Με σιγουριά κανείς δεν μπορεί να πει το πότε. Αλλά το ότι το τραπεζικό καθεστώς που μας κυβερνάει κάνει λόγο για εκλογές σημαίνει πως πάμε προς τα κει.Αν και το ότι αυτό το τραπεζικό καθεστώς μιλάει από μόνο του για εκλογές θα έπρεπε να μας κάνει να ανησυχούμε. Διότι οι επαγγελματίες ολιγαρχικοί που μας κυβερνάνε θα οδηγήσουν την χώρα σε εκλογές εάν, και μόνον εάν, έχουν πιθανότητες να τις κερδίσουν. Η …
να μην τις χάσουν.
Δηλαδή το ολιγαρχικό τραπεζικό καθεστώς θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές μόνο εάν έχουνε σιγουρευτεί, πως στην κυβέρνηση που θα προκύψει θα μετέχουν και δικές τους δυνάμεις.
Διαφορετικά, αν δηλαδή σχηματιστεί μια αμιγώς αντι-μνημονιακή κυβέρνηση, γνωρίζουν πολύ καλά, πως οι περισσότεροί τους, και βασικά ηγεσίες και βουλευτές που έφεραν ή ψήφισαν μνημόνια, δανειακές, εφαρμοστικούς και χαράτσια, θα καταλήξουν στις φυλακές. Οπου φυσικά και είναι η θέση τους, ως κοινοί εγκληματίες που είναι κατά του λαού. Και μαζί τους στις φυλακές θα πάνε και ορισμένοι μεγαλοσχήμονες δικαστικοί, αστυνομικοί και λοιποί αρμόδιοι και μη.
Αυτό που παίζεται λοιπόν στις επόμενες εκλογές δεν είναι απλά και ακαδημαϊκά “το μέλλον της χώρας”. Αυτό που παίζεται είναι η επιβίωσή μας. Ως λαού. Εναντι της επιβίωσης του ολιγαρχικού τραπεζικού πολιτικού συστήματος που τώρα μας κυβερνάει παράνομα. Εν ολίγοις είναι “ο θάνατός σου η ζωή μου”.
Εχουνε μέχρι τώρα εμφανιστεί αρκετά νέα κόμματα, μέτωπα, κινήσεις κλπ κλπ, με αντι-μνημονιακό προσανατολισμό. Κανονικό. Και όχι γιαλαντζί σαν της ΝΔ και του Κουβέλη, για να συνεννοούμαστε.
Αν τους αφήσουμε όλους αυτούς χωρίς πίεση, κι ανάμεσά τους υπάρχουν και σχηματισμοί που προέρχονται από τα σπλάγχνα του μολυσμένου κοινοβουλευτισμού (Σύριζα, ΚΚΕ, Καμμένος), θα κατέβουν ο καθένας μόνος του με το μαγαζάκι του.
Εμάς, σαν λαό, ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΤΟ. Διότι έτσι κινδυνεύουμε. Κινδυνεύουμε αυτή η εκλογική πολυδιάσπαση να μην φέρει τα ποσοστά που απαιτεί ο εκλογικός μας νόμος, ο μαγειρεμένος από τους διασημώτερους εκλογικούς σεφ.
Κινδυνεύουμε αυτή η εκλογική πολυδιάσπαση να μην φέρει τα απαιτούμενα ποσοστά για να μπορούμε να ελπίζουμε πως θα σχηματιστεί μια κυβέρνηση που θα κάνει, το λιγώτερο, δυο πράγματα
Θα καταργήσει μνημόνια, δανειακές, εφαρμοστικούς και χαράτσια
Θα τιμωρήσει όσους περισσότερους βρωμιάρηδες και διεφθαρμένους ολιγαρχικούς γίνεται.
Αρα πρέπει να τους πιέσουμε. Ολους. Ολοι μας. Δεξιοί κι αριστεροί. Οσο μπορεί ο καθένας μας. Με ότι μπορεί ο καθένας μας. Με γράμματα, με email, με αναρτήσεις και σχόλια στα ιστολόγια, με την παρουσία και τις ερωτήσεις μας στις τωρινές τους συγκεντρώσεις. Οχι μόνο οι δεξιοί τους δεξιούς πολιτευτές και οι αριστεροί τους αριστερούς. Αλλά ΟΛΟΙ ΟΛΟΥΣ.
Αν κατέβουν χωριστά, κοινώς τη βάψαμε. Δεν θα συζητάγανε οι ολιγαρχικοί του τραπεζικού πολιτικού συστήματος για εκλογές αν δεν είχανε σιγουρέψει πως ακόμα κι αν δεν κερδίσουν τις εκλογές, τουλάχιστον δεν θα τις χάσουν. Ούτε οι διεθνείς τραπεζίτες τοκογλύφοι, που ελέγχουνε τους επαγγελματίες ολιγαρχικούς πολιτικούς μας, κι εκείνοι που τους εκβιάζουνε με τις λίστες Χριστοφοράκου και ποιος ξέρει τι άλλο, θα τους δίνανε το πράσινο φως να κάνουν εκλογές, αν υπήρχε υποψία πως κινδυνεύει η …επένδυσή τους.
Διατρέχουμε κίνδυνο λοιπόν αν δεν σχηματιστεί εκλογικό αντι-μνημονιακό μέτωπο. Αν επικρατήσουν οι μνημονιακοί στις εκλογές, δεν την βγάζουμε άλλα τέσσερα χρόνια με χαράτσια και μνημόνια. Θα μας εξοντώσουν.
Πίεση λοιπόν. Πίεση. Σε όλους. Ολοι. Δεξιοί κι αριστεροί. Για να έχουμε ελπίδα.
Θραξ Αναρμόδιος
Συμφωνω απολυτως μαζι σου αν και δεν το βλεπω να γινεται,.
ΑπάντησηΔιαγραφή