ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ: ΠΡΩΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΡΟΝΩΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

The Brussels Journal / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Ο Vladimir Bukovksy, (Βλαντιμίρ Μπουκόφσκι, νευροφυσιολόγος και συγγραφέας, που γεννήθηκε το 1942), σήμερα 70 ετών, πρώην σοβιετικός αντιφρονών, φοβάται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βαδίζει ολοταχώς στο να γίνει μια άλλη Σοβιετική Ένωση.
Σε μια ομιλία του στις Βρυξέλλες* ο κ. Bukovsky χαρακτήρισε την ΕΕ ένα «τέρας» που πρέπει να καταστραφεί, όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο, πριν εξελιχθεί σε ένα πλήρως ανεπτυγμένο ολοκληρωτικό κράτος (* η συνέντευξη δόθηκε το 2006).

Ο κ. Bukovsky πραγματοποίησε επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Πέμπτη, μετά από πρόσκληση του Fidesz, του Ουγγρικού Φόρουμ Πολιτών. Το Fidesz, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, είχε καλέσει τον πρώην σοβιετικό αντιφρονούντα από την Αγγλία, όπου ζει μόνιμα, με την ευκαιρία της 50ής επετείου της Ουγγρικής Εξέγερσης του 1956. Μετά τη συνάντηση του το πρωί, με τους Ούγγρους, ο κ. Bukovsky έδωσε μια ομιλία το απόγευμα σε ένα πολωνικό εστιατόριο στο Trier straat, απέναντι από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου μίλησε κατόπιν πρόσκλησης του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, (UKIP του Nigel Farage) του οποίου είναι υποστηρικτής.

Στην ομιλία του, ο κ. Bukovsky αναφέρθηκε σε εμπιστευτικά έγγραφα από τα μυστικά αρχεία των Σοβιετικών που είχε την άδεια να διαβάσετε το 1992. Τα έγγραφα αυτά επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας "συνωμοσίας" στο να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα σοσιαλιστικό οργανισμό.

Ο κ. Bukovsky ήταν ένας από τους ήρωες του 20ού αιώνα. Ως νέος άνθρωπος γνώρισε καλά τη χρήση της ψυχιατρικής φυλάκισης κατά των πολιτικών κρατουμένων στην πρώην ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, 1917-1991) και πέρασε συνολικά δώδεκα χρόνια (1964-1976), από τα 22 του μέχρι το 34ο έτος της ηλικίας του, σε Σοβιετικές φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και ψυχιατρικά ιδρύματα. Το 1976 οι Σοβιετικοί τον άφησαν να φύγει για τη Δύση. Το 1992 είχε προσκληθεί από τη ρωσική κυβέρνηση για να χρησιμεύσει ως ένας εμπειρογνώμονας και να καταθέσει στο δικαστήριο που θα καθόριζε το εάν το Σοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν μια εγκληματική οργάνωση. Για την προετοιμασία για την κατάθεσή του, χορηγήθηκε στον κ. Bukovsky η πρόσβαση σε ένα μεγάλο αριθμό εγγράφων από τα σοβιετικά μυστικά αρχεία. Είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που μπόρεσαν να δουν αυτά τα έγγραφα, επειδή εξακολουθούν να ταξινομούνται. Χρησιμοποιώντας ένα μικρό φορητό σαρωτή και έναν φορητό υπολογιστή, ωστόσο, κατάφερε να αντιγράψει πολλά έγγραφα (ορισμένα με υψηλή διαβάθμιση ασφαλείας), συμπεριλαμβανομένων εκθέσεων της KGB προς την σοβιετική κυβέρνηση.

Συνέντευξη στον Paul Belien.

Paul Belien: Ήσασταν ένας πολύ διάσημος σοβιετικός αντιφρονών και τώρα κάνετε έναν παραλληλισμό μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Σοβιετικής Ένωσης. Μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό;

Vladimir Bukovsky: Αναφέρομαι στις δομές, σε ορισμένες ιδεολογίες που έχουν ενσταλάξει, στα σχέδια, την κατεύθυνση, την αναπόφευκτη επέκταση, την εξάλειψη των εθνών, που ήταν και ο σκοπός της Σοβιετικής Ένωσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Δεν το ξέρουν, αλλά εμείς το ξέρουμε γιατί μεγαλώσαμε στη Σοβιετική Ένωση, όπου έπρεπε να μελετήσουμε τη σοβιετική ιδεολογία στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Ο απώτερος σκοπός της Σοβιετικής Ένωσης ήταν να δημιουργήσει μια νέα ιστορική οντότητα, το Σοβιετικό λαό, σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και στην ΕΕ σήμερα. Προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα νέο λαό. Καλούν αυτό το λαό "Ευρωπαίοι", ότι και αν αυτό σημαίνει.

Σύμφωνα με την κομμουνιστική θεωρία, καθώς και σε πολλές μορφές της σοσιαλιστικής σκέψης, το κράτος, το εθνικό κράτος, πρέπει να απονεκρωθεί. Στη Ρωσία, όμως, συνέβη το αντίθετο. Αντί της απονέκρωσης του σοβιετικού κράτους έγινε ένα πολύ ισχυρό κράτος, αλλά οι εθνικότητες έσβησαν. Αλλά όταν ήρθε η ώρα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης ήρθαν αυτά τα θαμμένα συναισθήματά της εθνικής ταυτότητας πίσω ισχυρά και σχεδόν κατέστρεψαν τη χώρα. Ήταν τόσο τρομακτικό.

PB: Πιστεύετε ότι το ίδιο πράγμα μπορεί να συμβεί όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση καταρρεύσει;

VB: Απολύτως. Μπορείτε να πιέζετε ένα ελατήριο, αλλά μόνο για λίγο. Η ανθρώπινη ψυχή είναι πολύ ανθεκτική ξέρετε. Μπορείτε να το πιέσετε, να το πιέσετε, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι στην ουσία μια συσσώρευση δύναμης που θα πεταχτεί. Είναι σαν ελατήριο και πάντα θα ξεπεταχτεί.

PB: Αλλά όλες αυτές οι χώρες που εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το έκαναν με τη θέλησή τους.

VB: Όχι, δεν το έκαναν. Κοιτάξτε τη Δανία που καταψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ δύο φορές. Κοιτάξτε την Ιρλανδία [η οποία καταψήφισε την συνθήκη της Νίκαιας]. Κοιτάξτε σε πολλές άλλες χώρες, που είναι κάτω από τεράστια πίεση. Είναι σχεδόν εκβιασμός. Η Ελβετία αναγκάστηκε να ψηφίσει πέντε φορές σε ένα δημοψήφισμα. Και τις πέντε φορές το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, αλλά ποιος ξέρει τι θα συμβεί την έκτη, ή την έβδομη φορά. Είναι πάντα το ίδιο πράγμα. Είναι ένα τέχνασμα για ηλίθιους. Οι άνθρωποι πρέπει να ψηφίσουν σε δημοψηφίσματα μέχρι οι άνθρωποι να ψηφίσουν με τον τρόπο που είναι επιθυμητός. Στη συνέχεια, σταματάνε να ψηφίζουν. Γιατί να σταματάνε; Ας συνεχίσουν να ψηφίζουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτό που οι Αμερικανοί θα έλεγαν ‘shotgun marriage’ (γάμος δια της βίας).

PB: Τι νομίζετε ότι οι νέοι πρέπει να κάνουν για την Ευρωπαϊκή Ένωση; Θα πρέπει να επιμένουν για τον εκδημοκρατισμό του συστήματος αυτού ή απλά θα πρέπει να το καταργήσουν;

VB: Νομίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και η Σοβιετική Ένωση, δεν μπορεί να εκδημοκρατιστεί. Ο Γκορμπατσόφ προσπάθησε να την εκδημοκρατίσει και την ανατίναξε. Αυτού του είδος οι δομές δεν μπορούν να εκδημοκρατιστούν.

PB: Αλλά έχουμε ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που επιλέγεται από τους ανθρώπους.

VB: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκλέγεται με βάση την αναλογική εκπροσώπηση, η οποία δεν είναι η αληθινή αναπαράσταση. Και τι να ψηφίσουμε; Το ποσοστό του λίπους στο γιαούρτι, τέτοιου είδους πράγματα. Είναι γελοίο. Είναι το καθήκον του Ανωτάτου Σοβιέτ. Ο μέσος βουλευτής μπορεί να μιλήσει για έξι λεπτά ανά έτος στην αίθουσα. Αυτό δεν είναι ένα πραγματικό κοινοβούλιο.

Ομιλία του κ. Bukovsky στις Βρυξελλες (2006)

Το 1992 είχα μια άνευ προηγουμένου πρόσβαση σε απόρρητα έγγραφα του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής τα οποία έχουν ταξινομηθεί, και εξακολουθούν να ταξινομούνται ακόμη και τώρα, εδώ και 30 χρόνια. Τα έγγραφα αυτά δείχνουν με μεγάλη σαφήνεια ότι η όλη ιδέα της μετατροπής της ευρωπαϊκής Κοινής Αγοράς σε ένα ομοσπονδιακό κράτος είχε συμφωνηθεί μεταξύ των αριστερών κομμάτων της Ευρώπης και της Μόσχας, ως ένα κοινό σχέδιο το οποίο ο τότε σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, το 1988-89 το ονόμαζε το "κοινό μας Ευρωπαϊκό σπίτι" (ή «κοινή μας ευρωπαϊκή πατρίδα»).

Η ιδέα ήταν πολύ απλή. Ήταν η πρώτη φορά το 1985-86, όταν οι Ιταλοί Κομμουνιστές επισκέφθηκαν τον Γκορμπατσόφ, ακολουθούμενοι από Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες. Όλοι διαμαρτυρήθηκαν ότι οι αλλαγές στον κόσμο, ιδιαίτερα αφότου η Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ εισήγαγε την ιδιωτικοποίηση και την οικονομική φιλελευθεροποίηση, απειλούσαν να εξαφανίσουν την επίτευξη (όπως την ονόμασαν) γενεών και γενεών Σοσιαλιστών και Σοσιαλδημοκρατών – απειλώντας να την ανατρέψουν εντελώς. Συνεπώς, ο μόνος τρόπος για να αντέξουν αυτή την επίθεση του άγριου καπιταλισμού (όπως τον αποκαλούσαν) ήταν να προσπαθήσουν να εισαγάγουν τον ίδιο σοσιαλιστικό στόχο σε όλες τις χώρες ταυτόχρονα. Πριν από αυτό, τα αριστερά κόμματα και η Σοβιετική Ένωση είχαν αντιταχθεί στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση πάρα πολύ, γιατί αυτό θεωρούσαν ότι ήταν ένα μέσο για να εμποδιστούν οι σοσιαλιστικοί τους στόχοι. Από το 1985 και μετά άλλαξαν εντελώς την άποψή τους. Οι Σοβιετικοί κατέληξαν σε ένα συμπέρασμα και σε μια συμφωνία με τα κόμματα της Αριστεράς, ότι αν δούλευαν  μαζί θα μπορούσαν να επισκιάσουν το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα και να το γυρίσουν ανάποδα. Αντί μιας ανοικτής αγοράς θα το μετέτρεπαν σε ένα ομοσπονδιακό κράτος.

Σύμφωνα με τα μυστικά Σοβιετικά έγγραφα, το 1985-86 αποτελεί σημείο καμπής. Έχω δημοσιεύσει περισσότερα από αυτά τα έγγραφα. Μπορείτε να τα βρείτε ακόμα και στο διαδίκτυο. Αλλά οι συνομιλίες που είχαν, πραγματικά ανοίγουν τα μάτια. Για πρώτη φορά, μπορείτε να καταλάβετε ότι υπάρχει μια συνωμοσία - απολύτως κατανοητή για αυτούς, καθώς προσπαθούσαν να κρύψουν τις πολιτικές τους ιδέες. Στην Ανατολή, οι Σοβιετικοί χρειάζονταν μια αλλαγή στις σχέσεις τους με την Ευρώπη, επειδή εισέρχονταν σε μια παρατεταμένη και πολύ βαθιά διαρθρωτική κρίση. Στη Δύση, τα αριστερά κόμματα φοβούνταν ότι θα εξαφανιστούν και θα χάσουν την επιρροή και το κύρος τους. Έτσι, ήταν μια συνωμοσία, αρκετά ξεκάθαρη από αυτούς, που την συμφώνησαν και εργάστηκαν για αυτήν.

Τον Ιανουάριο του 1989, για παράδειγμα, μια αντιπροσωπεία της Τριμερούς Επιτροπής ήρθε να δει τον Γκορμπατσόφ. Στην αντιπροσωπεία αυτή ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Yasuhiro Nakasone, ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν, ο Αμερικανός τραπεζίτης Ντέιβιντ Ροκφέλερ και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ. Είχαν μια πολύ ωραία συζήτηση, όπου προσπάθησαν να εξηγήσουν στον Γκορμπατσόφ ότι η Σοβιετική Ρωσία έπρεπε να ενταχθεί στα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως στη GATT, το ΔΝΤ και τη Παγκόσμια Τράπεζα.

Στη μέση της συζήτησης, ο Ζισκάρ ντ 'Εστέν ξαφνικά παίρνει τον λόγο και λέει: «Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ να σας πω πότε ακριβώς θα συμβεί - πιθανότατα εντός 15 ετών - αλλά η Ευρώπη πρόκειται να γίνει ένα ομοσπονδιακό κράτος και θα πρέπει να προετοιμάσετε τον εαυτό σας γι 'αυτό. Θα πρέπει να δουλέψετε μαζί μας, και με τους Ευρωπαίους ηγέτες, για το πώς θα αντιδράσετε σε αυτό, πώς θα μπορέσετε να αφήσετε τα άλλα ανατολικοευρωπαϊκά κράτη να αλληλεπιδράσουν με αυτό ή το πώς θα γίνουν ένα μέρος του, θα πρέπει να είστε προετοιμασμένος».

Όλα αυτά έγιναν τον Ιανουάριο του 1989, σε μια εποχή που η Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) δεν είχε καν συνταχθεί. Πώς στην ευχή ο Giscard d'Estaing γνώριζε τι πρόκειται να συμβεί σε 15 χρόνια; Και, ω ! τι έκπληξη, πώς έγινε αυτός ο συντάκτης του ευρωπαϊκού συντάγματος [το 2002-03]; Είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Μυρίζει συνωμοσία, έτσι δεν είναι;

Ευτυχώς για εμάς, το Σοβιετικό μέρος αυτής της συνωμοσίας κατέρρευσε νωρίτερα και δεν έφτασε στο σημείο όπου θα μπορούσε η Μόσχα να επηρεάσει την πορεία των γεγονότων. Όμως, η αρχική ιδέα ήταν να έχουμε αυτό που ονομάζεται «σύγκλιση», σύμφωνα με την οποία η Σοβιετική Ένωση θα «ωρίμαζε» κατά κάποιο τρόπο και θα γινόταν πιο κοινωνική-δημοκρατική, ενώ η Δυτική Ευρώπη θα γινόταν κοινωνική-δημοκρατική και σοσιαλιστική. Στη συνέχεια, θα υπήρχε «σύγκλιση». Οι δομές έπρεπε να ταιριάζουν μεταξύ τους. Για το λόγο αυτό οι δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν αρχικά κατασκευαστεί με σκοπό να ταιριάξουν με τις Σοβιετικές δομές. Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο παρόμοιες (η ΕΕ και η ΕΣΣΔ) σε λειτουργία και σε δομή.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για παράδειγμα, μου θυμίζει του Ανώτατο Σοβιέτ. Μοιάζει με το Ανώτατο Σοβιέτ, επειδή σχεδιάστηκε σαν αυτό. Ομοίως, εάν κοιτάξει κανείς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μοιάζει με το Πολιτικό Γραφείο. Θέλω να πω ότι κάνει τα ίδια ακριβώς, εκτός από το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει τώρα 25 μέλη, ενώ το Πολιτικό Γραφείο είχε συνήθως 13 ή 15 μέλη. Εκτός από το ότι είναι ακριβώς το ίδιο, δεν λογοδοτούν σε κανέναν, δεν εκλέγονται άμεσα από οποιονδήποτε. Αν κοιτάξει κανείς σε όλη αυτή την περίεργη δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις 80.000 σελίδες των κανονισμών μοιάζει με ‘Gosplan’ (σοβιετική υπηρεσία κεντρικού σχεδιασμού). Είχαμε μια οργάνωση που σχεδίαζε τα πάντα από την οικονομία, έως το τελευταίο παξιμάδι και βίδα, πέντε χρόνια νωρίτερα. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν κοιτάξει κανείς το είδος της διαφθοράς της ΕΕ, είναι ακριβώς η Σοβιετικού τύπου  διαφθορά, που πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω και όχι από κάτω προς τα πάνω.

Αν δείτε προσεκτικά όλες τις δομές και τα χαρακτηριστικά αυτού του αναδυόμενου ευρωπαϊκού τέρατος θα παρατηρήσετε ότι όλο και περισσότερο μοιάζει με την Σοβιετική Ένωση. Φυσικά, είναι μια ηπιότερη εκδοχή της Σοβιετικής Ένωσης. Σας παρακαλώ, μην με παρεξηγήσετε. Δεν λέω ότι έχει γκουλάγκ. Δεν έχει KGB - δεν έχει ακόμη - αλλά παρακολουθώ πολύ προσεκτικά αυτές τις δομές, όπως για παράδειγμα την Europol (Ευρωαστυνομία). Αυτό με ανησυχεί πραγματικά πολύ γιατί αυτή η οργάνωση θα έχει κατά πάσα πιθανότητα δυνάμεις μεγαλύτερες από εκείνες της KGB. Θα έχει διπλωματική ασυλία. Μπορείτε να φανταστείτε μια KGB με διπλωματική ασυλία; Θα μας αστυνομεύουν για 32 είδη εγκλημάτων - δύο εκ των οποίων είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, το ένα ονομάζεται «ρατσισμός», ένα άλλο ονομάζεται «ξενοφοβία». Κανένα ποινικό δικαστήριο στη γη δεν ορίζει κάτι τέτοιο ως έγκλημα [αυτό δεν είναι απόλυτα αληθές, το Βέλγιο το κάνει ήδη]. Γι 'αυτό είναι ένα νέο έγκλημα, και έχουμε ήδη προειδοποιήσει. Κάποιος από τη βρετανική κυβέρνηση μας είπε ότι εκείνοι που αντιτίθενται στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση από τον Τρίτο Κόσμο, θα πρέπει να θεωρηθούν «ρατσιστές» και εκείνοι που αντιτίθενται στην περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα πρέπει να θεωρηθούν «ξενόφοβοι». Νομίζω ότι η υπουργός Patricia Hewitt, το δήλωσε δημοσίως.

Ως εκ τούτου, τώρα έχουμε προειδοποιήσει. Εν τω μεταξύ, εισάγουν όλο και περισσότερη ιδεολογία. Η Σοβιετική Ένωση υπήρξε μια οργάνωση με κρατική ιδεολογία. Η σημερινή ιδεολογία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η κοινωνική-δημοκρατική, κρατικιστική, και ένα μεγάλο μέρος της είναι επίσης η «πολιτική ορθότητα». Βλέπω πολύ προσεκτικά το πώς η πολιτική ορθότητα απλώνεται και γίνεται μια καταπιεστική ιδεολογία, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι απαγορεύουν το κάπνισμα σχεδόν παντού τώρα. Κοιτάξτε αυτή τη δίωξη των ανθρώπων, όπως του Σουηδού πάστορα ο οποίος διώχθηκε για αρκετούς μήνες, επειδή είπε ότι η Βίβλος δεν εγκρίνει την ομοφυλοφιλία. Η Γαλλία ψήφισε τον ίδιο νόμο περί «ρητορικής μίσους» για τους ομοφυλόφιλους. Η Βρετανία περνάει νόμους περί «ρητορικής μίσους» που αφορούν τις φυλετικές σχέσεις και τώρα τον θρησκευτικό λόγο, και ούτω καθεξής και ούτω καθεξής. Αυτό που παρατηρούμε, λαμβάνονται υπόψη την προοπτική αυτής της κατάστασης, είναι μια συστηματική εισαγωγή της ιδεολογίας που θα μπορούσε αργότερα να επιβληθεί με καταπιεστικά μέτρα. Προφανώς αυτός είναι και ο σκοπός της Europol. Διαφορετικά, γιατί την χρειαζόμαστε; Για μένα η Europol φαίνεται πολύ ύποπτη. Βλέπω πολύ προσεκτικά το ποιος διώκεται και για πιο πράγμα και τι συμβαίνει, γιατί αυτό είναι ένα πεδίο στο οποίο είμαι ειδικός. Ξέρω πως ξεφυτρώνουν τα γκουλάγκ.

Μοιάζει να ζούμε σε μια περίοδο ραγδαίας, συστηματικής και πολύ συνεπούς διάλυσης της δημοκρατίας. Κοιτάξτε αυτό το νομοθετικό και κανονιστικό νομοσχέδιο μεταρρύθμισης. Κάνει τους υπουργούς νομοθέτες, οι οποίοι μπορούν να εισάγουν νέους νόμους, χωρίς να μπουν στον κόπο να το πουν στο Κοινοβούλιο ή σε οποιονδήποτε. Η φυσική αντίδρασή μου είναι γιατί το χρειαζόμαστε; Η Βρετανία επέζησε από δύο παγκόσμιους πολέμους, τον πόλεμο με τον Ναπολέοντα, την ισπανική αρμάδα, για να μην αναφέρουμε τον Ψυχρό Πόλεμο, όταν μας έλεγαν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο, χωρίς να υπάρχει ανάγκη για την εισαγωγή αυτού του είδους της νομοθεσίας, χωρίς την ανάγκη για περιορισμό των ελευθεριών των πολιτών και την εισαγωγή έκτακτων εξουσιών. Τώρα γιατί το χρειαζόμαστε; Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια δικτατορία που θα επιβληθεί από έξω.

Η σημερινή κατάσταση είναι πολύ ζοφερή. Σημαντικά πολιτικά κόμματα έχουν παραδοθεί πλήρως στο νέο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κανένας δεν αντιτίθεται πραγματικά. Έχουν γίνει πολύ διεφθαρμένοι. Ποιος θα υπερασπιστεί τις ελευθερίες μας; Μοιάζει να οδεύουμε προς κάποιου είδους κατάρρευση, κάποιου είδους κρίση. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι θα υπάρξει μια οικονομική κατάρρευση στην Ευρώπη, που σε εύθετο χρόνο είναι βέβαιο ότι θα συμβεί με αυτή την αύξηση των εξόδων και των φόρων. Η αδυναμία να δημιουργηθεί ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, η υπερβολική ρύθμιση της οικονομίας, η γραφειοκρατικοποίηση, πρόκειται να οδηγήσουν σε οικονομική κατάρρευση. Ιδιαίτερα η εισαγωγή του ευρώ ήταν μια τρελή ιδέα. Το νόμισμα δεν έπρεπε να είναι ένα θέμα πολιτικό.

Δεν έχω καμία αμφιβολία γι 'αυτό. Θα υπάρξει κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λίγο πολύ, όπως η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Αλλά μην ξεχνάμε ότι όταν αυτά τα πράγματα καταρρέουν αφήνουν τέτοια καταστροφή που παίρνει μια ολόκληρη γενιά για να ανακάμψει. Απλά σκεφτείτε τι θα συμβεί αν πρόκειται για μια οικονομική κρίση. Οι αντεγκλήσεις μεταξύ των εθνών θα είναι τεράστιες. Θα μπορούσε να υπάρξει μια έκρηξη. Κοιτάξτε τον τεράστιο αριθμό των μεταναστών από χώρες του Τρίτου Κόσμου που ζουν τώρα στην Ευρώπη. Αυτή προωθήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι θα γίνει με αυτούς αν υπάρξει οικονομική κατάρρευση; Θα έχουμε προφανώς, όπως στην Σοβιετική Ένωση στο τέλος της, τόσες εθνοτικές διαμάχες που δεν το χωράει το μυαλό. Σε καμία άλλη χώρα δεν υπήρχαν τέτοιες εθνοτικές εντάσεις όπως στη Σοβιετική Ένωση, εκτός ίσως από τη Γιουγκοσλαβία. Έτσι, αυτό είναι ακριβώς που θα συμβεί εδώ, έντονα. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό. Αυτό το τεράστιο γραφειοκρατικό οικοδόμημα πρόκειται να καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια μας.

Για το λόγο αυτό, και είμαι πολύ ειλικρινής γι 'αυτό, ότι όσο πιο γρήγορα ξεμπερδεύουμε με την ΕΕ, τόσο το καλύτερο. Όσο πιο γρήγορα καταρρεύσει, τόσο λιγότερη ζημιά θα γίνει σε μας και σε άλλες χώρες. Αλλά πρέπει να είμαστε γρήγοροι γιατί οι ευρωκράτες κινούνται πολύ γρήγορα. Θα είναι δύσκολο να τους νικήσουμε. Σήμερα ακόμα τα πράγματα είναι απλά. Αν ένα εκατομμύριο άνθρωποι κάνουν πορεία σήμερα στις Βρυξέλλες αυτοί οι τύποι θα φύγουν τρέχοντας για τις Μπαχάμες. Αν αύριο οι μισοί του βρετανικού πληθυσμού αρνηθούν να πληρώσουν τους φόρους τους, δεν θα συμβεί τίποτε και κανείς δεν θα πάει στη φυλακή. Σήμερα μπορείτε να το κάνετε ακόμα αυτό. Αλλά δεν ξέρω ποια θα είναι η κατάσταση αύριο με μια ολοκληρωμένη Europol, στελεχωμένη από πρώην αξιωματικούς της Στάζι ή της Σεκιουριτάτε. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί.

Χάνουμε χρόνο. Πρέπει να τους νικήσουμε. Πρέπει να καθίσουμε και να σκεφτούμε και να οργανώσουμε μια στρατηγική το συντομότερο δυνατό, για να επιτευχθεί το μέγιστο αποτέλεσμα. Διαφορετικά, θα είναι πολύ αργά. Λοιπόν, τι να πω; Το συμπέρασμά μου δεν είναι αισιόδοξο. Μέχρι στιγμής, παρά το γεγονός ότι έχουμε κάποιες αντι-ΕΕ δυνάμεις σε όλες σχεδόν τις χώρες, αυτό δεν είναι αρκετό. Χάνουμε και ξοδεύουμε χρόνο.

Σχετικό βίντεο:

http://redskywarning.blogspot.gr/2012/10/blog-post_24.html