«…ουδεμίαν αρχην πράγματος ηγητέον μικράν, ην ου ταχύ ποιείν μεγάλην το ενδελεχές…»¹ Πλουτάρχου -Ιούλιος Καίσαρ.
Του netakia
Τα τελευταία δυο χρόνια προσπαθούν μας επιβάλουν να πιστέψουμε ότι ο μονόδρομος των μνημονίων είναι η μόνη ελπίδα σωτηρίας μας, ότι το πρόβλημα της χώρας είναι μόνο οικονομικό , ότι οι αριθμοί και η κακή διαχείριση αυτών, στα χρόνια του Σημιτικού Μεσαίωνα, από τότε δηλαδή που μπήκαμε στο Ευρώ, είναι το κυριότερο ελάττωμα που μας οδήγησε στην καταστροφή.
Για να γίνουμε, «σοβαρό» κράτος ,λένε, πρέπει να γίνουμε πειθαρχημένοι και αποτελεσματικοί σαν τους Βορειο-Ευρωπαίους ή ανταγωνιστικοί σαν τους Κινέζους και για να επιβιώσουμε στο νέο Παγκόσμιο χωριό πρέπει να είμαστε ο,τιδήποτε άλλο από αυτό που…είμαστε!
Αλλά είμαστε μικροί για να αντιδράσουμε, το χρέος μας είναι τεράστιο, ασήκωτο για να το πολεμήσουμε, ότι «δεν παράγουμε τιποτα(;)» , οι άλλοι είναι υπερδυνάμεις, είναι οι Αγορές κι εμείς ολίγιστοι νάνοι;
Εμείς είμαστε λίγοι;
«Τύχη μας είχε πάντοτε όλιγους» μου λέει ο Μακρυγιάννης «θηρία πέφτουν να μας φάνε, αλλά μένει η μαγιά». Σε αυτή τη φράση ο αναλφάβητος ήρωας του ’21 συνοψίζει όλο το νόημα του να είσαι Ελλην.
Η Ελλάδα θα μου πείτε, είναι η κοιτίδα των επιστημών και το λίκνο της λογικής.
Σωστό, αλλά οι Ελληνες μελέτησαν τον «Λόγο» για να μπορούν να πράξουν το παρά-«Λογο»!
Να αντιστρέφουν τους όρους και τους μονόδρομους, να αμφισβητούν αυτό που οι άλλοι θεωρούν δεδομένο και «Λογικό».
Τον Κόσμο όμως δεν τον αλλάζουν οι πολλοι «Λογικοί» κι οι υπάκουοι, ούτε οι ακόμη περισσότεροι δεισιδαίμονες και «ρεαλιστές», αλλά οι λίγοι Τρελοί κι Ονειροπόλοι.
Ναι είμαστε λίγοι εδώ στο διαδίκτυο, αλλά και στις παρέες, στον εργασιακό μας χώρο, που προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι, να δείξουμε στο κόσμο την αλήθεια που μας κρύβουν οι λακέδες των Μνημονίων, αλλά δεν είμαστε αδύναμοι.
Η δύναμη της πίστης και της αφοσίωσης σε ένα ιδανικό είναι το ισχυρότερο όπλο, που μέχρι αυτοκρατορίες έριξε και άλλαξε για παντα τον κόσμο.
Ποιος σύγχρονος του Σωκράτη ή του Πλάτωνα ή ακόμη κι οι ίδιοι, όταν διαμόρφωναν τις ιδέες τους, στην Αγορά ή μεθώντας στα Συμπόσια, θα φαντάζονταν ότι εκείνη την ώρα γεννούσαν αυτό που λέμε «Δυτικό» Πολιτισμό;
Διαβάστε το απόσπασμα του Πλουτάρχου που παραθέτω παραπάνω, που αναφέρεται στο Ιούλιο Καίσαρ, ο οποίος για τους σύγχρονους του ήταν απλώς ένας καλοπαντρεμένος καλοπερασάκιας , αδιάφορος κι άχρωμος, όταν αναρριχόταν στην κοινωνία της Ρώμης, που όμως χάρη στην προσήλωση του σε ένα σκοπό, άλλαξε το ρουν της Ιστορία κι έμεινε το όνομα του ταυτόσημο της λέξης Αυτοκράτορας σε ολόκληρη τη Δύση. Οταν έγινε Αυτοκράτορας ήταν πλέον αργά για τους άλλους να μετανιώσουν .
Ποιο πρόσφατο σε έμας, το Πολυτεχνείο, μια κατάληψη τριών ημερών που έληξε ηχηρά μεν, αλλά «άδοξα» το 1973, αλλά έθεσε τα γεγονότα σε ροή και μερικούς μήνες αργότερα είχαμε την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.
Δεν υπάρχει Τύχη κατά την έννοια της Ειμαρμένης, υπάρχει αφοσίωση σε αυτό που Πιστεύεις και Πράττεις.
Το Ειναι σου μπαίνει στον Χρόνο, γίνεται Χρόνος, γίνεσαι Ιστορία.
Και όταν Πράττεις τότε οι ενέργειες ακολουθούν το Νευτώνιο Νόμο της Δράσης-Αντίδρασης.
Το ξέρουν καλά οι Γύπες της Παγκόσμιας Τάξης και των Αγορών και το εφαρμόζουν.
Χρειάζονται μόνο 153 άτομα να ψηφίσουν ΝΑΙ, μία μέρα, και υποδουλώνουν 11 εκ. Ακόμη και τις ίδιες εφημερίδες έχουν με αυτές που συνεργάστηκαν και το 1940 με τους Γερμανους, όπως το “Ελεύθερο Βήμα” και τα “Αθηναϊκά Νέα”
Αλλά αν δεν καταλάβατε Κερδίζουμε.
Γιατί το ψέμα έχει πολλά ονόματα, πολλές μορφές, πολλούς τρόπους για να σε πείσει (ΦΑΙΔΡΟΣ²).
Οι Αγορές ξοδεύουν δις σε διαφημιστικές εκστρατείες, οι Πρεσβείες μοιράζουν βαλίτσες σε Πολιτικούς, οι εγχώριοι Εργολάβοι έχουν στρατιές των πιο πειστικούς κι ευειδής «Opinion Maker», για να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δικός τους δρόμος-και το καταφέρνουν καλά-!
Όμως όταν όλοι, μας έχουν πείσει, ότι μέρα μεσημέρι, ζούμε μέσα σε ένα αδιέξοδο Τούνελ αρκεί ένας να μας δείξει τον Ηλιο! Κι όλα καταρρέουν.
Ναι είμαστε λίγοι, γίναμε πολλοί και θα γίνουμε περισσότεροι, γιατί το φώς δεν χρειάζεται να σε πείσει για τίποτα, απλώς είναι εκεί!
Το ίδιο κι η πραγματικότητα!
Κανείς από όσους πήγαν το 2011 στο Σύνταγμα, ακόμη και για την βόλτα του, δεν γύρισε ο ίδιος άνθρωπος σπίτι.
Κάθε ένας που κοιτάει το ήλιο κατάματα, δεν πρόκειται να ξαναζητήσει το σκότος.
Δεν είναι εύκολος, ούτε γρήγορος δρόμος, κάθε μικρή νίκη μας ή κάθε μη-ήττα μας, είναι για εμάς κερδισμένη μάχη.
Το Σεπτέμβριο του 2012 τα δυό «μεγαλύτερα» πολιτικά μεταπολιτευτικά κόμματα με ένα κόμμα αριστερίζοντος λόγου, με όλα τα ρετάλια από το ΛαΟΣ, με όλες τις μεταγγραφές της θνησιγενούς ΔηΣυ, ακόμη και με τον παράλογο νόμο που δίνει +50 έδρες δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν πάνω από 153 ψήφους!
Οι εφεδρείες τους τελειώνουν κι εμείς δεν έχουμε καν ξεκινήσει!
Κερδίζουμε γιατί τους Αμφισβητούμε!
Γιατί αυτό που είμαστε, είναι τελικά αυτό που αμφισβητούμε κι όχι αυτό που υπακούμε.
Όταν αμφισβητείς όχι από εμπάθεια, αλλά από εσωτερική παρόρμηση να μάθεις «γιατί»!
Το «ΝΑΙ» στον αυτόματο πιλότο των μνημονίων, είναι εύκολο γιατί αποφασίζουν άλλοι για εμάς, πως θα ζήσουμε, πως θα δουλέψουμε, πως θα πεθάνουμε. Για ένα λακέ πολιτικάντη είναι το σίγουρο εισιτήριο για την κοινωνική του άνοδο, στα σαλόνια της ελιτ.
Η ελευθερία όμως είναι δύσκολη, πρέπει να αγωνιστείς γι αυτή, πρέπει να στύβεις το κεφάλι σου κάθε μέρα, να προσπαθείς κάθε λεπτό για να γίνεις καλύτερος, να κάνεις λάθη, να αποφασίζεις για τη ζωή σου να φτάνεις το όνειρο σου..τα όνειρα σου..
Τελικά είμαστε Πολλοί, γιατί είμαστε Αρκετοί.
Οταν Αμφισβητούμε τότε Πράττουμε, οταν Υπακούμε Δεν Πράττουμε.
Ελληνας είναι όποιος Αμφισβητεί κι οι «ολίγοι» πιστοί Ελληνες αρκούν για όλο τον κόσμο, γι άλλη μια φορά στην Ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η επίσκεψη σας στο Θαλαμοφύλακα με τιμά ιδιαίτερως.
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι τρολλιές, οι κουτσουλιές και οι ύβρεις.
Τα υπόλοιπα θα μείνουν για πάντα εδώ, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, γι αυτό πριν πατήσετε το κουμπί "Υποβολή", παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε.