Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η κρίση χρέους στην Ελλάδα επανέφερε με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο τη συζήτηση για το μέγεθος και τις δαπάνες του δημοσίου στη χώρας μας.
Οι μόνιμοι επικριτές του δημοσίου και λάτρεις του Μνημονίου ισχυρίζονται πως, για τη χρεωκοπία της Ελλάδας, φταίει ο «τεράστιος» δημόσιος τομέας.
Μάλιστα, ορισμένοι παπα­γάλοι στα επιχειρηματικά συγκροτήματα που ελέγχουν τα ΜΜΕ, λένε ότι η Ελλάδα είναι το τελευταίο κομμουνιστικό κράτος της Ευρώπης…

Ας εξετάσουμε την αλήθεια των ισχυρισμών τους.

Μέγεθος δημοσίου

Ας δούμε τα στοιχεία του ΔΝΤ για το «υπερμεγέθες» ελληνικό δημόσιο, σε όρους δαπανών γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ. Όλων των δαπανών. Ακόμα και αυτών της εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους (τόκοι και χρεολύσια). Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνονται όλες οι πληρωμές της χώρας μας: Μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, δημόσια έργα, δαπάνες υγείας, παιδείας κλπ κλπ. Επίσης, όλες οι οικονομικές στηρίξεις σε ιδιώτες, τράπεζες, κοινωνικές ομάδες. Εμπεριέχονται ο τεράστιος δημόσιος τομέας, η αλόγιστη σπατάλη, η κακοδιαχείριση, οι προμήθειες κλπ κλπ, και γενικά όλη η παθογένεια του ελληνικού δημοσίου.

Πόσο είναι αυτό το «τεράστιο» μέγεθος;  Επιλέγουμε στοιχεία έτους 2010 (τελευταία διαθέσιμα).
Δαπάνες γενικής κυβέρνησης (% του ΑΕΠ): Υψηλότερες παγκοσμίως       [Πηγή]



Παρατηρούμε, πως το μέγεθος του ελληνικού δημοσίου βρίσκεται λίγο κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και της Ευρωζώνης, ενώ υπολείπεται από πολλές από τις πλέον ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Την ίδια συγκριτική εικόνα (με μικροδιαφορές στα ποσοστά των χωρών) δίνουν και τα αντίστοιχα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (τα οποία μπορείτε να δείτε εδώ). Παρατηρούμε μάλιστα πως η εικόνα αυτή ισχύει, όχι μόνο για το 2010, αλλά για τουλάχιστον δύο δεκαετίες για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία.

Παρατηρώντας μάλιστα τα στοιχεία πιο προσεκτικά, βλέπουμε πως, κατά κανόνα, όσο πιο ανεπτυγμένη είναι μια οικονομία τόσο μεγαλύ­τερο κράτος διαθέτει. Σε χώρες όπως η Δανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Αυστρία, η Σουηδία, η Βρετανία, η Ολλανδία, το δημόσιο έχει μεγαλύτερη παρουσία στην οικονομία απ’ ότι στην Ελλάδα. Μήπως και αυ­τές οι χώρες είναι κομμουνιστικές και δεν το ξέρουν; Κι αν για την κρίση και το χρέος φταίει το «μεγάλο» κράτος, τότε γιατί αυτές οι χώρες δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα χρεωκοπίας όπως η Ελλάδα;
Στον αντίποδα, στο διάγραμμα που ακολουθεί, βλέπουμε τις χώρες που βρίσκονται στο κάτω άκρο της λίστας του ΔΝΤ, με τους μικρότερους δημοσίους τομείς (παγκοσμίως). Τι παρατηρούμε;
Δαπάνες γενικής κυβέρνησης (% του ΑΕΠ): Χαμηλότερες παγκοσμίως      [Πηγή]



Πρατηρούμε πως οι χώρες που έχουν (συγκριτικά) μικρό δημόσιο τομέα είναι, όλως τυχαίως, τριτοκοσμικές, υποανάπτυκτες χώρες. Με ασθενείς παρασιτικές οικονομίες, χαμηλό βιωτικό επίπεδο, υψηλή ανεργία, τεράστια επίπεδα φτώχειας και διαφθοράς, αποσαθρωμένες κοινωνικά, ασταθείς πολιτικά και έντονα ελεγχόμενες.

Είναι τα «οικονομικά θαύματα» του νεοφιλελευθερισμού, που συρρίκνωσαν δραστικά το δημόσιο τομέα και παραδόθηκαν στην λεγόμενη «ελευθερία» των αγορών και των πολυεθνικών, για χάρη της μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας… Και κατέληξαν έρμαια της διεθνούς μαφίας των πολυεθνικών και του «μονοπωλιακού» καπιταλισμού.

Τα ευρήματα αυτά δεν είναι ούτε καινούργια ούτε τυχαία. Απλά τα παρουσιάζουμε διότι η ακατάπαυστη πολυετής προπαγάνδα μας έχει κάνει να ξεχνάμε τα αυτονόητα. Το κόστος των υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει η συγκεντρωτική ισχύς ενός κράτους στους πολίτες του, είναι σαφώς χαμηλότερο από το κόστος που  πληρώνουν οι ίδιοι οι πολίτες αν αγοράζουν ο καθένας ξεχωριστά τις υπηρεσίες αυτές από μόνοι τους.

Στις χώρες με αδύναμο δημόσιο τομέα, τα ολιγοπωλιακά καρτελ και τα defacto ιδιωτικά μονοπώλια αυξάνουν σημαντικά το κόστος ζωής. Γι’ αυτό και στις χώρες αυτές, είναι πολύ συνηθέστερο (αν όχι κανόνας) το φαινόμενο της επικράτησης των πολυεθνικών επί των (εκλεγμένων ή μη κυβερνήσεων) και της μονοπώλησης του συνόλου σχεδόν της οικονομίας από αυτές.

Επιλεκτική σπατάλη
Είναι γεγονός ότι το δημόσιο στην Ελλάδα είναι διεφθαρμένο και σπάταλο. Αλλά δεν ειναι ούτε μεγαλύτερο, ούτε περισσότερο σπάταλο, απ’ ότι στα υπόλοιπα ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης. Για την ακρίβεια, το ελληνικό δημόσιο είναι «επιλεκτικά» σπάταλο.  Ενώ διαθέτει, τις χαμηλότερες δαπάνες, ως % του ΑΕΠ, για κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία, κοινωνική προστασία), ξοδεύει ταυτόχρονα πολύ παραπάνω από τις ανεπτυγμένες χώρες της Ε.Ε. για κρατικές προμήθειες.
Ας δούμε τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις εν λόγω δαπάνες. Επιλέγουμε, σκοπίμως, στοιχεία έτους 2009, όπου δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών, για να αποφύγουμε την υποψία ευνοϊκού δείγματος.

Κοινωνικές δαπάνες γενικής κυβέρνησης (% του ΑΕΠ)                           [Πηγή]



Δαπάνες προμηθειών γενικής κυβέρνησης (% του ΑΕΠ)                         [Πηγή]       

     
Βλέπουμε δηλαδή πως το ελληνικό δημόσιο ξοδεύει ιδιαίτερα επιλεκτικά και όχι προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας. Όταν πρόκειται για  διαπλεκόμενους κρατικοδίαιτους προμηθευτές και επιχειρηματίες (ντόπιους και ξένους, βλ. Siemens, Daimler, Ferrostaal κλπ) το ελληνικό δημόσιο είναι σπάταλο όσο εκεί που δεν παίρνει. Όταν όμως πρόκειται για τις βασικές κοινωνικές ανάγκες των πολιτών, τότε συμβαίνει πάντα το δημόσιο ταμείο να μην επαρκεί…

Αλλά αυτό δεν οφείλεται ούτε στο μέ­γεθός του, ούτε στις δαπάνες για δημόσιες παροχές.

Επιμύθιο
Ο ισχυρισμός περί «υπερτροφικού» ελληνικού κράτους είναι απλά ένας μύθος, μια κοινοτοπία που δεν στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα. Ένας μύθος που εξυπηρετεί συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

Ο μύθος αυτός δεν προέκυψε από την σημερινή κρίση. Καλλιεργείται επί δεκαετίες τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, στα πλαίσια της ιδεολογίας της «απελευθέρωσης» των αγορών και της ιδιωτικοποίησης κάθε οικονομικής δραστηριότητας με δραστική συρρίκνωση του δημοσίου τομέα, που σήμερα επιχειρείται και στη χώρα μας.

Πρόκειται για το ανώτερο στάδιο της αγοραιοποίησης της οικονομίας, δηλ. το στάδιο όπου η κρατική παρουσία και οι έλεγχοι πάνω στις αγορές ελαχιστοποιούνται, (αν όχι καταργούνται ολοσχερώς), με στόχο (δήθεν) τη μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα… αλλά πραγματικό στόχο την απόλυτη κυριαρχία μονοπωλιακών πολυεθνικών συμφερόντων που (μ’ αυτά κι αυτά) έφθασαν σήμερα να ελέγχουν την παγκόσμια παραγωγή και εμπόριο.

deltio.wordpress.com

12 σχόλια:

  1. " όσο πιο ανεπτυγμένη είναι μια οικονομία τόσο μεγαλύ­τερο κράτος διαθέτει."
    Ε αυτό είναι το κλειδί! Όταν εσύ εξάγεις στην Ολλανδία ένα και εισάγεις τρία δεν είσαι πραγματικά ανεπτυγμένη οικονομία και το ΑΕΠ σου είναι αλογοσκούφια πλαστό ή παπαντωνέικα δημιουργικολογιστικό(έγινε και αυτό ...γενηθήτω ΑΕΠ!)...γιατί υπολογίζεται σε αμοιβές που προέρχονται από ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ δανεισμό που καταλογίζεται στο χρέος που κάποτε θα πληρώσεις - άρα είναι ξένο ΑΕΠ που θέλουν τώρα να το αντισταθμίσουν με το μόνο που έχεις...τα δημόσια και ιδιωτικά σου ακίνητα μπιτ παρά, άλλο που εσύ τα "ξεπουλάς" τώρα γιά άχρείαστα καθρεφτάκια που επί 20 χρόνια σου πουλούσαν- shop therapy το όνομα αυτών και ταξιδάκια στας νήσους του πουθενά!
    Το πόσο μεγάλο είναι το μέρος του δημοσίου τομέα είναι ουσιαστικά δευτερεύον ΕΑΝ, μπορείς να στηρίξεις την εθνική σου κατανάλωση ΧΩΡΙΣ, μονίμως αρνητικά ισοζύγια πληρωμών, που στην ουσία και μέσω τής διάχυσης των δανειοπιστώσεων στην αγορά ΚΑΙ από τις αμοιβές του δημ. τομέα συμβάλλουν ΚΑΙ στην διόγκωση της μεταπρατικής (μικρής ή μεγάλης δεν έχει σημασία από αυστηρή οικ. σκοπιά αλλά μόνο από κοινωνική, δεδομένου πως ο μικρός κάπως πρέπει να ζήσει έστω και παρασιτικά...τα νούμερα όμως δεν ξεγράφουν...) εμποροεισαγωγικής δραστηριότητας, συμβάλλοντας στην καθίζηση του εσωτερικού ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥ από δασμούς και υποτιμήσεις (αλλά κυρίως από το ΠΡΟΤΥΠΟ της οικ. "ανάπτυξης") όποιου παραγωγικού ιστού της χώρας.
    Άρα οικονομικοπολιτικά πρέπει να το δούμε ως εξής...
    Όσο δημόσιο τομέα υπηρεσιών ποθούμε (παιδεία, υγεία, ασφάλεια, κοινωνικές υπηρεσίες, ΕΠΙΠΕΔΟ εργασιακού πολιτισμού κλπ κλπ) αρκεί να τον αντέχουν τα εξωτερικά μας ισοζύγια-υποζύγια τα προκύπτοντα από την εξ εισαγωγών κατανάλωση μας (είναι και κάτι "ταρίφες" εξοπλισμών, "διεθνών" συμμετοχών, μυστικών κονδυλίων, γκανιοτών στους συστημικούς επιτηδείους "καλούς" και "κακούς" κλπ κλπ κλπ... δύστυχε εργαζόμενε μικροεπιχειρηματία και αγρότη, λαικατζή, ιδρωτικέ μικροεπαγγελματία... θα ζήσης τώρα με την ψευδαίσθηση ότι θα σε "ξεκουράσουν" και θα σε "σηκώσουν" τα δουλικά χέρια...θα έλθη και αυτός ο λογαριασμός μή βιάζεσαι να μάθης).

    Φύλακα ένα ένα.... δεν προκάνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά τα λες, αλλά τα μπλέκεις όλα μαζί.

    Αλλο πράγμα είναι η ύπαρξη "μεγάλου δημόσιου τομέα", άλλο πράγμα είναι τα ελλείματα, άλλο πράγμα ο δανεισμός, αλλο πράγμα η παραοικονομία.

    Αν τα βάλεις όλα μαζί και τα ανακατέψεις στην κατσαρόλα, φτιάχνεις τη σουπα που μας ταϊζουν από τα κανάλια (η οποία από ότι φαίνεται σου αρέσει και την τρως όλη).

    Για να βρεις που βρίσκεται ένα πρόβλημα, πρέπει να σπάσεις τα δεδομένα σε μικρά αυτόνομα κομμάτια και να δεις που είναι το πρόβλημα και πως θα οτ λύσεις.

    Η ανάρτηση αυτό που λέει είναι ότι το πρόβλημα ΔΕΝ είναι ο "μεγάλος δημόσιος τομέας".

    Από εκεί και μετά, προσωπικά δεν ισχυρίζομαι ότι όλα είναι εντάξει και δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα. Προφανώς οι δικοί μας δημόσιοι υπάλληλοι, δεν είναι παραγωγικοί και δεν προσφέρουν στην κοινωνία το επίπεδο υπηρεσιών που θα έπρεπε (σε σχέση με το πλήθος τους).

    Αυτό να διορθώσουμε.

    Το δημόσιο έλλειμα, δεν οφείλεται στους δημόσιους υπαλλήλους (ή τουλάχιστον όχι μόνο σε αυτούς). Είχαμε μια Ελληνική Βιομηχανία Οπλων και αντί να την αναπτύξουμε για να μην αγοράζουμε τα παντα από έξω, την καταστρέψαμε. Είχαμε μια Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, και αντί να την αναπτύξουμε, την καταστρέψαμε. Είχαμε μια Πίτσος και την καταστρέψαμε. Είχαμε μια Πειραϊκή Πατραϊκή και την καταστρέψαμε. Ολα τα προϊόντα των εταιριών αυτών, τώρα τα εισάγουμε. αυτά δεν φταίνε στο δημόσιο έλλειμα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαίνονται σαν μπλεγμένα γιατί δεν έχω την πολυτέλεια να γράψω ένα κατεβατό πιό περιφραστικό και επεξηγηματικό...σχόλιο κάνω, σε ένα ζήτημα όμως που πονάει πολύ και καλό είναι να φωτισθή από όλες τις γωνίες γιά να αρχίσουμε από κάπου κάποτε.
      Επί τούτου.
      Κατ' αρχάς δεν αρέσκομαι στην ΜΜΕ σαλατόσουπα και αποπρώ πως έβγαλες τέτοιο συμπέρασμα.
      Το πρόβλημα της κάθε οικονομίας σαφώς αναλύεται σε επί μέρους τμήματα, που όμως στο τέλος πρέπει να συντεθούν γιά να υπάρξει μία συνολική λύση...τό αυτοκίνητο ας πούμε δεν μπορεί να πάει με τέλεια λάσυιχα χωρίς μηχανή και αντιστρόφως, ούτε με τετραπλά λάστιχα ούτε με τετραπλή μηχανή...χρειάζονται οι αρμονικές ισορροπίες.
      Η σύνθεση αυτή ονομάζεται ισοσκελισμένος προυπολογισμός, αλλιώς εάν έχουμε ελλείμματα (έλλειψη βενζχίνης και ανταλλακτικών) χρειαζόμαστε την EXPRESS SERVICE και αυτή είναι τα δάνεια που ογκώνουν το δημόσιο χρέος.
      Τα γενεσιουργά των ελλειμμάτων αίτια είναι τά περισσότερα κρατικά έξοδα από έσοδα (μιλάμε γιά τον δημόσιο τομέα, γιατί και τα κακώς κείμενα του ιδιωτικού πάλι επηρεάζουν το δημόδσιο χρέος επειδή ο ιδιωτικός χρηματοδοτήθηκε μέσω ανοήτων ηθελημένων;; τραπεζικών επιλογών, που όμως καλύπτονται τελικά από το δημόσιο -ανακεφαλαιοποίηση και εγγυήσεις σχεδόν 200 δις- άρα από εμάς, άρα δημόσιο χρέος και γιά τις ιδιωτικές λειτουργίες!).
      Είναι τόσο σαφή αυτά, έστω και δυσνοήτως πυκνά, που περιγράφω... λέω πως ο δημόσιος τομέας καταναλώνει περισσότερα σε ΞΕΝΟ νόμισμα (τέτοιο είναι το ευρώ αφού δεν το κόβνουμε εμείς), απ΄ όσα αντίστοιχα παράγει σε ΞΕΝΟ νόμισμα, ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ φυσικά και όχι στις μεμονωμένες περιπτώσεις που αναφέρεις και πολλές άλλες θα έλεγα, που όμως θα ήσαν πολλοστημόριο των καταναλώσεων του εκ του εξωτερικού αγαθών που "χωνεύει", χωρίς να αντιπαρέχει όμως το ισοδύναμο αντιστάθμισμα, ούτε αυτός, ούτε ο με σωληνάκια του δημοσίου επιβιώνων ιδιωτικός (ιδίως ο των απαράδεκτων "μεγάλων" έργων των ξένων μεροκάματων και των εις την ξένην κερδοεξαγωγών).

      Διαγραφή
    2. Αυτό, όπως το τοποθετείς, θα μπορούσε να γίνει μόνο με συγκεντρωτική οικονομία (καθόλου άσκημη υπό προυποθέσεις ιδέα) όπου οι πάντες θα δουλεύαμε γιά την παραγωγή των ισοδυνάμων που θα εισάγαμε και τότε θα αναγκαζόμασταν να εργαζόμαστε στην πραγματική οικονομία ΟΛΟΙ(που σαφώς δεν αντιστοιχεί στην σημερινή δομή της, με τις υπηρεσίες της και τις εμποροκρατίες της που είναι μη "ανταποδοτικές" γιά τα προιόντα που καταναλώνουμε σε σκληρό συνάλλαγμα), αλλά από τα δικά μας δεδομένα της αγροτικής οικονομίας, τουρισμού, ελαφράς βιομηχανίας υψηλής προστιθέμενης αξίας-που δεν την βλέπω να μας την επιτρέπουν κλπ.
      Τελειώνω ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ πως δεν έχει σημασία πόσο μεγάλος είναι ο δημόσιος τομέας, ακόμη και σε μία ανοικτή οικονομία σαν τη δική μας, αλλά τι ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ παράγει γιά τα ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ που καταναλώνει, όταν μάλιστα "στηρίζοντας" το εισαγωγικό μικρομέγαλο εμπόριο και τις καταναλωτικές κατασκευές δημιουργούνται μετασεισμικές κουτουρού δονήσεις, όπως η στήριξη της στρεβλής οικοδομικής κατάχρησης (εκατοντάδες δις ριγμένα στα τσιμέντα που τώρα χάσκουν και υποτιμώνται πολύ κάτω από το κόστος κατασκευής τους... και άλλες παράπλευρες απώλειες).
      Και όλα αυτά έγιναν επειδή τον όποιο δημόσιο ή παρασιτικό ιδιωτικό τομέα τον ταίζαμε με ευρώ και όχι με δρχ, όπως τόσα χρόνια (που υποχρεωνόμασταν να αρκούμαστε σε όσα παρήγαγε το εσωτερικό της χώρας - οικ. υγεία και ισορροπίες δημόσιου- ιδωτικου, με πανάκριβα εισαγόμενα και τεράστιο φορολογικό κέρδος γιά να κλείνει τρύπες το κράτος- και όχι στα "καθρεφτάκια" των ξένων αγορών και διαβιώσεων).
      Η όλη ανάλυση μπορεί να σου φαίνεται υπόπτως πρωτότυπη, όμως είναι ο τρόπος γιά να κατακλάβουμε εύκολα (και οι μη οικονομολόγοι) αυτό που αντιλαμβάνονται σαφώς και τα πιό απλά σπιτικά...δεν ξοδεύουμε περισσότερα απ' όσα κατασκευάζουμε-πουλάμε, τώρα το πόσο φταίει και το ποιός γιά όλα αυτά μη με βάλεις νυχτιάτικα να σου τα αναλύσω, τις πολιτικές ευθύνες, με το αζημίωτο βεβαίως, τις έχουμε αναδείξει επεανειλημένως και πλειστάκις σε όλους τους "ελληνικούς" ιστοχώρους.
      Αυτά έγραψα προηγουμένως και εάν διαφωνείς σημαίνει πως είτε εγώ αδυνατώ να γίνω αντιληπτός (είμαι και κάποιας
      ηλικίας) είτε εσύ νομίζεις πως γράφω το δελτίο του μέγκα!!
      Τι λες θα μ'αφήσεις να προλάβω να επισκεφτώ λίγο και τον Μέγα Πλάτωνα; lol

      Διαγραφή
    3. Μεγάλο βέβαια ζαλίστηκα!

      Διαγραφή
  3. Τώρα το έθεσες πολύ καλύτερα. Συμφωνώ με όλα όσα είπες, αλλά επιμένω στο συμπέρασμα: Το πρόβλημα είναι πρωτίστως ότι στη χώρα μας δολοφονήθηκε κάθε υφιστάμενη βιομηχανία η οποία θα μπορούσε και να ικανοποιήσει την εγχώρια ζήτηση και να εξάγει σε τριτες χώρες. Το όφελος λοιπόν θα ήταν διπλό για το έλλειμα. Και οι εισαγωγές θα μειώνονταν, και οι εξαγωγές θα αυξάνονταν. Με τον τροπο αυτόν είναι που αλλάζει το εμπορικό ισοζύγιο και αν δεν λειτουργούσαμε έτσι, θα ήταν κατα τη γνώμη μου θετικό.

    Αυτό που επίσης θα πρέπει να συμφωνήσουμε, (και δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος, είναι απλώς θέμα εμπειρικής διαπίστωσης) είναι ότι ο δημόσιος τομέας που κανονικά θα έπρεπε να φροντίζει και να βοηθά στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων και των βιομηχανιών, το μόνο που έκανε ήταν εξοντωτικοί έλεγχοι, πρόστιμα, λαδώματα και κάθε άλλου είδους κωλυσιεργία που γέμιζε τις τσέπες μερικών δημοσίων υπαλλήλων και ταυτόχρονα βοηθούσε στην καταστροφή των επιχειρήσεων.

    Οσο δε για το παράδειγμα του αυτοκινήτου, θα σου το αντιστρέψω και θα σε ρωτήσω: Αν έχεις μείνει από μπαταρία, δεν είναι ανόητο να ασχολείσαι με το να αλλάζεις λάστιχα;

    Δεν είναι κατα τη γνώμη μου το μέγεθος του δημόσιου που φταίει για το έλλειμα (το οποίο όλοι συμφωνούν ότι είναι η γενεσιουργός αιτία των χρεών). Είναι η έλλειψη παραγωγής, η οποία προέκυψε από την δολοφονία κάθε προσπάθειας παραγωγής σε τούτη την τυρανισμένη γη.

    Συγχώρεσε με αν σου έγραψα αγενώς πριν, όντως δεν κατάλαβα τι ακριβώς έλεγες και η υπομονή μου δεν είναι και στα καλύτερα της τελευταία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αλήθεια είναι οτι στην Ελλάδα ποτέ δεν υπήρξε βιομηχανία με την έννοια που διατυπώνεται στα παραπάνω σχόλια.
    Η βιομηχανία στην Ελλάδα υπήρχε σαν παραμάγαζο των πολιεθνικών, μεταποιούσε προΐόντα για εχγώρια κατανάλωση και μόνο(βλέπε Πιτσος) η οποία στην ουσία ηταν η siemens, στην Ελβο Μedsendes και ενίοτε η STAYIER,η Π.Π κατα το πλείστον δουλευε φασόν κατα παραγγελία χωρίς δυνατότητα εξαγωγών,και πάει λέγοντας.
    Οταν οι πολιεθνικές είδαν οτι μπορουσαν να πουλήσουν φτηνά στην εχγώρια αγορά(λόγο κινεζοποίησης)τις έκλεισαν
    Ας μη γελιόμαστε λοιπόν,σε εναν παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό είναι μοιραίο, αφού ζούμε σε αυτό το σύστημα,πόσο περισσότερο σε έναν κόσμο ιεραρχίας και εξουσιαστικών σχέσεων,όπως αλλωστε και σε κάθε ταξικό σύστημα,πόσο μάλλον σήμερα,που κανείς δεν είναι αμέτοχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ εν πολλοίς αγαπητέ, όμως μέχρι την ένταξη στην ΕΟΚ "δούλευαν" οι ισορροπίες και το δημ. χρέος ήταν κάτω του 30%.
      Οι δέ "κομπρεμί", με τις τότε πολυεθνικές, μεγαλοεπιχειρηματίες μας έφτιαχναν και κάποια βίλα στην ιδία πατρίδα τους, αγόραζαν κανά οικόπεδο στο πουθενά, κάποια βρύση στο χωριό τους και είχαν σαφώς άλλη στόφα (παιδιά πολέμων, λαικής καταγωγής και ξεριζωμών ορισμένοι).
      Η καταστροφή μας είναι εγγενής και το όνομα αυτής ευρωπαική ολοκλήρωση...που το φέρανε σιγά σιγά να σημαίνει ΑΠΑΓΌΡΕΥΣΗ κάθε μικροεπιχειρηματικής προσπάθειας από τον ανώνυμο πολίτη, με προφανή αδυναμία να συναγωνισθή τις πολλαπλώς ευνοούμενες πολυεθνικές του πάρτα όλα... (ανύπαρκτη σχεδόν φορολογία -που συνήθως γίνεται με όρους της πλέον ευνοούμενης χώρας, ιλιγγιώδεις συντελεστές δόμησης, ευρύτερες συγκοινωνιακές "προικοδοτήσεις" που χρωστάμε όλοι, νέα εργασιακά καθεστώτα πρώην Ανατολικών -με ανώτερο τιμάριθμο βεβαίως! ασφαλές περιβάλλον, δεσπόζουσες θέσεις, φαστ τρακ κλπ κλπ).
      Άρα εμείς μόνο ιδρωμένοι υπάλληλοι, ή ανταγωνιστικοί των επήλυδων εργάτες, έστω και καλοπληρωμένοι εάν έχουμε του κόσμου τα πτυχία που θα μας κοστίζουν ένα κάρο λεφτα στην ιδιωτική παιδεία τους.
      Και να ήταν και εξαγωγικού προσανατολισμού οι "επενδύσεις" τους, πάει στον διάτανο. Όχι! Αποροφητήρας εμπορικής εγχώριας κατανάλωσης, τζόγου, αντιπαραγωγικών δραστηριοτήτων και εξαγωγής κερδών με καμμία σοβαρή προστιθέμενη αξία, που εμείς βεβαίως εξοφλούμε με το μόνο που έχουμε, τα ιδιωτικά και δημόσια ακίνητα μας σε αυτές τις ισοπεδωμένες κάτω του κόστους τιμές.
      Και μετά σου λένε απαξιωτικά το λόμπυ της δραχμής...

      Διαγραφή
  5. Τα ίδια λέμε...όσο γιά την μπαταρία (πολιτική ηγεσία προφανώς)η Ελλάδα κυβερνάται από ξένο συσσωρευτή αποφάσεων, εξ αρχής.
    Η δική μας μπαταρία εξαντλείται στις αποφάσεις για τα περί του οίκου μας...και αυτό χλωμό το κόβω απο εδώ και πέρα, βάλανε χέρι μέσα με πολλούς τρόπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. .. λεγετε με "απο Πλατεια Βαθης" (οχι ασχετο).
    Κυριοι, φτασαμε ως εδω μετα απο μια αλυσιδα 'απαξιωσεων", "υποτιμησεων" αλλα και "υπονομευσεων".
    Εγω θεωρω οτι στο βαθος ο παρονομαστης ειναι ΕΝΑΣ : ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ (υλικων, αξιακων και ανθρωπινων πορων) !!!!

    Διαβασα τον vomoloxius2 λεγοντα "Η αλήθεια είναι οτι στην Ελλάδα ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ βιομηχανία με την ΕΝΝΟΙΑ που διατυπώνεται στα παραπάνω σχόλια. Η βιομηχανία στην Ελλάδα υπήρχε σαν παραμάγαζο των πολιεθνικών, μεταποιούσε προΐόντα για εχγώρια κατανάλωση ... κτλ". Αναρωτιεμαι, ποσες "εννοιες" μπορει ΑΘΩΑ να δωσει καποιος στην λεξη "βιομηχανια"; Στην Ελληνικη γλωσσα ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ! Αν θελωμε "να το δουμε πονηροτερα" ... χιλιες δυο !!
    και ζητω συγνωμην απο τον αναφερομενο σχολιαστη, αλλα τυχαινει να εχω διατελεσει ΤΕΧΝΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ Βιομηχανιων επι περιπου 30ετια. Ειμαι ευαισθητος "σε αυτα..."

    Παραπεμπω τον αναφερομενο, και λοιπους σχολιαστες, στην επιστολη του πρ. Υπουργου Βιομηχανιας Νικ. Μάρτη "ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ... και η εκμεταλλευση τους"
    http://www.elzoni.gr/html/ent/214/ent.4214.asp
    οπου θα αντιληφθει "ΤΙ Δ' ΕΣΤΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ" και κυριως που η Ελληνικη Βιομηχανια θα μπορουσε να ηταν σημερα !!
    Τι μεσολαβησε;
    Ο ιδιος επιστολογραφος λεει :
    α) Στην Ελλάδα από το 1981 διακηρύχτηκε και έκτοτε εφαρμόστηκε η κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων (εχω ιδια πειρα τι σημανε αυτο ! )
    β) Δυστυχώς ο κακώς νοούμενος συνδικαλισμός αντί να βοηθήσει στην άνθιση των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, αφήρεσε επιχειρήσεις από τους δημιουργούς τους, με δυσμενέστατες σήμερα συνέπειες γιά την Ελληνική οικονομία.
    (επισης εχω ιδια πειρα). Αλλα και :
    γ) Η αντικατασταση των "Δημ. Υπαλληλων καρριερας" απο τις θεσεις Γ.Γραματεων και Δντων Υπουργειων (αυτων δηλαδη που "τραβαγαν το κουπι" των διαδικασιων και συνεργασιων Υπουργειων" με ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ που -ασχετα με το πνευματικο τους επιπεδο- αλλαζαν συχνοτατα και ενδιαφεροντο για τα σημερα "ΠΡΟΦΑΝΗ" !!
    Φτασαμε να θεωρουμε ΦΥΣΙΚΟ να ασχοληται ο καθε Υπουργος με τα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ" τα οποια και πληθαινουν και συσσωρευονται.
    ΠΟΥ ΜΥΑΛΟ ΓΙΑ ... ΕΞΕΛΙΞΗ, ΒΕΛΤΙΩΣΗ, ΑΝΑΠΤΥΞΗ... ΜΑΣΑ και μονον ΜΑΣΑ!!!!!

    Θα μπορουσαμε να "σταθουμε" στην Ευρωπη ΕΠΑΞΙΑ !!
    Θα μπορουσαμε να "σταθουμε" στο Ευρω ΕΠΑΞΙΑ !!
    Αν.... οχι μονον δεν ΑΥΤΟ-ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΜΑΣΤΑΝ (βλ και ΚΚΕ του τοτε και του σημερα) αλλα να διεκδικουσαμε ΟΦΕΛΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΜΑΣ .. και ΜΟΝΟΝ !!

    τα οποια ειναι Α-Ν-Α-Ρ-Ι-Θ-Μ-Η-Τ-Α !!

    Επιλογοντας, αναγνωριζω οτι ειμαι αποσπασματικος αλλα και "κακια πεννα". Ας μας ξαναπουν οι "οικονομολογουντες" ανοικονομητοι...
    1) Τι κατασκευασμα ηταν και -σημερα ακομα- ειναι το Ευρω ;
    2) Τι κατασκευασμα ήταν και -σημερα ακομα πασκιζει να παραμεινει- η ΕΕ ;
    3) Ποιες ησαν οι προσδοκιες μας -του Καραμανλη- και ΠΟΙΕΣ και σε ΠΟΙΟ ΒΑΘΜΟ πετυχαμε ; (στα ρολογια ROLEX, και στις CAYENNE ; )
    και αν "εγω" ο κοινος πολιτης δεν καταλαβαινα/ηξερα/πληροφορηθηκα για το "που παμε", η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ που -για λιγο- εδειξα στους ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΕΣ με ενοχοποιει ;
    Διοτι... αυτοι ΞΕΡΑΝΕ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απο Πλατεια Βαθης :
    Για τον διαχειριστη του ιστολογιου : Σ-Υ-Γ-Χ-Ρ-Η-Τ-Η-Ρ-Ι-Α.

    Βλεπεις, αλλο ειναι να ενοχοποιεις πολιτες (υπερογκος Δημ. Τομεας και λοιπα κακα της μοιρας μας) και αλλο να ενοχοποιεις τους πραγματικους ενοχους ... ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ !!
    ... κοινως, τους αχυρανθρωπους των "ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΧΡΕΟΥΣ" !!

    Προς τον διαχειριστη : παρακαλω κανε την "διαδικασια δημοσιευσης" λιγοτερο ΒΑΣΣΑΝΙΣΤΙΚΗ !! :)

    The global debt clock
    Οur interactive overview of government debt across the planet
    http://www.economist.com/content/global_debt_clock

    Εν τη ρημη του λογου, μια ερωτηση στους "οικονομολογους" :
    Εστω οτι εγω χρωσταω 100 Ε στον θαλαμοφυλακα, εκεινος χρωσταει 100Ε στον βομολο-ξιους και ο τελευταιος μου χρωστα 100Ε.
    ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟΚΟ ΧΡΕΟΥΣ ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όλοι χρωστάτε στην τράπεζα που κυκλοφόρησε τα 100 ευρώ "κόβοντας" τα στο μηχανάκι της και υποχρεώνοντας σας να μην έχετε το δικαίωμα της ανταλλακτικής οικονομίας γιά να καταλάβετε κιόλας πόσο αξίζει ο κόπος σας στην πραγματικότητα...γιατί άλλο να μιλάμε και γράφουμε και άλλο να "φτάχνουμε" ντομάτες, κάλτσες, τοίχους, κατσαβίδια κλπ κλπ...το όλον θυμίζει το του Ζήνωνος Αχιλλεύς και χελώνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η επίσκεψη σας στο Θαλαμοφύλακα με τιμά ιδιαίτερως.

Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι τρολλιές, οι κουτσουλιές και οι ύβρεις.

Τα υπόλοιπα θα μείνουν για πάντα εδώ, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, γι αυτό πριν πατήσετε το κουμπί "Υποβολή", παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε.