37,6% ΚΟΝΤΥΤΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η εξαθλίωση που ξεχειλίζει και πλημμυρίζει την Ελληνική κοινωνία, περιγράφεται καθημερινά τόσο από τις σελίδες των εφημερίδων όσο και από τις τηλεοπτικές εκπομπές και τις ιντερνετικές αναρτήσεις και δεν χρειάζεται να την αναπαραγάγουμε εδώ.

Η αναφορά της εξαθλίωσης αυτής, γίνεται απλώς και μόνον  για να πούμε ότι είναι η κύρια αιτία που οδήγησε στην ιδέα της συγκρότησης της “Επιχείρησης Μαραθών 2013”.

Γράφει ο Οθων Ιακωβίδης

Η άλλη αιτία, είναι η αδράνεια της κοινωνίας που επιτάθηκε μετά τις τελευταίες εκλογές του 2012, και παρακολουθεί την καταράκωσή της από τον καναπέ, χωρίς να αντιδρά.

Αυτή η παρατήρηση περιλαμβάνει και όλα τα γνωστά εξωκομματικά  Κινήματα και Κινήσεις που η ανάπτυξή τους και η απήχησή τους στον λαό, έχει τελματώσει μετά τις τελευταίες εκλογές.

Η “επιχείρηση Μαραθών 2013” είναι μία απόπειρα να ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα νερά αυτού του τέλματος και να βοηθήσει τόσο τους ενεργούς πολίτες των Κινημάτων αυτών, μαζί με τις ηγεσίες τους, όσο και τους ανένταχτους  οπουδήποτε πολίτες, να συσπειρωθούν σε μία ενωτική πρόταση που ως τώρα δεν βρίσκουν, ενώ τη θέλουν πραγματικά διότι την έχουν πραγματικά ανάγκη ώστε να σταθούν όρθιοι στη λαίλαπα που έχει ξεσπάσει στο σπίτι του καθενός και σ' όλο τον τόπο μας.

Η πρόταση της “Επιχείρησης Μαραθών 2013”, βγαίνει από την αποκάλυψη μίας μεγάλης Αλήθειας που κρύβεται συστηματικά από την προπαγάνδα του συστήματος της κομματοκρατίας, επειδή η αποκάλυψη της Αλήθειας αυτής, είναι εντελώς καταστροφική για το καθεστώς πολιτικό σύστημα.

Η Αλήθεια αυτή είναι πως, όλα αυτά τα οικονομικά μέτρα που εξαθλιώνουν την Ελληνική κοινωνία,  οφείλονται σε ένα μόνο γεγονός, μή οικονομικό: Το ότι στην Ελλάδα έχει καταλυθεί η Δημοκρατία.

Επειδή κάποιοι μπορεί να αμφισβητήσουν την Αλήθεια αυτή, πρέπει να πούμε τα εξής: 

·     Όλοι μας έχουμε αντιληφθεί ότι για κάθε τι που αφορά  τη ζωή μας αποφασίζουν οι δανειστές μας (η “Τρόϊκα”) στους  οποίους το κράτος μας παράδωσε άνευ όρων αυτή την εξουσία.

·     Γνωρίζουμε ότι η “άνευ όρων” παράδοση της διαχείρισης της Οικονομίας, (δηλαδή του πιό ζωτικού στρατηγικού χώρου, κάθε κράτους) είναι “παράδοση της εθνικής κυριαρχίας” του.

·     Έχουμε καταλάβει, λοιπόν,  ότι η εθνική μας κυριαρχία παραδόθηκε “άνευ όρων” σε χέρια τρίτων, και μάλιστα αντιθέτων και αντιπάλων συμφερόντων, όπως είναι παντού και πάντοτε τα συμφέροντα δανειστή και δανειζόμενου, ανήμπορου να πληρώσει την δόση του.

·     Ο καθένας γνωρίζει ότι, μετά την παράδοση της κυριαρχίας της, η Χώρα μας (όπως κάθε Χώρα που παραδίδει την αυτοδιάθεσή της, δηλαδή την Ελευθερία της)  βρίσκεται σε καθεστώς κατοχής από αυτούς στους οποίους παρέδωσε την αυτοδιάθεσή της.

·     Τέλος, είναι γνωστό  σε κάθε άνθρωπο επί της Γής ότι, σε καθεστώς κατοχής, είναι αδύνατον να λειτουργεί η Δημοκρατία, αφού χωρίς ελευθερία  δεν μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία.

·     Προκύπτει, λοιπόν, πως όλη η παράσταση που δίνεται στην πολιτική σκηνή, με όλα τα κόμματα να καμώνονται και να λένε ότι μπορούν να κάνουν το ένα και τό άλλο, είναι ένα πελώριο Ψέμμα που το μόνο που κάνει, είναι να διατηρεί στην Εξουσία τον πιο κατάλληλο Μνημονιοφύλακα, το καθεστώς πολιτικό σύστημα της κομματοκρατίας, τον μεγάλο ένοχο της καταστροφής μας;

Αυτή η οφθαλμοφανής Αλήθεια (Το ότι στην Ελλάδα έχει καταλυθεί η Δημοκρατία) δεν έχει γίνει αντιληπτή από την κοινωνία και αυτό φαίνεται από το ότι διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι, με χιλιάδες πολίτες στους δρόμους, διαμαρτύρονται προς την Κυβέρνηση για την άδικη συμπεριφορά της απέναντί τους.

Διαμαρτύρονται δηλαδή

·     και προς λάθος κατεύθυνση (αφού δεν είναι η κυβέρνηση που έχει παραδώσει τη διακυβέρνηση του τόπου σε άλλους, στην Τρόϊκα, αλλά η Βουλή, δηλαδή σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και άρα δεν μπορεί αυτή - η κυβέρνηση- να αλλάξει αποφάσεις της Βουλής), αλλά 

·     και με λάθος αιτήματα, αφού το ότι η Βουλή έχει παραδώσει την κυριαρχία του κράτους επί των οικονομικών του, δεν αποτελεί ολίσθημα  οικονομικό, αλλά καθαρά πολιτικό, που αφορά όχι την κυβέρνηση, αλλά σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, που εκφράζεται μέσα από τις αποφάσεις της Βουλής, καθώς  αυτή ψήφισε την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, επί του πλεόν ζωτικού εθνικού στρατηγικού χώρου, αυτού της Οικονομίας.

Το ότι η κατάλυση της Δημοκρατίας είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, κρύβεται εντέχνως από την κομματοκρατία και την προπαγάνδα της, με το να μην αναφέρεται ποτέ και από κανέναν.

Όλες οι δημόσιες συζητήσεις, περιστρέφονται γύρω από οικονομικά θέματα και ο καθ' ένας, αναλόγως της θέσης του μέσα στο κάδρο της κομματοκρατίας, λέει το μακρύ του και το κοντό του δημιουργώντας χρόνο παράτασης αυτού του άθλιου συστήματος στην Εξουσία.

Αλλά, το ότι δεν έχουμε Δημοκρατία, αποδεικνύεται και από μία σειρά εξαιρετικά σοβαρών γεγονότων που ενώ είναι φανερά μπροστά μας, η προπαγάνδα δεν μας επιτρέπει να τα δούμε. Απαριθμώ μερικά, τα πιό εμφατικά:

1.   είναι αδιανόητο σε μία κοινωνία που κυβερνάται Δημοκρατικά, ο Δήμος (οι πολλοί) να αποφασίζουν να δυστυχούν, προκειμένου  να ευημερούν κάποιοι λίγοι. Στην κοινωνία που συμβαίνει αυτό, είναι φαεινότερο Ηλίου ότι δεν κυβερνά η Δημοκρατία αλλά η Ολιγαρχία. Η Δημοκρατία δεν μπορεί (από τη φύση της)  να επιτρέπει να υπάρχουν εξαθλιωμένοι πολίτες, όταν υπάρχουν πλούσιοι.

2.   Είναι λογικό άτοπο μία χώρα να κυβερνάται δημοκρατικά όταν υπάρχει (καταγεγραμμένη με γνωστά σε κάθε πολίτη, ονοματεπώνυμα) εκτεταμένη πολιτική και οικονομική οικογενειοκρατία. (Οι 72 εκ των 300 της Βουλής, αποτελούν , “θεία χάριτι”, γόνους προηγουμένων “ταγών του έθνους).  

3.   Είναι αδιανόητο σε μία κοινωνία που κυβερνάται Δημοκρατικά, ο Δήμος (οι πολλοί) να αποφασίσουν να ξεπουλήσουν, άρον-άρον, και μάλιστα απαξιώνοντάς το, κάθε περιουσιακό στοιχείο της χώρας τους, που θα μπορούσε να κάνει αυτάρκη την κοινωνία τους για όλο το ορατό μέλλον.

Όταν, λοιπόν, είναι πασιφανές ότι η Δημοκρατία στη χώρα μας αποτελεί προσωπείο μίας πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας που κυβερνά τον τόπο και λεηλατεί κάθε εθνικό, δηλαδή λαϊκό πλούτο προς ίδιον συμφέρον και των πατρόνων της, δεν μπορούμε να καθήσουμε με σταυρωμένα χέρια.

Όχι. Δεν θα επιτρέψουμε να καταντήσουμε ανδράποδα, όπως έλεγαν τους αιχμαλώτους που πουλούσαν για δούλους, στην αρχαιότητα.

Είμαστε πολίτες και όσο είμαστε ακόμη ελεύθεροι, θα αγωνιστούμε με κάθε δύναμη εναντίον της υποδούλωσής μας.

Αυτό είναι ο Μαραθώνας 2013. Μία τελεσίδικη πράξη/επιχείρηση ανατροπής της αιχμαλωσίας μας στους Μνημονιοφύλακές μας. Μία πράξη ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

www.marathon.org