Και Σόλων και μας γαμούν τον κώλον

 «Για να επιβιώσει η πολιτεία, πρέπει όλα τα μέρη της πόλης να θέλουν την ύπαρξη και την διατήρησή της».

 

Αριστοτέλης, Πολιτικά Β, 1270.b.21

«Δεῖ γὰρ τὴν πολιτείαν* τὴν μέλλουσαν σῴζεσθαι πάντα βούλεσθαι τὰ μέρη τῆς πόλεως εἶναι καὶ διαμένειν (κατὰ) ταὐτά»

(* Με διπλή έννοια: πολίτευμα αλλά και καθιερωμένος τρόπος πολιτικής διαχείρισης).

  

 

3 ΙΟΥΛΙΟΥ 9015

Το ολέθριον έτος 6406 (βαρβαρικόν έτος 594 π.Χ.) η πόλη της Θεάς Αθηνάς βρίσκεται υπό πλήρη τοκογλυφική κατοχή. Επιχειρήσεις, μαγαζάκια, δουλειές, κλείνουν η μια μετά την άλλη. Οι αγρότες έχουν χάσει τα χωράφια τους ύστερα από μια άνευ προηγουμένου συνωμοσία. Κατέχοντας οικονομικά όλο το φάσμα της αγοράς, οι πλούσιοι γαιοκτήμονες σε συνεργασία με τους μεγαλέμπορους έχουν διαλύσει όλο τον ηθικό ιστό και τις παραδόσεις της κοινωνίας.  Το σχέδιο είναι αργό, μεθοδικό και ύπουλο. Ελέγχοντας πλήρως την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία οι δυνάστες νομοθετούν και εφαρμόζουν τους νόμους όπως θέλουν.

Επί σειρά ετών, με αθρόες εισαγωγές γεωργικών ειδών (ομοειδών με αυτά που παράγει η Αττική) και με την πώλησή τους σε τιμές κόστους έχουν καταστρέψει τους αγρότες και τους μικροκτηματίες. Οι τελευταίοι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να δανειστούν για να αγοράσουν τα απαραίτητα προς το ζην. Το μόνο ενέχυρο που μπορούν να δώσουν είναι τα ίδια τους τα σώματα. Με εργαλείο τον τόκο ο οποίος πολλές φορές φτάνει και το 33 % (!) οι δανειστές τους τα παίρνουν όλα.  Οι φτωχοί οφειλέτες οδηγούνται σε σχεδιασμένες χρεωκοπίες. Κατόπιν πουλιώνται ως δούλοι και αυτοί και οι οικογένειές τους σε μέρη άγνωστα αφού οι γύπες της ολιγαρχίας εξαντλούν την σκληρότητά τους ζητώντας να πληρωθούν ως τον τελευταίο οβολό τα υπέρογκα και παράνομα πανωτόκια.

Κάποιοι αγρότες που είχαν καταφέρει είτε από προνοητικότητα είτε από κωλοφαρδία να επιβιώσουν μέσα σε αυτή την αρχαιο-φιλελεύθερη λαίλαπα, χάνουν τα χωράφια τους με στημένες δίκες(!). Εννοείται ότι τα ερπετά έχουν δικά τους ακόμα και τα δικαστήρια. Πολλοί χρεωκοπημένοι πέφτουν ικέτες στους βωμούς των Θεών ενώ άλλοι πέφτουν σε όποιο γκρεμό βρίσκεται κοντά τους. 




Όμως υπάρχουν και κάποιοι που βρίζουν και τους θρησκόληπτους και τους αυτόχειρες. Αυτοί υποστηρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να σωθούν όλοι είναι να πληρώσουν τα δόλια χρέη και τα πανωτόκια με καθαρό και καλοακονισμένο ΣΙΔΗΡΟ. Να επαναστατήσουν και να μακελέψουν τους πλούσιους.  Να τους σφάξουν όλους μαζί με τις γυναίκες τους, τα παιδιά τους και τα γαμημένα σκυλιά τους. Να μην αφήσουν ούτε ένα φίδι ζωντανό.

Το καζάνι της Αττικής βράζει επικίνδυνα.  Σε κάποιους δήμους οι πρώην ελεύθεροι αγρότες που τώρα έχουν μετατραπεί σε σκλάβους και δουλοπάροικους παίρνουν τα όπλα και σφάζουν τους επιστάτες και τους εισπράκτορες των γαιοκτημόνων.  Οι πλούσιοι στέλνουν τους έφιππους μπράβους τους οι οποίοι πετσοκόβουν όποιον βρίσκουν μπροστά τους.

Μετά την αρχική παγωμάρα, το πλήθος σκυλιάζει και ορκίζεται όχι μόνο να κομματιάσει τους ολιγάρχες αλλά να τους γαμήσει και τις μάνες, ακόμα και  πεθαμένες.

Η συμμορία των τοκογλύφων κλάνει δίδραχμα. Στο άψε-σβήσε επιστρατεύει έναν δικό της πορδοβαλέ ο οποίος έχει φάει σε ταξίδια και γκόμενους τα λεφτά που του άφησε ο γέρος του και τώρα το έχει ρίξει στην ποίηση.  Ο Σόλων -γιατί περι αυτού του μπινέ πρόκειται- εκλέγεται άρχοντας νομοθέτης με αποστολή να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, στην ουσία για να σώσει τους τοκογλύφους και τους συνενόχους τους από το παλούκωμα.

Αυτή η χρεωκοπημένη (από την ασωτία) κουφάλα ξέρει πολύ καλά τα θέματα της τοκογλυφίας και της πουστιάς και στήνει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που όσον αφορά τις αστικές διατάξεις είναι σωστές ενώ όσον αφορά τις πολιτικο-κοινωνικές είναι για τον πούτσο.  Η περίφημη σεισάχθεια(=αποτίναξη βαρών) είναι ένα παμπόνηρο εύρημα, όχι για σβήσουν τα χρέη που δεν θα πληρώνονταν ποτέ, αλλά για να νομιμοποιηθούν τα ως εκείνη την στιγμή κακώς πεπραγμένα (αισχρές τοκογλυφίες, δημεύσεις περιουσιών και δικαστικές ληστείες).  Μάλιστα λέγεται ότι κάτι ρεμάλια φίλοι του Σόλωνα στους οποίους είχε εμπιστευτεί τις προθέσεις του, πήγαν και δανείστηκαν τσουβάλια με λεφτά και αγόρασαν κτήματα όσο-όσο. Την επόμενη μέρα βρέθηκαν γαιοκτήμονες χωρίς να χρωστάνε τίποτα. Μέχρι σήμερα δεν έχει εξακριβωθεί κατά πόσο συμμετείχε στην μηχανή αυτή ο Σόλων και αν πήρε μίζα, το σίγουρο είναι ότι φάνηκε αρκετά έξυπνος για να απορρίψει τις προτάσεις που του γίνονταν να αναλάβει όλη την εξουσία ως τύραννος.

Μόλις δημοσιεύονται οι νόμοι του, ο Σόλων την κοπανάει για Κρήτη για να μην τον δολοφονήσουν, αφού κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από την σκατούλα που έφτιαξε. Ούτε οι πλούσιοι, αφού τους παίρνει την τοκογλυφική μπουκιά από το στόμα, ούτε οι φτωχοί, αφού δεν παίρνουν πίσω τα χωράφια τους που είχαν χάσει με συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού και με στημένες δίκες.  Αντικειμενικά οι πλούσιοι είναι οι πλεονέκτες γιατί ενώ χάνουν τα πανωτόκια γλυτώνουν τα κεφάλια τους, ενώ οι φτωχοί όπως πάντα καταλήγουν και γαμημένοι και δαρμένοι. Χάνοντας τα χωράφια τους από τους τοκογλύφους βρίσκονται αυτόματα στην τάξη που δεν έχει πολιτικά δικαιώματα (πέρα από το δικαίωμα του να ψηφίζουν αυτούς που τους γαμούσαν τόσα χρόνια). Εδώ όμως βρίσκεται και η μεγάλη λουμπινιά της ολιγαρχίας: Με την νέα ταξική διαστρωμάτωση της αθηναϊκής κοινωνίας που εισηγείται ο Σόλων, οι νεόπτωχοι δεν είναι πια μόνοι τους στον πάτο της κοινωνίας. Μαζί τους πλέον αναγνωρίζονται ως πολίτες κατώτατης βαθμίδας (Θήτες) όλοι οι νόμιμοι και οι παράνομοι μετανάστες της εποχής.  Όλοι αυτοί μαζί έχουν το δικαίωμα να εκλέγουν κάποιους από τους δικαστές αλλά όχι να εκλέγονται.

Για να καταλάβει κανείς τι παίζεται, αρκεί να πούμε ότι ακόμα και η θρησκεία είναι ιδιόκτητη εκείνη την εποχή. Οι πλούσιοι εκτός από άρχοντες, τραπεζίτες, νομοθέτες, δικαστές, είναι και …αρχιερείς (!). Οι ναοί είναι περιουσία τους και δεν επιτρέπεται η είσοδος στις άλλες τάξεις.  Μάλιστα ο απλός λαός γιορτάζει ξεχωριστά και κάποια στιγμή απειλείται να διαχωριστεί η θρησκεία σε δύο κομμάτια. Κατά τα άλλα ο πόλεμος είναι «υπέρ βωμών και εστιών». Ποιους βωμούς και ποιες εστίες; Ο ένας πριβέ μαρμάρινο ναό και έπαυλη με πισίνα και δούλες να του κάνουν πουτσομασάζ και ο άλλος ναΐσκο τέντα-κουρελού στο ύπαιθρο και παράγκα δίπλα στο κοτέτσι με τις κουτόρνιθες. 

Και μην νομίσει κανένας ότι στην Σπάρτη τα πράγματα είναι καλύτερα. Ο μέγας Ποιητής Τυρταίος πενήντα χρόνια νωρίτερα, γράφει στο ποίημά του «Ευνομία»:

«τεθνάμεναι γὰρ καλὸν ἐνὶ προμάχοισι πεσόντα
ἄνδρ’ ἀγαθὸν περὶ ᾗ πατρίδι μαρνάμενον,
τὴν δ’ αὑτοῦ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονας ἀγρούς
πτωχεύειν πάντων ἔστ’ ἀνιηρότατον,
πλαζόμενον σὺν μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ γέροντι
παισί τε σὺν μικροῖς κουριδίῃ τ’ ἀλόχῳ.
ἐχθρὸς μὲν γὰρ τοῖσι μετέσσεται, οὕς κεν ἵκηται
χρησμοσύνῃ τ’ εἴκων καὶ στυγερῇ πενίῃ,
αἰσχύνει τε γένος, κατὰ δ’ ἀγλαὸν εἶδος ἐλέγχει,
πᾶσα δ’ ἀτιμίη καὶ κακότης ἕπεται.
εἰ δ’ οὕτως ἀνδρός τοι ἀλωμένου οὐδεμί’ ὤρη
γίγνεται, οὔτ’ αἰδὼς οὔτ’ ὀπίσω γένεος,
θυμῷ γῆς περὶ τῆσδε μαχώμεθα καὶ περὶ παίδων
θνῄσκωμεν ψυχέων μηκέτι φειδόμενοι».

«Είναι ωραίο να πεθαίνει κανείς στην πρώτη γραμμή,

με μεγάλη τιμή αντρειωμένος, πολεμώντας για την πατρίδα.

Όμως την πόλη που έχει αφήσει πίσω και τα εύφορα χωράφια

Να τα χάνει όλα, είναι αισχρά ανόσιο,

και σαν ζητιάνος να γυρνάει εδώ κι εκεί με την αγαπητή μητέρα,

τον γέροντα πατέρα, τα μικρά παιδιά και την γυναίκα του.

Εχθρός θα είναι για τους ντόπιους όπου κι αν πάει,

Σπρωγμένος από την ανάγκη και την στυγερή την φτώχεια

Να ντροπιάζει την γενιά του, να ασχημαίνει στο σώμα,

Και τότε κάθε παλιανθρωπιά και κακουργία ακολουθεί.

Εάν έτσι τον περιπλανώμενο φτωχό κανείς δεν τον φροντίζει,

ούτε ντρέπεται αυτόν, ούτε κι αυτούς που αφήνει πίσω του,

Λοιπόν με ορμή γι αυτήν την γη ας πολεμήσουμε

και για τα παιδιά ας πεθάνουμε

χωρίς να λυπηθούμε πια ούτε τις ψυχές μας».

Κολοσσός ο Τυρταίος. Μέσα στους πατριωτικούς στίχους χώνει με μαστοριά μπόλικο φαρμάκι για τους απατεώνες του ψευτο-πατριωτισμού και τους υποκινητές των βρώμικων πολέμων. Τι άλλο να κάνει ο ποιητής; Γκαρίζει μπας και ξυπνήσει κανένα από τα βόδια, αλλά μάταια. 2.700 χρόνια μετά και είναι σαν να τρως ροπαλιά διαβάζοντάς τον. 

Εκείνο το καταληκτικό «χωρίς να λυπηθούμε πια ούτε τις ψυχές μας» δεν παλεύεται με την πίκρα και την απογοήτευση που περικλείει. Δεν παίζεται ο τρόπος με τον οποίο αποδομείται η κενή έννοια του καθήκοντος. Με ελάχιστες λέξεις το πλουτοκρατικό οικοδόμημα γίνεται σμπαράλια. Χίλια κρυμμένα νοήματα έχει αυτό το αριστούργημα της δωρικής ποιητικής τέχνης.

«Με ορμή γι αυτήν την γη ας πολεμήσουμε και για τα παιδιά ας πεθάνουμε»:  Η παραδοχή της ήττας μιας γενιάς και η ηθική στάση της στο στημένο παιχνίδι του πολέμου, προορίζεται να χρησιμεύσει ως κόμβος σκέψης  για τους νεότερους.  Οι απόγονοι θεωρούνται σημαντικότεροι από την γη, μόνο που χρειάζονται οδοδείκτες για να ακολουθήσουν τον ορθό δρόμο.  Γι αυτό και οι τελευταίοι στίχοι έχουν διπλή ανάγνωση: Εναντίον ποιού τους προτρέπει να πολεμήσουν ο Τυρταίος αφού στην μέση του ποιήματος έχει ήδη διαστρέψει επίτηδες την σημασία της λέξης «εχθρός»; Ποιος είναι ο εχθρός; Πού βρίσκεται; Για τον εξωτερικό ή για τον εσωτερικό εχθρό μιλάει; Και για ποια γη πρέπει ο ανδρείος να πολεμήσει; Για την γη της πατρίδας έτσι γενικά ή για την γη που του κλέβουν μαζί με την ζωή οι πονηροί των μετόπισθεν; Είναι το ποίημα κάλεσμα για την εκπλήρωση του στρατιωτικού καθήκοντος ή κάλεσμα για ταξική επανάσταση και ανατροπή του άδικου καθεστώτος; Τι άραγε αναζητά ο ποιητής και δεν βρίσκει; Την ανδρεία ή την δικαιοσύνη; Για σκεφτείτε το γιατί θα εξεταστείτε σύντομα.

Χρόνια τώρα ένας διαβασμένος φίλος μου (ο οποίος καθημερινά μεταμφιέζεται σε ταβερνιάρη για να βγάλει το ψωμί του) λέει και ξαναλέει: «Αν δεν καταλάβει κάποιος αυτό που παίχτηκε τον 6^ο και τον 5^ο   αιώνα προ του Ιουδαίου χοιροβοσκού, δεν πρόκειται να πάρει ούτε μυρωδιά από το σκατοσουφλέ που μαγειρεύεται τώρα».

Ξεχάστε λοιπόν τις υστερικές κραυγές των ΜΜΕ, τις μαλακίες των σκιστολογίων και τις κωλοτρυπιδιές του κάθε αναλφάβητου εθνοσωτήρα και διαβάστε αρχαία ποίηση. Έτσι για να καθαρίσει το μυαλό σας από τα σκουπίδια της παγκόσμιας αρχιδο-διανόησης των τοκομανών Ιουδαίων. Μόνο και μόνο για να καταλάβετε την ανυπολόγιστη αξία αυτού που έχει χαθεί. Όχι γιατί «έτυχε» να χαθεί αλλά γιατί κάποιοι το κατέστρεψαν με σκοπιμότητα και δόλο.  Αυτοί οι κάποιοι ούτε εξαφανίστηκαν, ούτε άλλαξαν σκοπούς. Ζουν ανάμεσά μας, δηλητηριάζουν τις ζωές μας και γαμούν το μέλλον μας ακόμα και τώρα. Με διάφορους μισθοφόρους ψευτο-φιλόσοφους καίνε τα μυαλά των ανθρώπων διδάσκοντας ως ηθική ό,τι πιο τοξικό υπάρχει. Τα έχουν πει όλα οι παππούδες μας, ισοπεδώνοντας τις δεισιδαιμονίες και τα μάγια.  Αιώνες πριν από τους σημερινούς γαμώκωλους απατεώνες έχουν θέσει τα όρια του ορθού λογισμού. Μήπως δεν είναι σύμπτωση που οι πορνοθρησκείες και τα ιερά τους μπαζολείψανα τρέμουν ακόμα και σήμερα τα ψήγματα της αρχαίας ελληνικής σοφίας που κατάφεραν να σωθούν από το κάψιμο; Μήπως δεν είναι τυχαίο που οι μασονικές συμμορίες που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια πασχίζουν με χίλιους τρόπους να κρατήσουν το παρελθόν κωδικοποιημένο και προσβάσιμο μόνο στους «εκλεκτούς»; Μήπως το κατασκεύασμα της ηθικής και των νόμων είναι μια αισχρή κομπίνα για να προστατεύει η ελίτ των ληστών τα κλοπιμαία της και να μην τιμωρείται ποτέ για τα εγκλήματά της; Μήπως οι συγκρούσεις είναι μια προκατασκευασμένη παπάτζα για να παντελονιάζουν χρήμα τα παράσιτα και οι δουλέμποροι του πρώτου κόσμου; Μήπως η «λύση των προβλημάτων» είναι μια βρωμερή μανούβρα όπως εκείνη που έκανε ο Σόλων;

Τελικά η σολώνεια νομοθεσία καθιερώνεται ως παγκόσμιο παράδοξο.  Είναι η μόνη που ως σήμερα θεωρείται άριστη …χωρίς να έχει εφαρμοστεί ποτέ και πουθενά.  Η σεισάχθεια, η ναυαρχίδα του πακέτου μάλλον σκέτη αρχίδα φαίνεται να είναι. Πέρα από κάποιες παρατάσεις χρόνου εξόφλησης, αναπροσαρμογές επιτοκίων και αναχρηματοδοτήσεις δανείων, τίποτε άλλο δεν έχει αλλάξει στη σχέση δανειστή-οφειλέτη και στο πολιτικό πλαίσιο που την υποστηρίζει. Πρόκειται για τραπεζο-δικηγορική πουστιά, για ένα πονηρό συμβόλαιο με ένα κάρο ψιλά γράμματα.

Ενώ οι ύμνοι για την «ακριβοδίκαιη λύση» που πέτυχε ο «μέγας διαλλακτής» αντηχούν στα ουράνια, στην Αττική επικρατεί αναρχία. Τα τσεκουρώματα, οι ξιφομαχίες και τα μπραβιλίκια συνεχίζονται με αμείωτη ένταση σαν να μην υπήρξε ποτέ ο Σόλων και οι κωλονόμοι του.  Μαλιστα τα β.ε. 590/589 και 586/585  δεν καταφέρνουν ούτε άρχοντα να εκλέξουν οι Αθηναίοι. Το 583 ο άρχοντας Δαμασίας που καταφέρνει να εκλεγεί, αρνείται να παραδώσει την εξουσία και καθαιρείται με την βία αφού μένει 14 μήνες παραπάνω από ό,τι έπρεπε στην καρέκλα. Τότε αναλαμβάνει την εξουσία μια δεκανδρία στην οποία φυσικά κάνουν κουμάντο οι πλούσιοι.  Με φάπες, κλωτσίδια και σουγιαδιές έχουν ήδη περάσει 13 ολόκληρα χρόνια (!) από τις δήθεν μεταρρυθμίσεις του απατεώνα Σόλωνα και η κατάσταση στο εσωτερικό παραμένει στα ίδια χάλια. Φτώχεια, εκμετάλλευση, ελλείψεις αγαθών, τοκογλυφία και τρομοκρατία. Όμως και οι εξωτερικές υποθέσεις πάνε κατά διαόλου: Οι Μεγαρείς αρπάζουν την Σαλαμίνα, οι Μυτιληναίοι καταλαμβάνουν το Σίγειο και οι Αιγινήτες πουλάνε μαγκιά.

Εκείνη την στιγμή στην πολιτική σκηνή εμφανίζεται ένα μουσούδι που λέγεται Πεισίστρατος.  Μιλάμε για μεγάλο λαμόγιο. Ατρόμητος, πανέξυπνος, διαβασμένος, πλούσιος, τα έχει όλα ο τύπος. Ποντάροντας στην αγανάκτηση των λαϊκών τάξεων εκλέγεται πολέμαρχος και κάνει ντου στους Μεγαρείς και τους κατεβάζει τα βρακιά. Όχι μόνο παίρνει πίσω την Σαλαμίνα αλλά τους αφαιρεί και το επίνειο, την Νίσαια. Έντρομοι οι ιδρυτές του Βυζαντίου συνθηκολογούν για να πάρουν πίσω το λιμάνι τους.

Ο Πεισίστρατος έχοντας διαβάσει την ιστορία των Μεγάρων επαναλαμβάνει την ταρζανιά που είχε κάνει ο Θεαγένης πριν ογδόντα χρόνια για να γίνει τύραννος. Αφού μαχαιρώνει κάτι παλιομούλαρα που είχε, χαρακώνει το στήθος και τα μπράτσα του και αλείφεται ολόκληρος με το μουλαρίσιο αίμα. Κουτσαίνοντας και στάζοντας αίματα εμφανίζεται στην Εκκλησία του Δήμου, ισχυριζόμενος ότι μόλις γλύτωσε από δολοφονική απόπειρα.  Οι Αθηναίοι τρώνε αμάσητη την μάντολα και του επιτρέπουν να προσλάβει 50 ροπαλοφόρους μπράβους για την προστασία του. Οι 50 γίνονται σε μια βδομάδα 100, οι 100 διακόσιοι και σε λίγο ο Πεισίστρατος βρίσκεται τύραννος στην Ακρόπολη. Όμως επειδή οι αρχηγοί των άλλων δύο κομμάτων δεν τον πάνε, συνωμοτούν και τον ανατρέπουν. Ο Πεισίστρατος λέει «συγνώμη λάθος» και αποσύρεται στα χτήματά του στην Βραυρώνα για ανασυγκρότηση δυνάμεων.

Μετά από δύο χρόνια οι δύο πολιτικοί αρχηγοί που τον είχαν ανατρέψει τα σπάνε στην μοιρασιά και ο ένας από αυτούς ο Μεγακλής (από το σόι των Αλκμεωνιδών) του προτείνει να τον βοηθήσει να ξαναπάρει την εξουσία υπό τον όρο ο Πεισίστρατος να παντρευτεί την κόρη του. Το λαμόγιο, αν και ήδη παντρεμένος με τρία παιδιά, συμφωνεί αμέσως και στήνει μια νέα σκηνοθεσία για τους θρησκόληπτους ψωλοβρόντες. Βρίσκει έναν θεομούναρο από την Παιανία, με 1.80 ύψος, την Φύη, την ντύνει με γυαλιστερή πανοπλία και περικεφαλαία, την ανεβάζει πάνω σε ένα γαμάτο άρμα και βάζει τους ρουφιάνους του να διαδώσουν ότι η Θεά Αθηνά έρχεται στην πόλη, φέρνοντας τον εκλεκτό, δηλαδή την αφεντιά του.

Οι Αθηναίοι ξανατρώνε την μάντολα. Ψαρωμένοι, προσκυνάνε τον υπερμούναρο ως θεά και ζητωκραυγάζουν τον Πεισίστρατο ως ηγέτη. Ο παίχτουρας βρίσκεται τύραννος για δεύτερη φορά.  Όπως είχε υποσχεθεί, παντρεύεται την κόρη του Μεγακλή αλλά επειδή είχε δυό γιούς από την πρώτη γυναίκα του δεν ήθελε να κάνει κι άλλον με την καινούργια και να βάλει την φάρα του Μεγακλή τους Αλκμεωνίδες στο κόλπο. Γι αυτό την νέα νύφη την γαμεί μόνο από τον κώλο (Ηρόδοτος, Α 61). Επειδή τα βίτσια πληρώνονται, μετά από καιρό, όταν η νιόπαντρη κοπέλα πάει να επισκεφτεί τη μαμά της, της εξομολογείται ότι στην Αθήνα όλο το μήνα είναι του κώλου τα 9μερα. Η μαμά το μεταφέρει στον μπαμπά και εκείνος μόλις μαθαίνει τι συμβαίνει στον σφιγκτήρα της κόρης του, τα παίρνει στο κρανίο και αφού τα ξαναφτιάχνει με τον παλιό του συνεταίρο ρίχνουν πάλι τον Πεισίστρατο από την εξουσία. Τούτη την φορά τον καταδικάζουν ερήμην σε στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και του δημεύουν την περιουσία. 

 

 

Ο Πεισίστρατος έχει προλάβει να το σκάσει οικογενειακώς και πάει στη Μακεδονία. Εκεί με κάτι διαθέσιμα όβολα που είχε στην πάντα το ρίχνει στις κατασκευαστικές μπίζνες και αφού κάνει μια μαγιά, πάει και εξαγοράζει τα δικαιώματα των μεταλλείων χρυσού στις αρχαίες Σκουριές. Σε λίγα χρόνια γίνεται μεγάλος και τρανός.

Δέκα έτη μετά την δεύτερη έκπτωσή του, ο Πείσις ξανασκάει μύτη στην Αττική και αποβιβάζεται στον Μαραθώνα. Τώρα δεν έχει κόλπα και μάντολες στο τσεπάκι αλλά διαθέτει μια πορτοφόλα σαν υπερωκεάνιο με ατελείωτο μαρούλι. Έχει δικό του μισθοφορικό στρατό κι από πίσω ένα σωρό πόλεις να τον βοηθάνε με πλοία, εφόδια και στρατιώτες. Κανείς δεν τολμάει να φέρει αντίσταση.

Καταλαμβάνοντας για τρίτη φορά την εξουσία το β.ε. 546 προ Χασίς, ο Πεισίστρατος έχει αποφασίσει να μην την ξαναχάσει. Στήνει ωραία την πολιτική του, εξορίζοντας την κωλόφαρα των Αλκμεωνιδών, δημεύοντας και μοιράζοντας στους ακτήμονες τις περιουσίες τους. Απαγορεύει την εξαγωγή των ειδών πρώτης ανάγκης και αναζωογονεί το εμπόριο και την βιοτεχνία. Χτίζει ωραίους ναούς, κρήνες, γυμναστήρια, βιβλιοθήκες (η προσωπική του μάλιστα είναι από τις πιο φημισμένες της αρχαιότητας που την κλέβει αργότερα ο Ρωμαίος ληστής Σύλλας) και καλλιεργεί τα γράμματα και τις τέχνες. Η συλλογή και η καταγραφή των Ομηρικών Επών οφείλεται κυρίως σε αυτόν. Προστατεύει τους φτωχούς αγρότες δίνοντάς τους χαμηλότοκα δάνεια ενώ δεν καταδιώκει σχεδόν κανέναν από τους πολιτικούς του αντιπάλους παρά μόνο όσους δρουν ανοιχτά εναντίον της πόλης. Μετά από 20 χρόνια στην εξουσία πεθαίνει, έχοντας καταφέρει να ανακηρυχτεί ως ένας από τους πιο επιτυχημένους και αγαπητούς τυράννους όλων των εποχών. 

Χαρακτηριστική είναι η ιστορία που μια φορά ενώ έκανε βόλτα στην Αττική συνάντησε έναν αγρότη να παιδεύεται σε μια ξερολιθιά που δεν φύτρωνε ούτε γαϊδουράγκαθο. «Τι παλεύεις εκεί ρε άνθρωπε;» τον ρώτησε ο Πεισίστρατος. «Ταλαιπωρούμαι και βασανίζομαι για να ΄ρθει αυτός ο καριόλας ο Πεισίστρατος να παντελονιάσει το 10% από την ταλαιπωρία», απάντησε ο αγρότης χωρίς να ξέρει με ποιόν μίλαγε. Ο Πεισίστρατος θαυμάζοντας την παρρησία του τύπου, τον απάλλαξε εντελώς από τους φόρους για όλη του τη ζωή.

Οι διάδοχοί του Ιππίας, Ίππαρχος και Θεσσαλός ακολουθούν την πορεία που είχε χαράξει ο πατέρας τους και πολιτεύονται με σύνεση, όμως έχουν κάποια αδυναμία στην χλιδή και στις απολαύσεις.  Κατά τον Θουκυδίδη ο Ίππαρχος (κατά τον Αριστοτέλη ο Θεσσαλός) γούσταρε τον Αρμόδιο, ένα νεαρό πουστρόνι που τα είχε με έναν σαραντάρη παλιόπουστα τον Αριστογείτονα. Του την πέφτει αλλά τρώει χυλόπιτα γεγονός που προκαλεί διάφορα οικογενειακά ξεκατινιάσματα εκατέρωθεν. Στο τέλος η Αρμοδία συμφωνεί με την Αριστογειτόνω ότι η τιμή τους προσεβλήθη. Το καραγκέι ζεύγος αποφασίζει να σκοτώσει τον τύραννο Ιππία για να εκδικηθεί. Τώρα αυτό είναι λίγο μπερδεμένο. Γιατί να σκοτώσουν τον αδελφό εκείνου που τους είχε προσβάλλει; Επειδή φοβούνται τα αντίποινα ή μήπως επειδή ο στόχος είναι εξαρχής η κατάλυση του καθεστώτος; Τελικά βρίσκουν αφύλακτο τον Ίππαρχο και σκοτώνουν αυτόν.

Ο Ηρόδοτος έρχεται να μπερδέψει ακόμα περισσότερο τα πράγματα υποστηρίζοντας ότι οι δύο πισωγλέντες τυραννοκτόνοι δεν ήταν Αθηναίοι αλλά Γεφυραίοι (ΓεFυραίοι=Γεβυραίοι) για τους οποίους λέει ότι έχει κάνει προσωπική έρευνα (Ηρόδοτος, Ε 57). Οι Γεφυραίοι λέει ήταν Φοίνικες που είχαν εγκατασταθεί κοντά στην Τανάγρα και όταν εκδιώχθηκαν από τους Βοιωτούς κατάφυγαν –πού αλλού- στην πολυάνθρωπη Αθήνα. Εκεί έχτισαν δικούς τους ναούς στους οποίους δεν επέτρεπαν την είσοδο στους Αθηναίους και εκεί μέσα έκαναν μυστικές τελετουργίες (Ηρόδοτος, Ε 61).   

Αν είναι έτσι όπως τα λέει ο ιστορικός, η διαφορά που οδήγησε στην δολοφονία του Ίππαρχου δεν είναι μόνο ερωτικής φύσεως όπως πάνε να την περάσουν οι άλλοι αλλά και οικονομικο-πολιτικής. Ίσως θα πρέπει να αναζητηθούν αυτοί που είχαν συμφέρον από την πτώση των Πεισιστρατιδών.  Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι γραπτές πηγές είναι αντικρουόμενες.  Για ακόμα μια φορά, τα στοιχεία είναι ελλιπέστατα και ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί της Ηροδότου κακοηθείας» ρίχνει μπινελίκια στον Ηρόδοτο ότι μεροληπτούσε κατά των Θηβαίων συν το ότι είναι γενικά αναξιόπιστος, όμως διάφοροι μελετητές υποστηρίζουν ότι το παραπάνω δεν είναι γνήσιο έργο του Πλούταρχου, με λίγα λόγια πούστηδες και παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια.  Δυστυχώς εδώ αγγίζουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας: την κοπτοραπτική και την νόθευση των συγγραμμάτων από αρχαίους (αλεξανδρινούς κυρίως) ρουφιάνους για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα.  Η έκτασή της είναι άγνωστη και καλό είναι τα κείμενα (ή έστω ορισμένα σημεία τους) να αντιμετωπίζονται με κριτικό πνεύμα από εμάς.  

Ως προς τα τεχνουργήματα, φαινομενικά η ζυγαριά κλίνει προς το μέρος του Πλούταρχου, αφού από τις δακτυλικές και πουτσολογικές αναλύσεις των αγαλμάτων οι δύο αδελφομάνες δείχνουν να είναι ελληνικής καταγωγής (μεγάλο δεύτερο δάκτυλο ποδιού και απουσία περιτομής). Όμως κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι ο καλλιτέχνης της εποχής απεικόνισε σωστά την πραγματικότητα, ενώ είναι σίγουρο ότι δεν χρησιμοποίησε ως μοντέλα τους ίδιους τους πουσταράδες, οπότε το ζήτημα της καταγωγής τους παραμένει ανοικτό και αμφισβητούμενο.



Αυτό που τεκμηριώνεται από πολλές πηγές ως σίγουρο είναι η κόντρα του Πεισίστρατου και των διαδόχων του με τους Αλκμεωνίδες. Οι τελευταίοι, παρά την δήμευση της περιουσίας τους φαίνονται να έχουν διατηρήσει απίστευτα ποσά μετρητών στην άκρη. Μάλιστα σε μια κίνηση εντυπωσιασμού αναλαμβάνουν μόνοι τους (!) την ανοικοδόμηση του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς και την φέρνουν σε πέρας με μεγάλη επιτυχία.  Σκοπός τους είναι να ενισχύσουν τους δεσμούς διαπλοκής με το χθόνιο ιερατείο των μαντείων, στοιχείο που τους συνδέει έμμεσα με τους Γεφυραίους που και αυτοί …μοχθούν στο αποκρυφιστικό κομμάτι της θρησκείας. Εκ των πραγμάτων οι Αλκμεωνίδες είναι και οι μόνοι που θα μπορούσαν να οργανώσουν οικονομικά και στρατιωτικά μια απόπειρα εναντίον των Πεισιστρατιδών.

Μετά την αποτυχία και τον θάνατο των δύο Γεφυραίων γλεντζέδων η ζάπλουτη βρωμόφαρα των Αλκμεωνιδών  δωροδοκεί την Πυθία να δίνει συνέχεια χρησμούς στους Σπαρτιάτες ότι πρέπει να «απελευθερώσουν» την Αθήνα από τους τυράννους.   Είναι αλήθεια ότι μετά την συνωμοτική δολοφονία του Ίππαρχου το καθεστώς έχει γίνει τυραννικό και κλειστοφοβικό.  Οι Σπαρτιάτες (με την βοήθεια του μαύρου χρήματος των Αλκμεωνιδών που δεν λέει να τελειώσει) αν και έχουν φιλία με τους Πεισιστρατίδες στέλνουν ένα εκστρατευτικό σώμα εναντίον τους το οποίο κατατροπώνεται από τις δυνάμεις του Ιππία και το θεσσαλικό ιππικό που είχε έρθει να τον βοηθήσει. Τα πράγματα σοβαρεύουν και στέλνεται ο βασιλιάς Κλεομένης με ισχυρές δυνάμεις να καθαρίσει. Οι Θεσσαλοί έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους και ο Ιππίας μόνος του δεν καταφέρνει να αποκρούσει την επίθεση. Καθαιρείται με συνοπτικές διαδικασίες και φθάνοντας στο κατώτατο επίπεδο ξεφτίλας καταφεύγει στην Περσική Αυλή.

Έχουμε φτάσει στο ε.ε. 6490 (β.ε. 510 π.Χ.). Η Αττική με το πετυχημένο «εθνοκεντρικό» οικονομικό μοντέλο του Πεισίστρατου έχει λειτουργήσει ως μαγνήτης για τους διάφορους λαθρομετανάστες, αργυραμοιβούς, πρόσφυγες και γύφτους του τότε γνωστού κόσμου. Οι παράνομες αφίξεις και εγκαταστάσεις σημειώνουν ρεκόρ.  Οι Αλκμεωνίδες επιστρέφουν πανηγυρικά και ανακηρύσσουν τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα σε «ήρωες της δημοκρατίας». Το σχέδιο των συνωμοτών μπαίνει σε δεύτερη φάση. Ο Αλκμεωνίδης Κλεισθένης αναλαμβάνει με την βρωμερή νομοθεσία του να μεταφέρει την εξουσία σε μια αόρατη μειοψηφία.  Αντικαθιστά τις φατρίες με δήμους και αυξάνει τις φυλές από 4 σε 10 ανακατεύοντας με το σύστημα των τριττύων τον πληθυσμό, σε τέτοιο βαθμό που να μη γνωρίζει κανείς αυτόν που ψηφίζει δίπλα του. Όλες σχεδόν οι εξουσίες δίνονται (θεωρητικά) στον δήμο, στον «λαό». Ποιόν λαό; Μαζί με τους ντόπιους έχουν αποκτήσει τα ίδια δικαιώματα όλοι οι λαθρομετανάστες, δηλαδή ο αυτόχθων Αθηναίος έχει μετατραπεί τώρα σε μειοψηφία. Ο ηλίθιος όχλος νομίζει ότι συμμετέχει στην διοίκηση του κράτους, όμως η ολιγαρχία είναι αυτή που παίρνει τις αποφάσεις είτε μέσω της επιτήδειας ρητορείας στην οποία ασκούνται τα βλαστάρια της, είτε μέσω των μυστικών εταιρειών που αναπτύσσει, είτε απλά μέσω του χρήματος που διαθέτει άφθονο.

Με την νομιμοποίηση των ξένων και την διάχυση των «δικαιωμάτων», η Αθήνα μετατρέπεται σε μεγαλούπολη.  Ουσιαστικά η μπάλα έχει χαθεί. Οι φτωχοί οφειλέτες χωρίς εκλογικό δικαίωμα, μετατρέπονται σε φτωχούς οφειλέτες με εκλογικό δικαίωμα. Ένα ακόμα στρώμα ακτημόνων τίθεται στον πάτο της πυραμίδας μόνο και μόνο για να κάνει τους προηγούμενους να νιώσουν καλύτερα επειδή δεν είναι αυτοί οι έσχατοι. Ώσπου να καταλάβουν τους κανόνες του καινούργιου παιχνιδιού στο οποίο τους επιτράπηκε να συμμετέχουν, έχουν βρεθεί πολύ χαμηλότερα από εκεί που ήταν προηγουμένως, άσχετα αν υπάρχουν κι άλλοι αποκάτω τους. Ο δήμος ψηφίζει άσκοπα έχοντας χάσει το νόημα και την ηθική αξία της εξέγερσης ενώ οι εξουσιαστές τσουγκρίζουν τις κούπες τους με ικανοποίηση.  Ακολουθούν οι Περσικοί Πόλεμοι, οι Πελοποννησιακοί Πόλεμοι και ο Κορινθιακός Πόλεμος.  Ο Άρης και η ολιγαρχία πάνε ταμείο και οι φτωχοί στον κουβά.

Στο μεταξύ 2.500 χρόνια και κάτι ψιλά αργότερα, η διαιρεμένη φυλή των μπουζουκόβιων που δεν έχει αποφασίσει ακόμα που θα μείνει, ετοιμάζεται για τους παγκόσμιους αγώνες ραγιαδισμού και σκυψίματος.  Μετά από αλλεπάλληλες  σφαλιάρες, φτυσιές και εκσπερματίσεις σαυρόμορφων ειδών στη μούρη της κάνει πως δεν τρέχει τίποτα.

Η μεγάλη κομπίνα δεκαετιών ήταν η ιδιοποίηση του έθνους από την γαμημένη δεξιά και τους κωλοξεσκισμένους βασιλιάδες. Οι εθνοπροδότες, οι δοσίλογοι της κάθε κατοχής και το βρωμοπαπαδαριό μονοπωλούσαν για πολλά χρόνια την εθνικοφροσύνη. Με το παπανδρεϊκό καθεστώς η έννοια του έθνους αποσυντέθηκε μέσα σε ένα μίγμα βλαχοψευτοχλιδής, αρρωστημένου καταναλωτισμού, αχαλίνωτης παρτούζας και ηθικής ανικανότητας.  Ύστερα τα ερπετά μεταλλάχτηκαν έτσι που ο σάπιος σοσιαληστής να μην διαφέρει καθόλου από τον νεοσοδομισμένο καπιταληστή. Μοιραία όσο και νομοτελειακή ήταν η εμφάνιση του ναζισταριού του Καρατζαπούστη, της Μπουμπούκας, της Πατσα-Βορίδου και της Χρυσής Πορδής. Αυτά τα οχληρά έντομα ανέλαβαν να κάψουν (επί πληρωμή) ό,τι είχε περισσέψει από τον ορισμό της πατρίδας.

Όμως αυτά τα λαμόγια δεν ήταν ικανά για το μεγάλο κόλπο. Λιγδοτάμπαροι διαλογής και κατσικοκλέφτες ήταν και είναι. Εδώ χρειαζόταν εξειδικευμένο προσωπικό.  Από αυτό που δεν έχει ηθικούς ενδοιασμούς γιατί δεν διαθέτει ηθική.  Τέτοιου είδους προσωπικό μόνο μια Στοά παράγει. Η σφηκοφωλιά του Περισσού.

 

 

 

Το δημοψόφισμα του Τσίπρα είναι ένα αχρείο κόλπο.  Μια καλοστημένη παγίδα. Αυτό το κνίτικο ΜΟΥΝΙ είναι η χειρότερη λαίλαπα που χτύπησε την χώρα από την εποχή που κουμάντο στην αντεθνική συμμορία των κουμουνοτσιφούτηδων έκανε το ΑΡΧΙΔΙ που λεγόταν Ζαχαριάδης. 

ΓΑΜΙΕΣΑΙ ΡΕ ΤΣΙΠΡΑ!  Μου την σπάει το ηλίθιο ύφος σου, με εκνευρίζει η κακή σου ηθοποιία, με κάνει και φορτώνω η κάλπικη σιγουριά σου, μου ανεβάζει την πίεση η αριστερή πουστιά σου!  Δεν έχεις την παραμικρή συναισθηματική επαφή με αυτό που συμβαίνει ρε πρακτοράκο. Είσαι ένα προγραμματισμένο από τις ΗΠΑ ρομποτάκι της Νέας Τάξης, ένας κακός σαλτιμπάγκος, ένας σκυλοαοιδός κωλάδικου με μια εβραϊκή ΠΟΥΤΣΑ στο στόμα. Μασονικό σκουπίδι, καταψωλοχυμένε ελληνόφωνε φραπεδόκαφρε, έχεις μόνο ξένες πλάτες και αυτό μπορεί να το δει ακόμα και ο πιο άσχετος. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ! 

 

 

 

Για τους ΚΛΑΝΕΛ καλύτερα να μη μιλήσω.  Ό,τι χέζει ο Σύριζα αυτοί το τρώνε με λαιμαργία. Και το μεταναστευτικό το κατάπιαν και την ανθελληνική πολιτική την στηρίζουν και την καταστροφή της χώρας αρνούνται να αντικρίσουν.  Χοντροπάνος, Μπαζουράρις, Νικωλόπουλος, Κουάκ και Χάιμπαϊκάλης θα σώσουν την Ελλάδα; Πού είναι η έξοδος κινδύνου να την κάνω;

Επειδή μου αρέσει να μιλάω με στοιχεία πείτε μου ένα αναπτυξιακό μέτρο που να πήρε εδώ και 5 μήνες αυτή η πουτσοκυβέρνηση. Ονομάστε μου ένα μεγαλολαμόγιο που να έβαλε στην φυλακή.  Περιγράψτε μου μια πρόβλεψη που να έκανε, μια απόφαση που να πήρε και να πέτυχε.  Τα νοσοκομεία διαλύθηκαν, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν πληρώνονται, οι αρχικλέφτες ολιγάρχες εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν, ενώ εφοριακοί και μπάτσοι συνεχίζουν να κυνηγάνε μόνο ταβέρνες και ψιλικατζίδικα για ένα καραφάκι ή ένα κουτάκι τσίχλες που δεν κόπηκε απόδειξη.  Μόνο βόλτες με αεροπλάνα πέρα-δώθε και πασαρέλα στα κανάλια κάνουν αυτά τα αριστερά νοσήματα των γεννητικών οργάνων.   

Το μόνο πράγμα με το οποίο ασχολείται σοβαρά αυτός ο προχωρημένος καρκίνος  αριστερόκαβλων κουραδομαρξιστών, μετανοημένων λαμογιοπασόκων, αναρχοβλαχοκομμουνιστών, συνδικαλο-εκατομμυριούχων και επικίνδυνων ψυχοπαθών είναι η τροφοδοσία των παρασίτων και των λαθρομεταναστών.  Όλη η χώρα έχει γεμίσει επιδοτούμενους Τουρκόγυφτους, κομιτατζήδες Βούλγαρους, κατσαπλιάδες Αλβανούς, πορτοφολάδες Ρουμάνους, μαχαιροβγάλτες Μαγκρεμπίνους και δεκατρία ξεχωριστά είδη Ασιατικής σαύρας. 

 

 

 

 

Αυτό το γαμημένο ιουδαϊκό ζόμπι, αυτή η κάκιστη απομίμηση σκουληκοφαγωμένης μούμιας, αυτό το ερπετόμορφο ταφοψυχοσούργελο που αντί για σάλια φτύνει εμετό και χύσια, ακόμα δεν βρήκε το κατάμαυρο τερατόπουτσο Όρκ ταίρι της που θα της ξεσκίσει τα κρεμασμένα της φαλαινομουνόχειλα να ησυχάσουμε; Η κυρά-Ασία και τα προστατευόμενα γκρέμλιν της ως πότε θα ζουν και θα τρέφονται με τις σάρκες μας; Δεν υπάρχει ένας εξορκιστής σε αυτή την χώρα;

Το τι θα συμβεί με το Τσιπρόσκατο το είχα γράψει πριν τις εκλογές του Γενάρη. Ειλικρινά θλίβομαι όταν τα γεγονότα με δικαιώνουν όσον αφορά την χώρα και τον πληθυσμό της.  Όλο το παιχνίδι είναι στημένο εδώ και αιώνες. Η νεότερη φάση του είναι στημένη από το 8821. Από τότε που ξεκινάνε τα δάνεια, οι λαμογιές και τα πανωτόκια.  ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ σε σχεδόν 200 χρόνια δεν τιμωρήθηκαν οι προδότες για τα εγκλήματα κατά του έθνους.  Και όχι μόνο αυτό, τα καλύτερα παλικάρια και οι ανδρείοι μακελεύτηκαν σε στημένους πολέμους ενώ οι δειλοί τεκνοποιούσαν και πληθύνονταν σαν τα ποντίκια. 

Το τρίπτυχο Ορθοδοξία-Μασονία-Φεουδαρχία έχει κάνει τρομερή δουλειά.  Πού είναι η γαμημένη Εκκλησία και η Ανίερη Σύνοδος των ρασοφόρων αρχιπούστηδων;  Γιατί αφήνει τη γριά σύφιλη της Θεσσαλονίκης να πολιτικολογεί αφού σκίζει τα καλσόν της ότι δεν ανακατεύεται με την πολιτική; Που είναι ο Τζερόνιμο και το άγημα των κουνιστών διάκων του;  Πού είναι οι λαλίστατοι μητροπολίτες που δεν χάνουν παρέλαση και επέτειο;  Στις τρύπες τους είναι όλοι μαζί με τους μυστικοσύμβουλους και περιμένουν να δουν προς τα που θα γείρει η ζυγαριά για εμφανιστούν ως συμπαραστάτες όταν δεν θα χρειάζονται.  Ως τότε μισόλογα και παραινέσεις υπέρ της υποταγής.

 

 

 

 

Ζούμε μεγάλες στιγμές. Ολόκληρος ο γαμημένος πλανήτης έχει πέσει πάνω μας να μας κατασπαράξει. Γιατί; Τι κάναμε; Ποιο ήταν το έγκλημά μας; 

Σκεφτήκαμε να αρνηθούμε την πληρωμή των υπέρογκων και παράνομων τόκων του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥ! Είπαμε να σηκώσουμε κεφάλι και να αρνηθούμε την αιώνια σκλαβιά. Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, στρατάρχες, μεγιστάνες, ακόμα και ο γαμώταφος Πάπας, μας νουθετούν, μας λυπούνται, μας υποδεικνύουν τι να κάνουμε, αλλά κυρίως ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ !

Όλα αυτά τα δουλάκια του λογιστικού χρήματος της καταραμένης φάρας του Αβραάμ τα έχουν βάλει με την Ελλαδίτσα και εκβιάζουν με ζωντανούς και πεθαμένους ένα «ΝΑΙ».  Δεν είναι τα λεφτά που ζητούν. Αυτό που γυρεύουν είναι η πλήρης υποταγή της Ελληνικής Ψυχής.  Αυτοί που κινούν τα νήματα μας έχουν βραχυκυκλώσει, μας έχουν διχάσει, μας έχουν περικυκλώσει, αλλά και πάλι δεν αισθάνονται σίγουροι.

Τα δύο ιερατεία-παραρτήματα της Μεγάλης Ανόσιας Στοάς των Τεράτων, η εκκλησία και η αριστερά, εναλλάσσονται στον άθλιο αλλά καλοπληρωμένο ρόλο του πορνοβοσκού σε αυτές τις περίεργες στιγμές.  Είχα και εξακολουθώ να έχω σοβαρές αμφιβολίες και ενστάσεις για το ίδιο το ερώτημα, για την στιγμή που τέθηκε και γι αυτούς που το έβαλαν.  Όμως διαβάζοντας την επίσημη θέση του ΚΚΕ για αποχή από το δημοψήφισμα, για πριβέ ψηφοδέλτιο και για «λαϊκούς αγώνες» χαμογέλασα κυνικά. Αυτός ο χυσοσυλλέκτης της πολιτικής ΠΑΝΤΑ από την στιγμή της ίδρυσής του έπαιρνε μόνο ανθελληνικές θέσεις. Ό,τι κάνει το ΚΚΕ, ο πολίτης που σκέφτεται με γνώμονα το συμφέρον του έθνους αλλά και το ατομικό του, πρέπει να κάνει το ακριβώς αντίθετο.

Άρα πρέπει ΟΛΟΙ να πάμε και να ψηφίσουμε. Τι να ψηφίσουμε όμως; Το μνημονιακό ραγιάδικο «ΝΑΙ» σε όλα γαμήστε μας χωρίς έλεος, ή ένα «ΟΧΙ» εντελώς αόριστο και ασαφές που δεν έχει κανένα αντίκρισμα αφού αυτοί που το ζητάνε ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ;  Δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη στο τεκτονικό γίδι τον Τσίπρα και το έχω δηλώσει εδώ και χρόνια. 

Όπως εύστοχα παρατήρησε ένας φίλος, αφού το κομ-μουνί δέχτηκε να του κλείσουν τις τράπεζες (αντί να συλλάβει τον Στουρνάρα), κάλλιστα θα μπορούσε να ανακαλέσει για μια εβδομάδα τις άδειες των σκατοκάναλων.  Αφήνοντας ανοιχτή μόνο την ΕΡΤ και μοιράζοντας τον χρόνο 50-50 στους υποστηρικτές του «ΝΑΙ» και του «ΟΧΙ» θα μπορούσε να εγγυηθεί μια οριακά «ισότιμη» ενημέρωση. Αυτό αν πραγματικά ήθελε να στηρίξει το «ΟΧΙ». Αντι γι αυτό, μια ολόκληρη εβδομάδα ο Αλαφούζος, ο Μπόμπολας, ο Παπαχελάς, ο Ψυχάρης, ο Πρετεντέρης, η Τρέμη, η Κοσιώνη και όλη η χυσομπανιαρισμένη μασονοπαρέα βομβαρδίζουν ανενόχλητοι με ψέματα και τρομοκρατικές ατάκες τον πληθυσμό, ενώ οι τράπεζες των Ιουδαίων τον κρατούν αιχμάλωτο, έχοντας δημεύσει τις καταθέσεις του. 

Άρα ο ίδιος ο Τσίπρας ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ το δημοψήφισμα. Για να κατέβει ανέγγιχτος από την καυτή καρέκλα και να συνεχίσει να μας παραμυθιάζει και στο μέλλον για την αξία της αριστεράς. Βγάζει μάτι η παπάτζα του. Είναι χειρότερος θεατρίνος κι από εκείνη την ξεκωλιασμένη αδερφή τον Τζέφρι.

Ο Τσίπρας είναι στημένος 700 % και το δημοψεύτισμά του είναι μια παγίδα.  Η μέχρι τώρα στάση του αυτό δείχνει και σύντομα θα ξεβρακωθεί κανονικά ο βρωμομπινές. Προχτές έκανε αίτηση για νέο δάνειο 30 δις για να πληρώσει τους τόκους των τοκογύφτων ως το ’17. Πράγμα που σημαίνει νέο μνημόνιο άσχετα με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Η λύση δεν είναι να εισπράξει το «ΝΑΙ» και να φύγει σαν κύριος μαζί με το σκυλολόι του, αλλά να μείνει εκεί που βρίσκεται.  Αυτός ο νεόκοπος μασονάκος κληρώθηκε από την στοά να φάει την ΠΟΥΤΣΑ, αλλά πρέπει να την φάει ολόκληρη, ως το τέλος. Την καυτή πατάτα που του έκανε πάσα ο προηγούμενος πούστης δεν πρέπει να τον αφήσουμε να την πετάξει στον επόμενο! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΛΕΙ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥ! Πρέπει να μείνει πρωθυπουργός και να αναγκαστεί να πάρει όσα μέτρα κριθούν αναγκαία. Αλλιώς να παραιτηθεί και να το βάλει στα πόδια μαζί τους άλλους.  Απλά είναι η ευκαιρία να τελειώνουμε ΤΩΡΑ με την απατεωνίστικη αριστερά και τις ψευτιές της.

 

 

 

 

Συμβαίνει το ίδιο που είχε συμβεί με τον Ελευθέριο Βενιζέλο στις ανεκδιήγητες εκλογές του 8920. Κι αυτός είχε εντολές από τους έξω να πάει την κατάσταση αλλού αλλά ο λαός δεν τον άφηνε να ξεστρατίσει. Με φόντο την δολοφονία του βασιλιά Αλέξανδρου, όλα τα πολιτικά κτήνη της εποχής είχαν συνεννοηθεί να ρίξουν την κυβέρνηση του Βενιζέλου γνωρίζοντας ότι η Μικρασιατική Καταστροφή είχε δρομολογηθεί.  Οι πολίτες όμως έπρεπε τότε να τον αφήσουν στην πρωθυπουργία τον καριόλη! Να τον αναγκάσουν να στριμωχτεί και να δολοφονηθεί από τους ίδιους τους πάτρονές του.  Όμως τους τοκογλύφους δεν τους ενδιέφερε ο Βενιζέλος. Εκείνο που ήθελαν ήταν να διαλύσουν τον στρατό με πρόσχημα την απομάκρυνση των βενιζελικών αξιωματικών και να διχάσουν τον λαό με τις στημένες εκλογές. Το ίδιο σενάριο παίζουν και τώρα.

Ρε μπαζότουρκε Καραμουνή πού είσαι εσύ; Πώς και μας θυμήθηκες;  Από πού κάνεις την «παρέμβαση» μωρή αδερφομάνα; Από το υπερπέραν; Από το Εμπάιαρ Στέητ; Από το Πατριαρχείο; Σε ποια τρύπα έχεις λουφάξει ρε ξεφτιλομπινέ; Σε ποιο λαγούμι έχεις φωλιάσει ρε ληγμένο ευρωγουρούνι; Πού κρύβεσαι ρε πολιτικάντη της αρχιδιάς, ρε μπουνταλοκεφτέ, ρε τσιμπουκορουφήχτρα, ρε παντοχεσμένη γριά κυλότα, ρε σκασμένη πρωκτορεζέρβα; Μήπως σε ετοιμάζουν για μετά μωρή βαλανοαρμέχτρα ψωλοθήκη;  Έβγα στο δρόμο ρε παχύσαρκο τετραψωλοχυμένο κωλοφινιστρίνι να δεις τι αεροδυναμικό σκατό θα φας!

Ρουβά, Νταλάρα, Ράμφο, Dima, Κοκό Γλύψμπουργκ, ως και το μισολιωμένο πτώμα του κουναβιού της χούντας που λέγεται Μαστοράκης επιστράτευσαν οι γλίτσες του «ΝΑΙ» για να περισώσουν ό,τι μπορούν από τα κλεμμένα τους και για να διχάσουν τον κόσμο. Και φυσικά ο σακιδιοφόρος πουστόγερος του Μπόμπολα να ωρύεται για τα χαμένα ΕΣΠΑ του φαγάνα αφέντη του.

 

 

 

 

 

Όλοι οι μασονορουφιάνοι που θα’πρεπε να έχουν ήδη εκτελεστεί, ο ποντικόψυχος Σημίτης, ο πουστρο-Βενιζέλος, ο ψυχο-Σαμαράς, ο κουραδο-Κυριάκος, η Μπόρα Χυσογιάννη, ο ΓΑΠ, ο εβραιο-Κουβέλης, ο Καραμουνής, ακόμα κι ο σκατοφάγος βρυκόλακας ο γερο-Μητσοτάκης βγήκε από τον γερμανοψωλοχυμένο βοθροτάφο του να μας πει να ψηφίσουμε το «ΝΑΙ». Όταν όλοι αυτοί που βούλιαξαν ΜΕ ΔΟΛΟ την χώρα, κι όλοι αυτοί που ρήμαζαν τα ταμεία της ξύπνησαν από τον βαθύ ύπνο τους και κόπτονται τώρα για την σωτηρία της, τότε κάτι λέει το «ΟΧΙ». 

ΟΧΙ ρε μπινέδες, και αναφέρομαι και σε σας που δεν δουλέψατε ποτέ, που τα βρήκατε όλα έτοιμα, που τα κονέ του μπαμπά σας άνοιξαν όλες τις πόρτες.  Πουσταράδες, σας έχω άσχημα νέα: Δεν θα πατήσετε πάνω μας να σωθείτε. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΤΩ ΘΑ ΣΑΣ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!

Για μην υπάρχουν παρεξηγήσεις θα «προφητέψω» κάτι γιατί βαρέθηκα να ακούω μαλακίες.  Και «ΝΑΙ» να βγει το αποτέλεσμα, οι συντάξεις θα συνεχίσουν να δίνονται με το σταγονόμετρο και οι περιορισμοί στις τράπεζες θα παραμείνουν. Όπως παρέμεινε ο ΕΝΦΙΑ, έτσι θα παραμείνει και ο έλεγχος κεφαλαίων. Ρε ΖΩΑ συνταξιούχοι ξεχάσατε ότι το ‘12 ψηφίσατε Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη για να σωθείτε; Τι έγινε; Δεν τον ήπιατε τότε; Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Θα ψηφίσετε «ΝΑΙ» και θα τον πιείτε πάλι. Η επιβολή ελέγχου στα κεφάλαια δεν έγινε για να σωθούν τα διαθέσιμα των βρωμοτραπεζών (που ήδη έχουν βάλει στην τσέπη 90 δις και τα έχουν εξαφανίσει, άγνωστο πού), αλλά για να σας φάνε τις συντάξεις.  

300 ευρώ είπε το μασονόσκυλο ο Τόμσεν, τόσα θα παίρνετε από εδώ και μπρος. Εκτός κι αν νομίζετε ότι το έβγαλε το νούμερο απ’ το μυαλό του ο φτωχοβαλεδάκος.  Του το είπαν να το πει και θέλω να δω ακόμα πόσο καιρό θα σας πάρει να καταλάβετε πού βρίσκεστε. Ψηφίστε «ΝΑΙ» ρε ψοφίμια και θα ‘στε οι πρώτοι που ξεμαγαρίσετε. Όλων μας τα φάρμακα κόβει ο τοκογλύφος αφού πρόκειται για σχέδιο εξόντωσης, αλλά εσείς έχετε τα περισσότερα νταραβέρια με τα νοσοκομεία, εσάς θα φάει πρώτους. 

Γελάω που πολλοί περιμένουν να αλλάξει η ζωή τους με μια ψήφο.  Στις αρχές της χρονιάς περίμεναν τον Τσίπρα να τους τηλεμεταφέρει πίσω στο τρισευτυχισμένο 2004. Τώρα περιμένουν το «ΝΑΙ» να τους πάει πίσω στον βόθρο του κωλοτρυπημένου Σαμαρά.  Επειδή δεν θέλουν να πιστέψουν ότι υπάρχουν και χειρότερα από αυτό που ζουν τώρα. Ρε ΠΑΠΑΡΗΔΕΣ δεν μπορείτε να φανταστείτε τι είναι το χειρότερο. Όμως θα το δείτε σίγουρα γιατί έρχεται με χίλια. Crème brûlée τέλος, είπαμε. Τώρα μόνο ΣΚΑΤΑ έχει το μενού.  

 

 

 

 

 

Η βασιλεία του ψηφοδέλτιου, του ρουσφετιού και της παρλαπίπας τελείωσε. Τώρα το παιχνίδι γίνεται αντρικό. Γυναίκες και πούστηδες κρυφτείτε στα καμαρίνια σας. Όσοι και όσες έχετε τσαγανό ακολουθείστε, αλλά η τζαμπουίτα τέλος. Δίνεις, παίρνεις.  Έτσι θα ‘χει από εδώ και πέρα το πράμα. Ζούγκλα.

I LOVE ζούγκλα. Γιατί είναι γνήσια. Γιατί δεν έχει φιλανθρωπίες. Γιατί σιχαίνεται τους ραγιάδες και τα παράσιτα. Γιατί δεν ανέχεται τους άχρηστους. Γιατί δίνει ανόθευτες λύσεις.  Ο νόμος της τηρείται απαρέγκλιτα και είναι ένας: Η επιβίωση.

 

 

 

 

 

 

ΜΑΛΑΚΕΣ, μόνο με αμείλικτο πόλεμο θα πάρετε πίσω τις ζωές σας! Σκεφτείτε την πλεκτάνη του Σόλωνα και κάντε την αναγωγή στο σήμερα: Οι ελληνόφωνοι σκατομεγιστάνες έγιναν 11 %  πιο πλούσιοι από την κρίση.  Βουλιάζοντας επίτηδες τις επιχειρήσεις τους ενώ έχουν βγάλει δις έξω, λεηλατώντας τις τράπεζες που επιδοτεί τώρα ο Γότθος συνεταίρος τους (χρεώνοντας εμάς), αφήνοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους επί μήνες, έχοντας τινάξει στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία. Τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνετε;

 

 

 

 

 

Ο εχθρός είναι μέσα. Πάντα ήταν μέσα. Είτε κρυμμένος στο ράσο του ιερατείου, είτε ενεδρεύοντας στο σκοτάδι της Στοάς, είτε φορώντας τον μανδύα του ολιγάρχη. Η ιστορία, η τέχνη, η παράδοση ήταν και είναι μολυσμένες.  Η μόνη σωτηρία περνάει από την πράξη. Η Αθηνά θα βοηθήσει μόνο όταν αρχίσουν να κουνιούνται τα κουλά σας. 

Ο διεθνής Ιουδαίος θέλει όλες τις μεγάλες χώρες να αρχίσουν τον πόλεμο από σημείο αδυναμίας. Η Ρωσία αποδυναμώθηκε, η Ευρώπη αποσυντίθεται. Ακολουθούν τον δρόμο της διάλυσης οι ΗΠΑ και η Κίνα. Αμερικάνοι, Ρώσοι, Κινέζοι και Γερμανοί κάνουν υποκλοπές ο ένας στον άλλο. Τσίρκο κανονικό.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το χρέος θα σβήσει μόνο όταν κρεμαστούν όλοι αυτοί που το δημιούργησαν και το συντηρούν! Κάποια στιγμή όλες αυτές οι κατσαρίδες θα περάσουν από δικαστήριο πολιτών και αν κυριαρχούν οι άριστοι, η διαδικασία θα είναι συνοπτική και τελεσίδικη.

 

 

 

 

Άλλοι ονειρεύονται φερράρι, μπουζούκια και διακοπές στο Μόντε Κάρλο. Εγώ ονειρεύομαι ένα τραπέζι και μια καρέκλα στην πλατεία Συντάγματος απέναντι από 10 ΚΡΕΜΑΛΕΣ. Εκεί θα καταλήγει μια ουρά χωρίς τέλος η οποία θα πηγαίνει ως εξής:

«Τι είσαι εσύ;»

«Β-Βουλευτής».

«Στην 1».

«Τι είσαι εσύ;»

«Δ-Δημοσιογράφος».

«Στην 3».

«Τι είσαι εσύ;»

«Κ-Καναλάρχης». 

«Στην 2».

«Τι είσαι εσύ;»

«Τ-Τραπεζίτης».

«Στην αίθουσα βασανισμών και μετά στην 1».

«Τι είσαι εσύ;»

«Τσαγκάρης». 

«Ελεύθερος».

Κανείς δεν πρέπει να μπερδεύει το συμφέρον του κράτους με το συμφέρον του έθνους. Ούτε το βραχυπρόθεσμο συμφέρον του έθνους με το μακροπρόθεσμο.  Ξεχάστε όλα τα σκουπίδια που σας έχουν φυτέψει στο μυαλό. Πετάξτε από πάνω σας τις ετικέτες, «αριστερός», «δεξιός» και ειδικά εκείνη που λέει «Μαλάκας». Οι φτωχοί ποτέ δεν είχαν να μοιράσουν κάτι με τους άλλους φτωχούς.  Μην τσιμπάτε στον διχασμό που πάνε να πλασάρουν οι κιναιδόπουστες που μας οδήγησαν εδώ.  Ένας είναι ο εχθρός: Είναι ο αφέντης που προσκυνάνε όλες αυτές οι κωλόσαυρες που εμφανίζονται στα κανάλια.  Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΣΟΣ αληθινός Έλληνας ανάμεσά τους. Όλοι Εβραίοι, Γραικύλοι και ερπετοειδή είναι.

Ήταν δεδομένο ότι η πρίζα θα τραβιόταν σε ανύποπτο χρόνο. Αυτό που δεν ήξεραν και που ακόμα προσπαθούν να σταθμίσουν είναι οι επιπτώσεις.  Δεν μπορούν να τις υπολογίσουν γι αυτό και συνεχίζεται αυτό το τουρλουμπούκι. Συμμέτοχους στην Ευρώπη δεν μας θέλει κανείς άλλος εκτός από τους ακομπλεξάριστους και μορφωμένους ελληνόφρονες. Αλλά ούτε κι εμείς θέλουμε να τους βλέπουμε πια τους σκατοβρωμιαρέους αιμομίκτες. Τους πανηλίθιους εβραιόδουλους που δεν πρόκειται ούτε σε 500 χρόνια να καταλάβουν ποιος τους γαμεί. Το ευρωπαϊκό χαρτί κάηκε. Το ονειρεμένο ευρωπαλάτι μετατράπηκε σε μαντρί με φίδια.

ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΛΟΙΠΟΝ !

ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΕΥΡΩΠΗ !

ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΕΥΡΩ !

ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΙΟΥΔΑΙΕ ΤΟΚΟΓΛΥΦΕ !

ΑΝΤΕΣΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ !

Δύο είναι τα κρίσιμα στοιχεία και τα είχε επισημάνει ο Μέγας Ισοκράτης. «Εύνοια» και «Ομόνοια».  Αυτά θέλουμε. Τα λεφτά ας τα πάρουν μαζί τους στον τάφο οι σκατάδες που τα πιστεύουν.  Χαρτούρα είναι και σε λίγο δεν θα κάνουν ούτε για να σκουπίσουν την διάρροια από τις βρωμοκωλάρες τους.

Δεν πάμε πουθενά. Εμείς είμαστε η Ευρώπη και όχι αυτοί. Εκείνοι είναι τα σκουπίδια που τόσους αιώνες ευημερούν χτίζοντας πάνω στην ελληνική γνώση.  Δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν. Αυτοί μας χρωστούν.  Αρνούμαστε να γίνουμε ριψάσπιδες και σκατολαθρομετανάστες σαν κι αυτούς που βρίζουμε.  Για ποιο λόγο θα πρέπει να φύγουμε από τα σπίτια μας;  Επειδή κάποιοι αποφάσισαν να μας τα κατάσχουν με το έτσι θέλω και γιατί κάποιοι άλλοι δεν έχουν το θάρρος να πολεμήσουν για το δίκιο τους; 

 

 

 

 

Φέρτε μας κι άλλη κρίση ρε λαμόγια ευρωπούστηδες.  Μόνο καλό μας κάνει. Θα την μασήξουμε όπως την προηγούμενη και τις άλλες πιο πριν. Όμως τα σκατά που εκτοξεύετε γυρίζουν στη πιθηκίσια μούρη σας. 

Η ρήξη θα είναι ολική.

Το έλεος απαγορεύεται !

Η πατρίδα θα αναπνεύσει όταν στα δέντρα της θα κρέμονται προδότες.

 

 

 

 

Τα μπινελίκια ρίχτηκαν από τον Marco De Sade στις 11:30