ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Ενώπιον του

Συμβουλίου της Επικρατείας

Αίτηση Ακύρωσης

του Πλατή Δημητρίου

δια την ακύρωση

1. του ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο)
2. των διατάξεων των άρθρων 1-9 του Κεφαλαίου Α του ν. 3986/2011 (Εφαρμοστικός)
3. της διάταξης του εδαφίου της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 σύμφωνα με την οποία ο ΥΠΟΙΟ δίνει στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος όπου θέλει, όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και για όσα θέλει
4. της διάταξης της περ. β΄ της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95 όπως προστέθηκε με το αρ. 9 του ν. 3871/2010

να εξαφανιστεί

1. η παράλειψη από οφειλόμενη ενέργεια να αναφερθεί στο προϋπολογισμό το ποσό των 89,6 δις ευρώ που κατατέθηκε στην ΕΚΤ το 2000 για τη συμμετοχή της χώρας στο κοινό νόμισμα
2. η παράλειψη από οφειλόμενη ενέργεια να αναφερθεί στο προϋπολογισμό το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία από

α) την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε

β) την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα από την Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946-1947) για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προκάλεσε

γ) την υποχρέωση καταβολής των χρημάτων από το δάνειο της κατοχής (κατοχικό δάνειο), της περιόδου 1940-45 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που η ίδια προκάλεσε.

Συνοπτική περιγραφή της αίτησης με τους πρόσθετους λόγους:

Όσον αφορά το Μεσοπρόθεσμο αυτό δεν διαχωρίζει τη δημοσιονομική κατεύθυνση από τη δημοσιονομική προσαρμογή ένεκα της αστοχίας των επιλογών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, ενώ δεν συνδέθηκε και ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης για την επιβολή του φόρου εισοδήματος με τη φορολόγηση της νομισματικής κυκλοφορίας κατά τις συναλλαγές για να αντικρίζεται η φοροδοτική ικανότητα από την απουσία του Κώδικα Δημοσιονομικής Δικονομίας για τη συνταγματική δημοσιολογιστική δημοσιονομική ευταξία ένεκα της καθολικής δεοντολογίας απ’ τις επιταγές του Συντάγματος στις Γενικές Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης με αποτέλεσμα δύο προϊόντα που κοστίζουν την ίδια τιμή να έχουν διαφορετικό ΦΠΑ ή ένα προϊόν να συνοδεύεται από διαφορετικό ΦΠΑ στην ίδια τιμή και να προκύπτει φορολογική αδικία καθόσον στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται εκτιμήσεις εσόδων – εξόδων έως το 2015 χωρίς να έχουν εκτελεστεί τα έσοδα και τα έξοδα του προηγούμενο έτους και ενώ το Σύνταγμα προβλέπει προϋπολογισμό 2 ετών και όχι 5 ετών πλέον του ότι η νομιμοποίηση των εσόδων και των εξόδων δεν επαληθεύεται ως διαδικασία γιατί ο Υπουργός Οικονομικών στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος δεν υποχρεούται να τα παρουσιάσει όλα, ως απόρρητα σύμφωνα με το ΠΔ 284/88 ενώ με το ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε κατά παράβαση του αρ. 98 του Συντάγματος από τον έλεγχο και την εκκαθάριση του χρέους προκύπτοντας αδιαφάνεια, ενώ και με το ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν και λογαριασμοί διακίνησης δημοσίου χρήματος εκτός προϋπολογισμού, χωρίς να προβλέπεται και ανάπτυξη. Στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται δημοσιονομικές παρεμβάσεις ύψους 100 δις ευρώ και αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ, σύνολο 150 δις ευρώ, τα οποία όμως αφαιρούνται για τη μείωση του χρέους όχι από το σημερινό χρέος των 350 δις ευρώ για να μειωθεί αυτό στα 200 δις ευρώ, αλλά από το υποθετικό χρέος των 501 δις ευρώ του 2015 που δεν υπάρχει και να προκύπτει κατ’ αυτόν τον τρόπο υπερκοστολόγηση στο χρέος 150 δις ευρώ αντί του να αφαιρεθούν από το σημερινό χρέος του 2011 αφού το 2015 δεν υπάρχει. Το παραπάνω νομιμοποιήθηκε στο κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ όταν μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις των 100 δις ευρώ διατηρήσαν αμετάβλητες τις τιμές του ΑΕΠ έτσι ώστε μετά την αφαίρεση των 100 δις ευρώ το ΑΕΠ θα μειωθεί ως παρονομαστής στο κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, αφού στο Μεσοπρόθεσμο διατηρείται σταθερό, αυξάνοντας το χρέος στον αριθμητή, νομιμοποιώντας την υπερκοστολόγηση του χρέους διότι τα 150 δις ευρώ της υπερκοστολόγησης του χρέους αντικρίζονται στο 43% του χρέους του 2009, ενώ τα 100 δις ευρώ των δημοσιονομικών παρεμβάσεων στο 43% του ΑΕΠ του 2009. Η αντισυνταγματικότητα στον Εφαρμοστικό έγκειται στο ότι συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με λόγους δημοσίου συμφέροντος, πράγμα που δεν αποδεικνύεται προσηκόντως αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε του ελέγχου του, ενώ ο Υπουργός διατηρεί απόρρητα τα σχετικά στοιχεία πλέον του ότι συνδέθηκε και με την ανωτέρω υπερκοστολόγηση του χρέους και τη συνοδεύουσα μεθόδευση με το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ παραλλάσσοντας τις μειωμένες πραγματικές και διατηρώντας αυξημένες πλασματικά τις τιμές του ΑΕΠ στον παρονομαστή για να υπερκοστολογηθεί το χρέος ενώ το ΑΕΠ προκύπτει μικρότερο, ενώ παραιτήθηκε η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία από τη διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου μεταβιβάζοντας από πρόβλεψη χωρίς επιστροφή την περιουσία του στο ταμείο της Τρόικας κάτι που είναι αντίθετο στο άρθρο 106 του Συντάγματος που ορίζει ότι η αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου γίνεται για την ισόρροπη και ομόρρυθμη οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και όχι για την αποπληρωμή του χρέους που και αυτό υπερκοστολογήθηκε, ενώ η μεθόδευση με το ΑΕΠ ενίσχυσε το χρηματιστηριακό μέρος της οικονομίας σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, πλέον του ότι η υπερκοστολόγηση του χρέους προκαλεί υποτίμηση των μεγεθών της οικονομίας απαξιώνοντάς την σε χαμηλότερες τιμές από υψηλότερο πλασματικό χρέος. Η διάταξη του άρθρου 9 του ν. 3871/2010 έθεσε όρια στις δαπάνες του προϋπολογισμού όχι όμως στις δαπάνες του χρέους με αποτέλεσμα να υπάρχει αδιαφάνεια αφού αυτά τα ποσά δεν συνδέονται με τις δαπάνες του προϋπολογισμού, δεν αποδεικνύεται η χρήση τους, η απόληξη του προϋπολογισμού να γίνεται για την υπερκοστολόγηση του χρέους και όχι για την ανάπτυξη, ενώ δεν επαληθεύεται και ο έλεγχος του προσδιορισμού του χρέους από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο για τον έλεγχό του, αφού ο προϋπολογισμό δεν είναι ούτε άκαμπτος, ούτε ανελαστικός για να υπάρχει ανάπτυξη και όχι δέσμευσή του σε βάρος του για το χρέος, ενώ δεν προβλέπεται και ισοζύγιο πληρωμών με αποτέλεσμα ο υπερπληθωρισμός από την υπερκοστολόγηση του χρέους να συγκρίνεται με τον υπερπληθωρισμό την περίοδο 1941-1945 εξαιτίας της Γερμανίας, λόγος για τον οποίο ζητείται να εγγραφούν αυτές οι γερμανικές οφειλές στον προϋπολογισμό με διαγραφή της υπερκοστολόγηση του χρέους.

Αυτούσιο το κείμενο της αίτησης με τους πρόσθετους λόγους έχει ως ακολούθως:

Με τον ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο) καθορίστηκε ο προσδιορισμός οικονομικών μεγεθών είτε από πρόβλεψη είτε από εκτίμηση που αφορά εξέλιξη στοιχείων της παγκόσμιας οικονομίας, την ισοτιμία ευρώ / δολαρίου, την τιμή του πετρελαίου συνδεόμενα με τα ανώτατα όρια που επιβάλλονται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού για τα έτη 2001 έως 2015 προβλέποντας δημοσιονομικές παρεμβάσεις – προσαρμογές ύψους 100 δις ευρώ περίπου και αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ περίπου.

Ζητώ να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο ν. 3985/2011 (Μεσοπρόθεσμο) για τους κάτωθι λόγους:

1. διότι αναφέρει στις εκτιμήσεις εσόδων – εξόδων έως το 2015 τα ποσά χωρίς παρεμβάσεις παρόλο που παρεμβαίνει ο ετήσιος προϋπολογισμός ενώ οι εκτιμήσεις των εσόδων – εξόδων έως το 2015 λαμβάνουν χώρα χωρίς να έχουν εκτελεστεί τα έσοδα – έξοδα του προηγούμενου έτους πράγμα αντίθετο στο άρθρο 79Σ, ενώ τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις δεν καταγράφονται στα έσοδα αλλά παρακάμπτονται ενώ είναι διάφορο πράγμα η δημοσιονομική κατεύθυνση από την δημοσιονομική προσαρμογή ένεκα της αστοχίας των επιλογών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας
2. διότι σύμφωνα με την παρ. 6 του αρ. 79Σ ο προϋπολογισμός συντάσσεται μέχρι δύο έτη το ανώτερο ενώ το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει προϋπολογισμό 4,5 ετών, από τα μέσα του 2011 έως το 2015, γεγονός αντισυνταγματικό, καθόσον οι εκτιμήσεις δεν αντικρίζονται στο χρόνο που αναφέρονται αλλά στο χρόνο σύνταξής τους, ενώ ακόμα και εάν εκλαμβάνεται ως διορθωτικός συμπληρωματικός νόμος σύμφωνα με την παρ. 4 του αρ. 79Σ τότε αυτός θα έπρεπε να αναφέρεται μόνο στο οικονομικό έτος του προϋπολογισμού
3. διότι δεν αναφέρονται όλα τα έσοδα και τα έξοδα σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του αρ. 79Σ καθόσον από τη διάταξη του εδαφίου της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος παρέχονται μόνο από τον ΥΠΟΙΟ και μόνο για όσα θέλει, σε όποιον θέλει, όποτε θέλει και όπου θέλει αφενός μετά από άδειά του, αφετέρου διότι σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 9 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί από τον έλεγχο των Συμβάσεων του χρέους, πράγμα αντίθετο στο αρ. 98Σ για την όποια αποτίμηση υπερκοστολόγησης του χρέους, ενώ με την παρ. 5 του αρ. 50 του ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν και λογαριασμοί εκτός προϋπολογισμού για διακίνηση δημοσίου χρήματος
4. διότι επικαλείται σταθερές, αναρμοδίως, στην ισοτιμία ευρώ / δολαρίου όταν υπεύθυνος για τις πράξεις συναλλαγματικής πολιτικής του δολαρίου είναι το κράτος των ΗΠΑ ενώ ο προσδιορισμός της ισοτιμίας είναι προϊόν διακύμανσης της παγκόσμιας χρηματιστηριακής αγοράς για να προκύπτουν οι όποιες επιβαρύνσεις από αυτό, από εσφαλμένες εκτιμήσεις
5. διότι τόσο πριν όσο και μετά τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις – προσαρμογές ύψους 100 δις ευρώ που αντιστοιχεί στο 43% του ΑΕΠ του 2010 και τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ το ΑΕΠ διατηρεί αμετάβλητες και σταθερές τιμές, πράγμα άτοπο, διότι μεσολαβούν περικοπές επιδομάτων, μειώσεις μισθών, περιστολή δαπανών, απολύσεις με μείωση της αγοραστικής αξίας των ανωτέρω μεγεθών προκαλώντας μείωση του ΑΕΠ και αφαίρεση συνολικά ποσού ύψους 100 δις ευρώ.

Συγκεκριμένα στη σελίδα 3219 του ν. 3985/2011 το ΑΕΠ ανά έτος από το 2011 έως το 2015 προσδιορίζεται σε δις ευρώ:

ΑΕΠ

2011   -   2012  -   2013   -   2014  -  2015

225,4  -  228,4  -  235,5  -  242,9  - 251,9

Τα νούμερα αυτά επαναλαμβάνονται και στη σελίδα 3227 του ΑΕΠ ανά έτος μετά από υπολογισμό του Β΄ μέρους του 2ου πίνακα από το 2012 έως το 2015 και συγκεκριμένα :

ΑΕΠ

2012 -> (100:159,8) Χ 364.886 δις ευρώ = 228,4 δις ευρώ

2013 -> (100:157,7) Χ 371.436 δις ευρώ = 235,5 δις ευρώ

2014 -> (100:150,1) Χ 364.503 δις ευρώ = 242,9 δις ευρώ

2015 -> (100:139,5) Χ 351.356 δις ευρώ = 251,9 δις ευρώ

Από τα παραπάνω προκύπτει υπερκοστολόγηση του χρέους υπέρ της Τρόικας καθόσον το ΑΕΠ που χρησιμοποιήθηκε είναι αυτό που ίσχυε πριν τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις με αποτέλεσμα να προκαλείται εκ προοιμίου αύξηση από δεδομένη προβλέψιμη απόκλιση των κερδών της Τρόικας και των δανειστών καθόσον τα χρήματά τους και οι συμβάσεις της αποκτούν μεγαλύτερη αξία για να συνοδευτεί το Μεσοπρόθεσμο από νέα προσαρμογή για την κάλυψη της επίπλαστης αύξησης του χρέους καθόσον προκαλείται υπερκοστολόγηση του χρέους από μείωση του ΑΕΠ διότι διατηρήθηκε αμετάβλητο αυτό στο Μεσοπρόθεσμο μετά τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις και ως εκ τούτου περιλαμβάνονται εσφαλμένα στοιχεία, αντίθετο τούτο στην αρχή της αναλογικότητας, διότι εάν γίνει αποδεκτό ότι το αναφερόμενο ΑΕΠ μετά τις αποκρατικοποιήσεις και τις παρεμβάσεις παραμένει αμετάβλητο μετά την αφαίρεση των 100 δις ευρώ, τότε πριν από τις παρεμβάσεις το χρέος και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι μικρότερα καθόσον θα υφίστατο το πλεόνασμα των 100 δις ευρώ από τις παρεμβάσεις και των 50 δις ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και ως εκ τούτου η διατήρηση αμετάβλητων των τιμών του ΑΕΠ έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της αναλογικότητας και την παρ. 1 του αρ. 106Σ καθιστώντας αφερέγγυα την Τρόικα διότι προσπάθησε με την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο να αυξήσει τα κέρδη της μειώνοντας το ΑΕΠ, αντίθετο τούτο στα αρ. 82Σ και παρ. 1 του αρ. 73Σ πλέον του ότι θα επέφερε και πιθανές αλλαγές στην ισοτιμία δολαρίων / ευρώ και στα μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας με αποτέλεσμα περαιτέρω επιβάρυνση του προϋπολογισμού.

Τονίζεται ότι με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση:

α) μεταβίβασε την οικονομική της κυριαρχία στην Τρόικα μεταφέροντας την αποκλειστική ευθύνη για τη χρηματοδότηση της χώρας, τη διαχείριση του χρέους και των δημοσιονομικών

β) δέχθηκε την απαγόρευση της χρηματοδότησης της χώρας από οποιαδήποτε άλλη πηγή πλην της Τρόικας

γ) δέχθηκε την απαγόρευση της αυτόνομης χρηματοδότησης της χώρας από την εκμετάλλευση του υπόγειου και υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας καταργώντας τη δομική αρχή της Συνθήκης για την ελευθερία διακίνησης των κεφαλαίων, ενώ με την ανωτέρω μεθόδευση που αναφέρθηκε υπερκοστολόγησε το χρέος για τη μείωση του ΑΕΠ με μεγαλύτερο κέρδος για την Τρόικα

1. διότι με το προσδιορισμό της τιμής του πετρελαίου και λαμβάνοντας υπόψη τη σύνδεση της τιμής του χρυσού με τον πληθωρισμό με τη παρ. 1 του αρ. 5 του ν. 2842/2000 εγχειρίζει την πραγματική οικονομία στην χρηματιστηριακή πράγμα αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 106Σ λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη δεν είναι ελεύθερη εξαιτίας των διαφορετικών μειώσεων της ρευστότητας στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης από την είσοδο του ευρώ λαμβάνοντας υπόψη την περ. β της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95 σύμφωνα με την οποία ενώ τίθεται όριο δαπανών στον προϋπολογισμό δεν τίθεται όριο στις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ που συνοδεύει την υπερκοστολόγηση του χρέους με τη μείωση του ΑΕΠ
2. διότι πλέον ζητείται ευθέως από το ΣτΕ να κηρύξει αντισυνταγματικό νόμο ή διατάξεις του και ως εκ τούτου να κρίνει το τυπικό μέρος της νόμιμης σύνθεσης του Κοινοβουλίου, για τον έλεγχο των πράξεων της νομοθετικής εξουσίας, καθόσον εκλείπουν οι δεδομένες κενές βουλευτικές έδρες που προκύπτουν μετά τις εκλογές σύμφωνα με την παρ. 2 του αρ. 53Σ, καθόσον ο πολίτης, επωνύμως συνοδεύεται από την νομική του ιδιότητα, ενώ ο ψηφοφόρος ανωνύμως περιέρχεται σε κατάσταση κομματικής προτίμησης από την μη αφαίρεσης των λευκών από το Κοινοβούλιο
3. διότι δεν αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό το ποσό των 89,6 δις ευρώ που κατατέθηκε στην ΕΚΤ το 2000 για τη συμμετοχή της χώρας στο κοινό νόμισμα
4. διότι δεν αναφέρθηκε στον προϋπολογισμό το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία από

α) την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

β) την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα από την Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946-1947) για το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

γ) την υποχρέωση καταβολής των χρημάτων από το δάνειο της κατοχής (κατοχικό δάνειο), της περιόδου 1940-45 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

iix) διότι ενώ αναφέρει παρεμβάσεις μόλις 28 δις ευρώ σε άλλο μέρος του αναφέρει παρεμβάσεις 100 δις ευρώ με τις αποκρατικοποιήσεις να μην αναφέρονται στα έσοδα – έξοδα με αποτέλεσμα να προκύπτουν εσφαλμένα στοιχεία διατηρώντας από μεθόδευση σταθερό και το ΑΕΠ μετά τις παρεμβάσεις, καθόσον μετά την αφαίρεση των 100 δις των παρεμβάσεων το ΑΕΠ θα μειωθεί και έτσι διατηρώντας αμετάβλητες τις τιμές του προκαλείται αύξηση του χρέους με νέα μέτρα από το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, με μείωση του ΑΕΠ στον παρονομαστή και αύξηση του χρέους στον αριθμητή.

Ζητώ να κηρυχθούν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 9 του κεφαλαίου Α του ν. 3986/2011 διότι η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία εξαιρέθηκαν της διαχείρισης των πηγών του εθνικού πλούτου αντίθετο τούτο στην παρ. 1 και 2 του αρ. 106Σ για τους κάτωθι λόγους:

1. διότι συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με λόγους δημοσίου συμφέροντος πράγμα που θα πρέπει να αποδεικνύεται προσηκόντως γεγονός που δεν ισχύει καθόσον με την παρ. 9 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 εξαιρέθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο από τον έλεγχο των Συμβάσεων του χρέους για την όποια υπερκοστολόγησή τους ενώ με την διάταξη του εδαφίου 2δ της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88 ο ΥΠΟΙΟ χορηγεί στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος όπου θέλει, όποτε θέλει, σε όποιον θέλει και για ότι θέλει μετά από άδεια, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύονται προσηκόντως οι λόγοι επίκλησης δημοσίου συμφέροντος ενώ τούτο είναι αντίθετο και στην παρ. 1 του αρ. 106Σ διότι η αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου συνδέεται με την ισόρροπη και ομόρρυθμη οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας και όχι με την αποπληρωμή του χρέους ενώ η υπερκοστολόγηση του χρέους με τη μείωση του ΑΕΠ διατηρώντας αμετάβλητο το ΑΕΠ στο Μεσοπρόθεσμο τόσο πριν όσο και μετά τις προσαρμογές και τις αποκρατικοποιήσεις ενισχύει το χρηματιστηριακό μέρος της οικονομίας σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 106Σ ενισχύοντας την ιδιωτική οικονομία σε βάρος της εθνικής οικονομίας με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους, πράγμα αντίθετο στην παρ. 2 του αρ. 106Σ, αφού θέτει όριο δαπανών στον προϋπολογισμό ενώ όχι στην αποπληρωμή του χρέους απόρροια του οποίου είναι η μη πρόβλεψη της ανάπτυξης
2. διότι η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος γίνεται με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, ως αναφέρεται στο αρ. 1, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την διάταξη της παρ. 2 του αρ. 106Σ
3. διότι απ’ τον συνδυασμό των διατάξεων της παρ. 1 του αρ. 1 και των παρ. 4, 5 του αρ. 2 και τις λοιπές διατάξεις του κεφαλαίου Α η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο, η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία εξαιρούνται της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, παραιτούμενοι μεταβιβάζοντας χωρίς επιστροφή περιουσία του Δημοσίου, άνευ ικανότητας και δυνατότητας διαχείρισής της, πράγμα αντίθετο στην παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ, στο αρ. 82Σ και στην παρ. 1 του αρ. 73Σ καθόσον η αξιοποίησή τους γίνεται από τρίτον που δεν ανήκει στο κράτος, με αποτέλεσμα η διαχείρισή του να μην γίνεται για την ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας αλλά υπέρ της Τρόικας με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους με μείωση του ΑΕΠ
4. διότι δεν κατηγοριοποιήθηκε η σχέση του κέρδους – ωφέλειας από την διακράτηση των ως άνω περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με την απόδοσή τους, εάν αυτά δεν μεταβιβαζόταν ή η διαχείρισή τους, ούτε κατηγοριοποιήθηκε η σύνδεσή της με την ισόρροπη και ομόρρυθμη ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας σε σχέση με τον προϋπολογισμό των δύο ετών καθόσον αποδεσμεύτηκε η κυβέρνηση από τη διαχείρισή τους, πράγμα αντίθετο στο αρ. 82Σ, την παρ. 1 του αρ. 73Σ και της παρ. 1, 2 των αρ. 106Σ, ενώ με την επίπλαστη υπερκοστολόγηση του χρέους και τη μείωση του ΑΕΠ, προκαλείται και υποτίμηση των οικονομικών τους μεγεθών, σε σχέση με τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς που συνιστά απώλεια αξίας γι’ αυτά, από τη μη σύνδεσή τους με την σημασία τους για την ισόρροπη και ομόρρυθμη ανάπτυξη όλων των μερών της οικονομίας καθόσον η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο ως αρμόδιοι για να το κρίνουν έχουν μεταβιβάσει τούτο στο Ταμείο που δεν είναι μέρος του κράτους
5. διότι δεν προβλέπεται καν διαγωνισμός στο αρ. 5 αφού κάτι τέτοιο συνδέεται με την ευθύνη της εκτελεστικής εξουσίας για τη διαχείρισή του σε σχέση και με τον προϋπολογισμό για την επίτευξη οφέλους κάτι που δεν ισχύει καθόσον το Μεσοπρόθεσμο εισάγει επίπλαστα στοιχεία υπερκοστολόγησης του χρέους για τη μείωση του ΑΕΠ, αντίθετο στην παρ. 1 του αρ. 22Σ και την παρ. 1 του αρ. 106Σ.

Ζητώ να κηρυχθεί αντισυνταγματική η διάταξη της περ. β΄ της παρ. 2 του αρ. 6Ε του ν. 2362/95, όπως προστέθηκε με το άρθρο 9 του ν. 3871/2010, διότι:

1. ενώ θέτει όρια δαπανών στον προϋπολογισμό δε θέτει όρια δαπανών στην πληρωμή του χρέους με αυτό να αντίκειται στη διάταξη της παρ. 1 του αρ. 106Σ καθόσον αναγνωρίζει υπεροχή στην αποπληρωμή του χρέους σε βάρος της αρμονικής, ισόρροπης και ομόρρυθμης ανάπτυξης όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, ενώ έρχεται σε αντίθεση και με την παρ. 2 του αρ. 106Σ καθόσον η αποπληρωμή του χρέους γίνεται σε βάρος της εθνικής οικονομίας με αποτέλεσμα η απόληξη του προϋπολογισμού να ωφελεί την Τρόικα και τους δανειστές, απόρροια του οποίου είναι να μην έχει η κυβέρνηση την ευθύνη για την κατάρτιση και εκτέλεση του προϋπολογισμού για την ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας, σύμφωνα με την παρ. 1, 2 του αρ. 106Σ, πράγμα αντίθετο στο αρ. 82Σ και την παρ. 1 του αρ. 73Σ, πλέον του ότι από το αρ. 79 Σ ο προϋπολογισμός δεν είναι ούτε άκαμπτως ούτε ανελαστικώς για να υπάρχει ανάπτυξη και όχι δέσμευσή του σε βάρος του για το χρέος
2. μη θέτοντας όριο δαπανών στην πληρωμή του χρέους δεν αποδεικνύεται η χρήση αυτών των ποσών στον προϋπολογισμό και επομένως είναι αντίθετο στο αρ. 79Σ
3. το όριο δαπανών στον προϋπολογισμό προϋποθέτει όριο δαπανών στο χρέος καθόσον οι δαπάνες του χρέους συνδέονται με τις δαπάνες του προϋπολογισμού
4. το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί του προσυμβατικού ελέγχου των συμβάσεων του χρέους ενώ ο έλεγχος της σύνθεσης των συμβάσεων του χρέους γίνεται κατόπιν μόνον άδειας του ΥΠΟΙΟ, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται τρόπος υπολογισμού των δαπανών του χρέους και το νόμιμο ή όχι αυτού.

Δεδομένου ότι η τήρηση του Συντάγματος, η διαφάνεια και η τήρηση της τάξης της νόμιμης εξουσίας αποτελούν δημόσια αγαθά, ζητώ να γίνει δεκτή η αίτησή μου.

Πρόσθετοι Λόγοι

Πρώτος Λόγος

Από το αρ. 79Σ προβλέπεται το ενδεχόμενο της πολιτικής αστοχίας για την εκτέλεση του προϋπολογισμού από την κυβέρνηση και ως εκ τούτου δεν δύναται η εκτέλεση του προϋπολογισμού να ανάγεται σε λόγο δημοσίου συμφέροντος και για την αποπληρωμή του χρέους καθόσον τούτο έρχεται σε αντίθεση με το αρ. 79Σ.

Δεύτερος Λόγος

Το ότι δεν προβλέπεται ανάπτυξη στο Μεσοπρόθεσμο ως προβλέπει το Σύνταγμα με την εκτέλεση και του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων αφού τα έσοδα προορίζονται μόνο για την αποπληρωμή του χρέους ενώ η μείωση του ΑΕΠ έρχεται σε αντίθεση και με το αρ. 106Σ αλλά και το αρ. 22Σ.

Τρίτος Λόγος

Στο Μεσοπρόθεσμο ενώ γίνονται προβλέψεις μεγεθών για το Παγκόσμιο ΑΕΠ, το ΑΕΠ της Ευρωζώνης και άλλα μεγέθη της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Οικονομίας δεν υπάρχει αναφορά για την πρόβλεψη του ισοζυγίου πληρωμών, κάπως οξύμωρο σα σχήμα, καθόσον δεν δικαιολογείται η πρόβλεψη τέτοιων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων οικονομικών μεγεθών σε έλλειψη του ισοζυγίου πληρωμών λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρέος κατ’ έτος σχετίζεται με το ισοζύγιο πληρωμών από το 2002 που καταργήθηκε το εθνικό νόμισμα.

Τέταρτος Λόγος

Το ότι δεν έχει επιτευχθεί ισοζύγιο πληρωμών στο Μεσοπρόθεσμο, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το έλλειμμα αναφοράς του, καθώς αποκλειστική ευθύνη του Δημοσίου από την παρ. 3 του αρ. 119 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης είναι η επίτευξη ισοζυγίου πληρωμών λαμβάνοντας υπόψη και τις διαφορετικές μειώσεις ρευστότητας που επέφερε η είσοδος του ευρώ στα κράτη μέλη της ευρωζώνης, γεγονός που δεν δικαιολογεί την προβαλλόμενη αύξηση εσόδων στο Μεσοπρόθεσμο με τις παρεμβάσεις και τις αποκρατικοποιήσεις, αφού προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους, στοιχείο που αναδεικνύεται αφενός μεν από τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε με το ΑΕΠ, αφετέρου δε με την μη αναφορά της όποιας ανεργίας με τον όγκο και την αξία των συναλλαγών και δοσοληψιών στην αγορά ως συνάφεια του οποίου τεκμαίρεται στην απόδοση του μέτρου των αποκρατικοποιήσεων και η απώλεια των εσόδων ανά έτος από τον προϋπολογισμό, εξαιτίας αυτών των αποκρατικοποιήσεων με δεδομένο ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις αντισυνταγματικά προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους με τις απώλειες κατ’ έτος των εσόδων για τον προϋπολογισμό μ’ αυτό τον τρόπο, διότι τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων πληρώνονται για το χρέος με συνέπεια την απώλεια των εσόδων των αποκρατικοποιηθέντων επιχειρήσεων, οργανισμών κατ’ έτος από την περιουσία του Δημοσίου.

Σημειώνεται ότι αρκετά ακίνητα του Δημοσίου που θα αποκρατικοποιηθούν, επειδή στεγάζονται υπηρεσίες του, θα επιφέρουν επιπλέον δαπάνες εξαιτίας της ενοικίασής τους που θα ακολουθήσει την αποκρατικοποίησή τους.

Πέμπτος Λόγος

Το ότι το ποσό των 150 δις ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις αντί να αφαιρεθεί από το χρέος του 2011 στο σήμερα, αφαιρέθηκε από το υποθετικό χρέος των 501 δις ευρώ το 2015 με αποτέλεσμα να υπερκοστολογηθεί το χρέος κατά 150 δις ευρώ ως αθέμιτος πλουτισμός από κέρδη λογιστικών προσαυξήσεων για την Τρόικα, τους Γερμανούς, τους δανειστές κ.ο.κ., καθόσον δεν αναφέρθηκε στο Μεσοπρόθεσμο από το Δημόσιο η πληρωμή κατ’ έτος έως το 2015 των δόσεων του χρέους που λήγουν για να γίνει η αφαίρεση των 150 δις ευρώ, με αποτέλεσμα αντί του χρέους των 200 δις ευρώ (μετά την αφαίρεση των 150 δις ευρώ) να προκύπτει αυτό των 350 δις ευρώ με υπερκοστολόγηση, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση και με την παρ. 1 του αρ. 106Σ για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και όχι το αντίθετο, πλέον του ότι θα έπρεπε οι τόκοι να μειωθούν στο 40% αφού τα 200 δις ευρώ είναι το 40% των 500 δις ευρώ.

Έκτος Λόγος

Το ότι στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων αναφέρεται και η πώληση κυριαρχικών δικαιωμάτων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Ν. Καβάλα με τίτλο ΄΄Υποθαλάσσιο κοίτασμα Φυσικού Αερίου Ν. Καβάλας΄΄ «Πώληση». Το παραπάνω έρχεται σε αντίθεση με το αρ. 71 της Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας (ν. 2321/95) και τις άλλες διατάξεις του, σύμφωνα με τις οποίες το κράτος δεν παραιτείται, δεν παραχωρεί, ούτε μεταβιβάζει αυτά τα δικαιώματα παρά μόνο συναινεί ρητά στην εκτέλεση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη διαχείριση αυτών των δικαιωμάτων, συμπαρασύροντας τούτο και τα άλλα μέρη του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων που σχετίζονται με αυτό το αντικείμενο.

Έβδομος Λόγος

Το Δημόσιο δεν εξάντλησε τα περιθώρια των προβλέψεων της Συνθήκης για τη δημιουργία Τράπεζας Ανάπτυξης που θα χρηματοδοτείται απευθείας από την Ε.Κ.Τ., με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί τη διετία 2010-2011 με επιπλέον 23 δις ευρώ από τη διαφορά των επιτοκίων όπως πράττει η Γερμανία που κερδίζει τη διαφορά.

Έτσι στους νόμους 3985 και 3986 του 2011 υπάρχουν εσφαλμένοι υπολογισμοί, ελλείψεις σημαντικών μεγεθών όπως του ισοζυγίου πληρωμών, η απουσία παραμέτρων στοιχείων όπως η διαμόρφωση των πληρωμών του χρέους κατ’ έτος, ο μη έλεγχος του από το Ελεγκτικό Συνέδριο, η μη διαφάνεια εξαιτίας της παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88, ενώ δεν συνδέθηκε και ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης για την επιβολή του φόρου εισοδήματος με τη φορολόγηση της νομισματικής κυκλοφορίας για τις συναλλαγές για να αντικρίζεται η φοροδοτική ικανότητα από την απουσία του Κώδικα Δημοσιονομικής Δικονομίας για τη συνταγματική δημοσιολογιστική δημοσιονομική ευταξία ένεκα της καθολικής δεοντολογίας απ’ τις επιταγές του Συντάγματος στις Γενικές Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης, λόγοι για τους οποίους ζητώ να γίνει δεκτή η αίτηση ακύρωσης και οι πρόσθετοι λόγοι.

*(όπου Σ εννοείται Σύνταγμα)

από Skordo Lemoni την Κυριακή, 25 Δεκέμβριος 2011 στις 9:01 μ.μ.