Ο μέγας όμηρος, που έχει θέσει σε ομηρία ολόκληρη την Ελληνική κυβέρνηση (καθιστώντας την «κυβέρνηση ανδρείκελων») και ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, (αφαιρώντας της την εθνική κυριαρχία της και καθιστώντας την πολυεπίπεδα φτωχειά), έκανε τη δήλωση: «Δεν θα γίνω όμηρος» !!!
Αυτό είπε, προς τους άμοιρους βουλευτές του, αμέσως μετά την ψήφιση τού προϋπολογισμού, κατά την οποία, για ακόμη μία φορά, οι όμηροι της «κομματικής πειθαρχίας», απετάχθησαν μεν, τον Σατανά, τοποθέτησαν δε, τα κούτσουρα στην πυρά της ανθρωποθυσίας, στην οποία αυτοί οι ίδιοι έχουν καταδικάσει την Ελληνική κοινωνία.
Ένας-δυό δεν άντεξαν αυτή την πράξη και αποχώρησαν. Η αποχώρησή τους, όμως, πλήττει την «κομματική πειθαρχία» και αυτό είναι ασυγχώρητο για το κόμμα. Ο αρχηγός πρέπει να λάβει τα μέτρα του. Τι κι αν η «κομματική πειθαρχία» είναι άκρως αντισυνταγματική νοοτροπία και πρακτική, αφού το Σύνταγμα (στην τήρηση του οποίου ορκίζονται με πανηγυρικές τελετουργίες, όλοι αυτοί) ρητά προβλέπει (στο άρθρο 60) το «απεριόριστο δικαίωμα της γνώμης και ψήφου, του βουλευτή, κατά συνείδηση», ενώ πουθενά δεν αναφέρεται κάποια, έστω και υπόνοια υποχρέωσης τήρησης «κομματικής πειθαρχίας», δεδομένου ότι και το κόμμα, ως λειτουργικός θεσμός του πολιτεύματος, δεν υφίσταται σε καμία διάταξη του Συντάγματος !!! (Η μόνη αναφορά του κόμματος, στο Σύνταγμά μας, είναι στο άρθρο 29, παρ. 1, που λέει « Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα, μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα»… ).
Τώρα, το πώς αυτός ο «θεσμός» (που δεν είναι), έχει καταφέρει να αποτελεί την κορυφή της πυραμίδας στην ιεραρχία της δημοκρατίας μας και να έχει απορροφήσει και να μονοπωλεί και τις τρείς Εξουσίες (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική) που το ίδιο το Σύνταγμα ορίζει ότι πρέπει να είναι μεταξύ τους ανεξάρτητες, είναι μία άλλη, μεγάλη κουβέντα.
Εκείνο που ξέρουμε πολύ καλά, διότι το βλέπουμε, είναι ότι το κόμμα συνθέτει την Κυβέρνηση η οποία είναι «σάρξ εκ της σαρκός» της κομματικής πλειοψηφίας της Βουλής και η οποία (κυβέρνηση) διοικεί και την Δικαιοσύνη. Δηλαδή, οι τρείς εξουσίες της «Δημοκρατίας» μας, είναι δύο, η εξής μία: το κόμμα.
Θα ήταν για πολύ γέλιο, αν δεν ήταν ΤΡΑΓΙΚΟ.
Αφήσαμε τη Δημοκρατία μας να διολισθήσει σιγά-σιγά και να έχει καταλήξει να αποτελεί τον μανδύα και το πρόσχημα μίας οικογενειοκρατούμενης Ολιγαρχίας, πολιτικής και οικονομικής, που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά, με τα ονόματά της.
Αυτή είναι το πρόβλημά μας, αυτή είναι η αιτία της πτώχευσής μας. Το ξεδόντιασμα αυτής πρέπει, λοιπόν, να είναι ο στόχος μας.
Αν δεν εξυγιανθεί η Δημοκρατία μας, δεν μπορεί να εξυγιανθεί η Οικονομία μας, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει η κοινωνία μας.
Αυτής της μεταμφιεσμένης σε Δημοκρατία, Ολιγαρχίας, είμαστε όλοι όμηροι.
Η μόνη ελπίδα να βγούμε από την ομηρία μας αυτή, είναι να το καταλάβουμε και ο καθ’ ένας, να πεί στον εαυτό του: «Δεν θα γίνω όμηρος».
Η «ΣΠΙΘΑ» του Μίκη Θεοδωράκη, είναι «κίνημα Ανεξάρτητων πολιτών», δηλαδή πολιτών που θέλουν να απελευθερωθούν από την ομηρία τους αυτή.
Οι πόρτες είναι ανοιχτές και μας/σας περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η επίσκεψη σας στο Θαλαμοφύλακα με τιμά ιδιαίτερως.
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι τρολλιές, οι κουτσουλιές και οι ύβρεις.
Τα υπόλοιπα θα μείνουν για πάντα εδώ, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, γι αυτό πριν πατήσετε το κουμπί "Υποβολή", παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε.