ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ.

Ονειρεύομαι έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι ζουν επιτέλους αδελφομένοι, με αγάπη,  αλληλεγγύη, σεβασμό, έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι αποφάσισαν να μην ανεχθούν πλέον άλλους πολέμους, βία, θάνατο και μιζέρια. Έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Έναν κόσμο στον οποίο η φιλοξενία θα είναι ιερή, όπως ακριβώς στην Αρχαία Ελλάδα. Στον κόσμο που ονειρεύομαι, όλοι οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι, και χαίρονται να περιποιούνται όποιον ξένο φέρει η τύχη μπροστά στο σπίτι τους, χωρίς πριν να τον ρωτήσουν σε ποια φυλή ανήκει και σε ποιον Θεό πιστεύει.

Το παραπάνω είναι η περιγραφή του κόσμου, όπως τον ονειρεύομαι εγώ.

Αυτό που είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε είναι ότι άλλο πράγμα είναι ο κόσμος που θέλουμε να ζούμε και άλλο πράγμα είναι ο πραγματικός κόσμος στον οποίο ζούμε.  Σήμερα ζούμε δυστυχώς σε έναν κόσμο με σύνορα, έθνη, χώρες, φυλές κ.λ.π. όπου κάθε χώρα (εκτός της Ελλάδος) προσπαθεί να εξασφαλίσει την ευημερία των υπηκόων της έναντι τον υπηκόων των άλλων χωρών. Ο θάνατος σου η ζωή μου. Άδικο; Ναι.  Αποκρουστικό; Ναι.

Είναι όμως η πραγματικότητα. Και στη σημερινή πραγματικότητα, ένας λαός που δεν έχει σύνορα και χώρα σε έναν κόσμο με σύνορα και χώρες, είναι λαός νομάδας.  Ενας λαός που δεν εξασφαλίζει τα συμφέροντα του σε έναν κόσμο από λαούς που τα εξασφαλίζουν, είναι ένας λαός καταδικασμένος να χαθεί.

Συμφωνώ ότι για να γίνει πραγματικότητα ο κόσμος που ονειρεύομαι θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να αλλάξουν νοοτροπία και να σταματήσουν να κρίνουν ο ένας τον άλλο φυλετικά, θρησκευτικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, αλλά πολύ φοβάμαι ότι η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμα έτοιμη για τον κόσμο αυτόν.

Οι Ελληνες κληρονομήσαμε τη χώρα που σήμερα λέγεται Ελλάδα και αυτό το χρωστάμε στους προγόνους μας που πέρασαν φρικτές στιγμές και έζησαν πόλεμο, πείνα, κατοχή και θάνατο για να μας αφήσουν κληρονομιά τούτη εδώ την όμορφη, πλούσια χώρα με τους ατίθασους κατοίκους που αγαπώ.

Δεν είναι ούτε δική μου αρμοδιότητα, ούτε δική σας, ούτε του ΓΑΠ (ειδικά αυτουνού) να αποφασίσει τι θα κάνουμε με τη χώρα μας και τους μετανάστες. Γι αυτό θα πρέπει να αποφασίσει ο Ελληνικός λαός στον οποίο ανήκει ετούτη εδώ η χώρα. Αν οι Ελληνες αποφασίσουν σαν λαός ότι δε θέλουν την Ελλάδα , θα αναγκαστώ να δεχθώ τη γνώμη της πλειοψηφίας. Αν οι Ελληνες θέλουν να ανοίξει η χώρα τα σύνορα της και να υποδεχθεί όλους τους μετανάστες που έρχονται, θα αναγκαστώ να δεχθώ την απόφαση της πλειοψηφίας και να δω τι θα κάνω με εμένα και την οικογένεια μου. Αν όμως οι Ελληνες θέλουν μια λογική μεταχείριση των μεταναστών, τότε αγαπητοί μου ανοιχτόμυαλοι διεθνιστές θα πρέπει να δεχθείτε την απόφαση του Ελληνικού λαού και να τη σεβαστείτε, ή να φύγετε από τη χώρα και να φτιάξετε τη ζωή σας σε ένα άλλο μέρος του κόσμου, όπου θα μπορείτε να ορίσετε δικούς σας νόμους. Το να προσπαθήσετε να επιβάλετε τις απόψεις σας στον Ελληνικό λαό επειδή θεωρείτε εαυτούς ανοιχτόμυαλους και μορφωμένους είναι φασισμός.

Και επειδή το σύμπλεγμα των προδοτών με την αρωγή των παπαγάλων μουμουέδων προβάλει στα κανάλια ένα αδιέξοδο στο μεταναστευτικό, να και μια πρόταση:

- Να αποφασίσουν οι Ελληνες με δημοψήφισμα αν θέλουν μετανάστες στη χώρα τους και πόσους.

- Οσους μετανάστες αποφασίσουμε ότι θα φιλοξενήσουμε, θα τους φιλοξενούμε πραγματικά, να τους εξασφαλίζουμε μία στέγη για να κοιμούνται, ένα πιάτο φαγητό και συνθήκες διαβίωσης που να ταιριάζουν σε ανθρώπους και όχι ζώα όπως τους έχουμε σήμερα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι λογικό και αναμενόμενο ότι οι άνθρωποι αυτοί θα παρανομήσουν. Αντιμετωπίζουν το δίλημμα "Παρανομία ή θάνατος" και θεωρώ λογική την απόφαση της παρανομίας.

- Να συνάψουμε διακρατικές - ευρωπαϊκές συμφωνίες για τη προώθηση των επιπλέον μεταναστών στις χώρες προορισμού. Θα πρέπει να φέρουμε τις υπόλοιπες χώρες προ των ευθυνών τους. Είναι εύκολο να κατηγορούμαστε σαν Εθνικιστές όταν η χώρα μας προορίζεται για στρατόπεδο συγκέντρωσης των μεταναστών της Ευρώπης. 

- Αποφασιστική εφαρμογή των αποφάσεων του λαού. Τους επιπλέον μετανάστες που έρχονται θα πρέπει να τους εμποδίζουμε την είσοδο στη χώρα φυλάσσοντας τα σύνορα.

Οι προτάσεις δεν είναι πλήρως τεκμηριωμένες, είμαι όμως αισιόδοξος ότι αν σκεφτόμασταν σε αυτήν την κατεύθυνση θα βρίσκαμε μια λύση στο δύσκολο είναι η αλήθεια πρόβλημα της μετανάστευσης.  

Μέχρι να αποφασίσει ο Ελληνικός λαός, μπορούμε να συνεχίσουμε να λέμε ανοησίες τύπου  "Να βγούμε έξω και να παλουκώσουμε τους Αλβανούς / Πακιστανούς / Κινέζους" και ανοησίες τύπου "Δεν υπάρχουν μετανάστες, είμαστε όλοι κάτοικοι του πλανήτη γη".

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ.