Η δουλοπρέπεια είναι το είδος συναναστροφής που στοχεύει
στο να είναι ευχάριστη χωρίς να είναι ειλικρινής και ο δουλοπρεπής είναι ο άνθρωπος ο οποίος όταν δει κάποιον γνωστό, τον χαιρετά από μακριά, τον εγκωμιάζει, του κάνει φιλοφρονήσεις τον χαιρετά και με τα δύο του χέρια χωρίς να του τα αφήνει, περπατά μαζί του για λίγο και τον ρωτά πότε θα τον ξαναδεί, ενώ φεύγει επαινώντας τον ξανά.Όταν κληθεί να γίνει διαιτητής, προσπαθεί να ευχαριστήσει όχι μόνο τον άνθρωπο που αντιπροσωπεύει, αλλά και τον αντίδικο, για να φανεί αμερόληπτος.
Στους ξένους λέει ότι μιλούν δικαιότερα από τους συμπολίτες του. Οταν προσκληθεί σε δείπνο, παρακαλεί τον οικοδεσπότη να φωνάξει τα παιδιά του και όταν αυτά έρθουν, λέει ότι είναι απαράλλακτα με τον πατέρα τους και ότι μοιάζουν όπως μοιαζουν μεταξύ τους τα σύκα, ενώ αφού τα σύρει κοντά του, τα φιλάει και τα βάζει να καθίσουν δίπλα του, και ενώ παίζει με μερικά από αυτά φωνάζοντας "ασκός ή πέλεκυς", άλλα τα αφήνει να κοιμηθούν πάνω στην κοιλιά του, παρά το γεγονός ότι πιέζεται.
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ - ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ἡ δὲ ἀρέσκειά ἐστι μέν, ὡς ὅρῳ περιλαβεῖν, ἔντευξις οὐκ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ ἡδονῆς παρασκευαστική, ὁ δὲ ἄρεσκος ἀμέλει τοιοῦτός τις, [2] οἷος πόρρωθεν προσαγορεύσας καὶ ἄνδρα κράτιστον εἰπὼν καὶ θαυμάσας ἱκανῶς, ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶ λαβόμενος μὴ ἀφιέναι καὶ μικρὸν ἔτι προπέμψας καὶ ἐρωτήσας, πότε αὐτὸν ὄψεται, ἐπαινῶν ἀπαλλάττεσθαι. [3] καὶ παρακληθεὶς δὲ πρὸς δίαιταν μὴ μόνον ᾧ πάρεστι βούλεσθαι ἀρέσκειν, ἀλλὰ καὶ τῷ ἀντιδίκῳ, ἵνα κοινός τις εἶναι δοκῇ. [4] καὶ τοὺς ξένους δὲ εἰπεῖν ὡς δικαιότερα λέγουσι τῶν πολιτῶν. [5] καὶ κεκλημένος δὲ ἐπὶ δεῖπνον κελεῦσαι καλέσαι τὰ παιδία τὸν ἑστιῶντα, καὶ εἰσιόντα φῆσαι σύκου ὁμοιότερα εἶναι τῷ πατρί, καὶ προσαγόμενος φιλῆσαι καὶ παρ' αὑτὸν καθίστασθαι, καὶ τοῖς μὲν συμπαίζειν αὐτὸς λέγων· Ἀσκός, πέλεκυς, τὰ δὲ ἐπὶ τῆς γαστρὸς ἐᾶν καθεύδειν ἅμα θλιβόμενος."
Η μετάφραση είναι δική μου και είναι βασισμένη στη μετάφραση του Εμμανουήλ Δαϋίδ:
http://www.mikrosapoplous.gr/theophrastos/theophr1.htm