Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ !

 Το Μακεδονικό πρόβλημα σήμερα δεν υποστηρίχτηκε δυναμικά και ορθά από την πλευρά της χώρας μας η οποία αδράνησε και κυρίως δεν έγινε χρήσης των νομικών μας επιχειρημάτων και κυρίως του Διεθνούς Δικαίου.

Του Δρ. Θαλή Μυλωνά , Δικηγόρου – Διεθνολόγου
Προέδρου του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων




Ιστορική Αναδρομή της Ελληνικότητας της Μακεδονίας

Κατά τον Όμηρο[ Ιλ. Β.765,,ξ226 κ΄π.288] , η πρώτη απόδειξη της Ελληνικότητας των φυλών της Μακεδονίας και η αφομοίωσης του εθνικού φρονήματος όλων των Ελλήνων, που κατοικούσαν σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο ,από την Μακεδονία,[Πιερεις και εξελληνισθέντες Παίονες κτλ.] μέχρι το Ταίναρο, τα νησιά του Αιγαίου την Κρήτη και την…. Κύπρο, που ήταν οργανωμένοι σε πόλεις-κράτη, έγινε το 1184 π.χ. με τη ενθουσιώδη συμμετοχή τους στην εκστρατεία όλων των Έλλήνων κατά της Τροίας . Βέβαια η συνειδητοποίηση των ελληνικών φύλων ότι ανήκαν στο ίδιο έθνος προυπήρχε με την συμμετοχή τους στην Δελφική Αμφικτυονία η οποία ξεκινήσει από το 1500 π.χ. και η τελευταία το έτος 338-337 π.χ. με την συμμαχία των Ελλήνων στη Συντακτική Συνέλευση και στο Συνέδριο της Κορίνθου, στο οποίο ανακήρυξαν τον Αλέξανδρο Αρχιστράτηγο των Ελλήνων ,στην εκστρατεία τους εναντίον των Περσών .

Απόδειξη δε του γεγονότος ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και είχαν φρόνημα Ελληνικό , έχουμε από τον ίδιο τον Αλέξανδρο, που έλεγε ότι είναι υπερήφανος γιατί είναι Έλληνας [ κατά τους καθηγητάς Δημ. Πετρακάκον και Johan Droysen ] , από την αφιέρωση που έκανε ο ίδιος στην θεά Αθηνά μετά την μάχη στο Γρανικό ποταμό , όταν έστειλε τα λάφυρα με τις τριακόσιες ασπίδες επάνω στις οποίες έγραψε, ” ο Αλέξανδρος Φιλίππου και οι λοιποί Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων, γιατί οι Λακεδαιμόνιοι-Σπαρτιάτες, έλεγαν ότι οι Σπαρτιάτες δεν ακολουθούν τους άλλους, αλλά αυτοί οδηγούν τους άλλους, αλλά και από το γεγονός ότι όταν κατέλυσε την Περσική Αυτοκρατορία και ενέταξε στο στράτευμά του 30.000 νέους από την Περσία και από τις άλλες κατακτημένες χώρες, έδωσε εντολή όλοι αυτοί οι νέοι στρατιώτες να μάθουν Ελληνικά. Τέλος θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε χιλιάδες άλλες αποδείξεις αλλά εμείς θα περιοριστούμε να αναφέρουμε, τη συμμετοχή του βασιλιά των Μακεδόνων Αλέξανδρου του Α, ο οποίος έλαβε μέρος στην 71η Ολυμπιάδα το 496 π.χ. αφού πρώτα κρίθηκε από την Ελλανόδικο Επιτροπή ότι ήταν Έλληνας από τους Τημενίδες του Άργους , που κατάγονταν από τον Ηρακλή, γιατί στους Ολυμπιακούς Αγώνες,λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες, από τη συμμετοχή του Βασιλιά Φιλίππου του Β ΄ ο οποίος συμμετείχε στο Συμβούλιο της Δελφικής Αμφικτιονίας και μάλιστα με δύο ψήφους, στην οποίαν μόνο Έλληνες είχαν το δικαίωμα να συμμετέχουν , αλλά και στο Συμβούλιο των Πυθίων το 346 π.χ., ενώ το άγαλμά του είχε στηθεί στον ιερό χώρο της Ολυμπίας στο Ολυμπείο, λόγω του ότι είχε συμβάλει στην Ένωση των Ελλήνων, η γλώσσα των Μακεδόνων που ήταν Ελληνική αφού σε αυτή έγραψε και δίδαξε ο μέγιστος των φιλοσόφων του κόσμου και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο Αριστοτέλης, καθώς επίσης οι Πρωταγόρας , ο Δημόκριτος και οι αρχαίοι θεατρικοί συγγραφείς, όπως ο Αισχύλος και ο Ευρυπίδης ο οποίος είχε καταλύσει στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου κτλ. τα έργα των οποίων διδάσκονταν στα θέατρα της Μακεδονίας και φυσικά σε ακροατήριο που γνώριζε Ελληνικά, από τον Πάπυρο που βρέθηκε το 1962 στο Δερβένι της Θεσσαλονίκης , που αποτελεί το αρχαιότερο κείμενο του 5ου π.χ, αιώνα και είναι γραμμένος στην Ελληνική γλώσσα ,από τη θρησκεία των Μακεδόνων που ήταν η ίδια με την θρησκεία όλων των άλλων Ελλήνων δηλ. οι δώδεκα θεοί, οι μούσες , οι ημίθεοι κτλ. οι οποίοι μάλιστα κατοικούσαν στα βουνά της Μακεδονίας τον Όλυμπο, και από τις χιλιάδες ελληνικές επιγραφές που έχουν ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών ανασκαφών κτλ.

2] Η προσπάθεια των Σλάβων να βγούνε στα ζεστά νερά του Αιγαίου
Το Μακεδονικό Ζήτημα θα πρέπει να πούμε από την αρχή ότι ,δεν είναι τίποτε άλλο από την αέναη προσπάθεια των Σλάβων να εισέλθουν στα ζεστά νερά του Αιγαίου, που αποτελούσε το όνειρο του Μεγάλου Πέτρου και κυρίως της Μεγάλης Αικατερίνης της Ρωσίας
Ο Μακεδονικός αγώνας άρχισε , ως γνωστό, το 1870 με την ίδρυση της εξαρχίας της Βουλγαρικής εκκλησίας, από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως με Σουλτανικό φιρμάνι, που εκδόθηκε έπειτα από έντονες πιέσεις του Ρώσου πρέσβη Ιγνάντιεφ, στην Υψηλή Πύλη , για να αρχίσει με τη δράση των κομιτατζήδων και τα κομιτάτα της Βουλγαρίας η οποία προπαγάνδιζε εντελώς αυθαίρετη, αν σκεφτεί κανείς ότι απευθύνονταν σε αγράμματους χωρικούς που δεν γνώριζαν, την ιστορία της Μακεδονίας, ότι αυτοί δήθεν ήταν απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων , ακόμη δε και ότι οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης του 1821 ήταν Βούλγαροι ,μεταξύ των οποίων ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Καραισκάκης, ο πρόγονός μου ο Τζαβέλας κτλ. για να ακολουθήσει η αντίδραση της Ελλάδας με τους Έλληνες Μακεδονομάχους με πλήρη έξαρση του αγώνα την περίοδο του 1904 έως το 1908 ,ο οποίος σταμάτησε με την επανάσταση των Νεοτούρκων που διακήρυτταν την ισονομία και την ισοπολιτεία μεταξύ των διαφόρων εθνοτήτων της Αυτοκρατορίας, για να ακολουθήσει τέλος η Γιουγκοσλαβία με εντολή της Κόμιντερ και του Στάλιν.

3] Οι Βαλκανικοί πόλεμοι
Στη συνέχεια ήλθαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912/1913 που έδωσαν την ευκαιρία στον Ελληνικό στρατό να απελευθερώσει και να καταλάβει το μεγαλύτερο τμήμα των εδαφών της Μακεδονίας και βέβαια τη Θεσσαλονίκη, την επέτειο της οποίας εορτάζουμε τις μέρες αυτές, ενώ άλλα τμήματά της Μακεδονίας έλαβαν οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι ,σύμφωνα δε με τους όρους της συνθήκης με την Σερβία της [19 / 5 / Ι 1913] η οποία προέβλεπε ότι, η κάθε εμπόλεμη χώρα θα λάβει την περιοχή εκείνη την οποίαν θα κατείχαν τα στρατεύματά της την ημέρα της ανακωχής και έτσι με τη εν συνεχεία συμφωνία του Βουκουρεστίουτης[28/6/1913],η Μακεδονία διαμοιράστηκε μεταξύ των Βαλκανικών χωρών, εκ της οποίας η Ελλάδα, έλαβε, ως γνωστόν, το 71% του εδάφους της ιστορικής Μακεδονίας, δηλ. 34.603 τ.χ. στη οποίαν κατοικούν σήμερα 2.650.000 Έλληνες Μακεδόνες, η Σερβία έλαβε το 17% του εδάφους της ιστορικής Μακεδονίας, δηλ.8600 τ.χ.που κατέχουν σήμερα οι Σκοπιανοί και το οποίο αντιστοιχεί προς το ¼ της όλης εδαφικής της έκτασης του κράτους τους, που είναι 34.600τ.χ. με 150.000 περίπου κατοίκους, οι οποίοι ήταν γηγενείς Έλληνες, πλην όμως αφελληνίστηκαν στη συνέχεια βίαια από το κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ οι Βούλγαροι έλαβαν το 11% της ιστορικής Μακεδονίας δηλ. 6.789 τ.χ. που αντιστοιχεί προς το 11% και οι Αλβανοί το 1%.

4] Το Μακεδονικό κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου
Ερχόμαστε τώρα στην περίοδο του Α παγκοσμίου πολέμου και τον εθνικό διχασμό, όπου οι περιπέτειες της Μακεδονίας συνεχίζονται , με κίνδυνο να χάσουμε την Δυτ. Θράκη και Μακεδονία από τους Βουλγάρους που είχαν συμμαχήσει με τους Γερμανούς ,πλην όμως η εμμονή του Ελευθερίου Βενιζέλου να ένταξη της χώρας μας στην Ανταντ , που κέρδισε τελικά τον πόλεμο ,απέτρεψε τον κίνδυνο .
Ο κίνδυνος όμως απόσπασης της Μακεδονίας μας δεν αποτράπηκε οριστικά γιατί μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων τα Κ.Κ των διαφόρων χωρών που κατευθύνονταν από την Κόμιντερ και την Σοβιετική ‘Ένωση , επεδίωξαν να θέσουν σε εφαρμογή τα παλιά επεκτατικά σχέδια των Σλάβων με συνέπεια το Μακεδονικό να εισέλθει σε νέες περιπέτειες ,όταν το έτος 1924 στη Συνδιάσκεψη των κομουνιστικών κομμάτων στη Μόσχα λαμβάνεται η Απόφαση για τη δημιουργία Ανεξάρτητου Μακεδονικού Κράτους, στα πλαίσια της Κομουνιστικής Ομοσπονδίας των Βαλκανικών χωρών ,κατά παράβαση βέβαια των διεθνών συμφωνιών της Χάγης.
Την απόφαση αυτή της Συνδιάσκεψης της Μόσχας, δυστυχώς την ψήφισαν και την αποδέχτηκαν και οι εκπρόσωποι του Κ.Κ της Ελλάδος οι Παντελής Πουλιόπουλος και ο Σεραφείμ Μάξιμος, με συνέπεια να αναγκαστεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος να ψηφίσει το Νόμου, για το ιδιώνυμο, που προέβλεπε την τιμωρία, με την ποινή της εσχάτης προδοσίας ,όσων επιχειρούσαν να αποσπάσουν εδάφη από την χώρα μας .
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι στη Συνδιάσκεψη της Μόσχας συμμετείχε και ο Ιωσήφ Μπρόζ, δηλ. ο Τίτο ως εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας , Ο οποίος όταν μετά Β’Παγκόσμιο Πόλεμο κατέλαβε την εξουσία, έβαλε εμπρός την εφαρμογή των σχεδίων της Μόσχας και της Κόμιντερ και στις 2/8/1944 στο μοναστήρι της Πολυχρονίτσας, κήρυξε την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Νότιας Σερβίας με το όνομα Μακεδονία, στην οποία συγκέντρωσε όσους – Έλληνες μπόρεσε από όλες τις ανατολικές χώρες, με τα παιδιά του παιδομαζώματος και μαζί με τους άλλους κατοίκους της περιοχής, τους οποίους ονόμασε Μακεδόνες, σύμφωνα με την απόφαση της 6ης Συνδιάσκεψης της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας.
Η περιοχή όμως αυτή ανέκαθεν και από το 1918 και επισήμως με το Β. Δ. της Σερβίας της 3/-10-1929 ονομαζότανΒαρντάσκα-Μπανοβίνα,όπως επιβεβαιώθηκε αργότερα και με την κυκλοφορία σχετικού γραμματοσήμου, με το όνομα Βαρντάσκα.

5] To Μακεδονικό κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά τη διάρκεια δε του Β Παγκοσμίου πολέμου θα πρέπει να πούμε ότι, η Μακεδονία μας διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο απόσπασής της καθώς και η Θεσσαλονίκη την οποίαν «προσέφερε» η Ιταλία λες και ήταν δικιά της, στους Γιουγκοσλάβους, όταν τα βρήκε σκούρα με τον Ελληνικό στρατό στην Αλβανία [Βόρειο Ήπειρο ] ,προκειμένου να τους πείσει να βγουν στο πόλεμο στο πλευρό της, για να κτυπήσουν τους Έλληνες από τα νότα, ενώ την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη την προσέφερε στη Βουλγαρία.
Ευτυχώς όμως που το σχέδιό τους αυτό ανετράπη με την επανάσταση του βασιλιά Πέτρου της Σερβίας και του στρατηγού του Ντούσαν Σίμοβιτς , που έβαλαν την Σερβία στο πλευρό των συμμάχων, ενώ η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη κατελήφθη από τους Βουλγάρους,που ήταν σύμμαχοι και ακολουθούσαν τους Γερμανούς , καθώς επίσης και η περιοχή των Σκοπίων οι κάτοικοι των οποίων υποδέχτηκαν τους Γερμανούς και τους Βουλγάρους ως απελευθερωτές, με ζητωκραυγές και Γερμανικά λάβαρα και σημαίες .
Τελικά όμως ο κίνδυνος απώλειας της Μακεδονίας μας, προήλθε από το Κ.Κ.Ε το οποίο κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής και εν συνεχεία με το αντάρτικο του πρώτου και βήτα γύρου ,συμφωνούσε πότε με τους Γιουγκοσλάβους και πότε με τους Βουλγάρους κουμουνιστές, για το ξεπούλημα της, που επιβεβαίωσε στη συνέχεια η 5η Ολομέλεια του κόμματος, η οποία διακήρυξε ότι, « ο Μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική του διάσταση και τάχτηκε υπέρ, «Μιας Ανεξάρτητης και Ενιαίας Μακεδονίας» , ενώ ο Τίτο με τις άλλες Βαλκανικές χώρες,επενέβηκαν τα εσωτερικά μας, παραβιάζοντας έτσι θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου , που απαγορεύουν ρητώς την επέμβαση και την επιβουλή κατά της κυριαρχικής ισότητας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας, προκειμένου να βοηθήσει τον δήθεν δημοκρατικό στρατό του Μάρκου Βαφειάδη ,όπως αποφάνθηκε η εξεταστική Επιτροπή της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία έφτασε στην Μακεδονία και διενήργησε επιτόπιες έρευνες, ελπίζοντας στη νίκη των κομουνιστών και στην εφαρμογή του σχεδίου απόσπασης της Ελληνικής Μακεδονίας του Αιγαίου-όπως τη λένε- και την ένταξή της, στην Ανεξάρτητη και Ενιαία Δημοκρατία της Μακεδονίας, στα πλαίσια της Κομμουνιστικής Ομοσπονδία των Βαλκανικών χωρών, που θα τελούσε υπό την Γιουγκοσλαβική επικυριαρχία.
Ευτυχώς όμως που εντωμεταξύ συνέβησαν σημαντικά γεγονότα τα οποία απέτρεψαν τον κίνδυνο απώλειας της Μακεδονίας αλλά και της Ελλάδος όπως,

6] Η συνάντηση του Τσώρτσιλ με το Στάλιν στη Μόσχα το 1944 και οι εν συνεχεία Συνδιασκέψεις του Πότσδαμ και τής Γιάλτας, για το μοίρασμα των Βαλκανικών χωρών.
α] Στις Συνδιασκέψεις αυτές, αποφασίστηκε η Ελλάδα να τεθεί υπό την Αγγλική ζώνη επιρροής κατά 90% , ενώ οι άλλες Βαλκανικές χώρες ετίθεντο , με ανάλογα ποσοστά, στη ζώνη επιρροής της Σοβιετική Ένωσης.
β] Το δόγμα Τρούμαν, για χορήγηση βοήθειας στην Ελλάδα, κατόπιν αιτήσεως βέβαια της Ελληνικής Κυβέρνησης, που έφτασε στην πιο κρίσιμη στιγμή του εμφυλίου πολέμου η του συμμοριτικού πολέμου εάν θέλετε και
γ] Η ανασυγκρότηση και ο εξοπλισμός του Ελληνικού στρατού ,που νίκησε κατά κράτος το στρατό της ανταρσίας, στο Βίτσι και το Γράμμο, για να διασωθεί έτσι η Ελλάδα αλλά και η Μακεδονία, από του να περιέλθει, υπό το Σιδηρούν παραπέτασμα, όπως έλεγε ο Τσώρτσιλ, και όπως έχουν δηλώσει πολλοί πρώην κομουνιστές, μεταξύ των οποίων ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Τάκης Λαζαρίδης, οι οποίοι δήλωσαν ότι <ευτυχώς που ηττηθήκαμε σύντροφοι >, διαφορετικά θα είχαμε την ίδια τραγική μοίρα μαζί με τους άλλους Βαλκανικούς λαούς και το χειρότερο θα είχαμε αυτό το γελοίο πρόσωπο, δηλαδή το Μάρκο Βαφειάδη για Πρωθυπουργό.
Αντιθέτως ο Ανδρέας Παπανδρέου, για λόγους ψηφοθηρίας, τίμησε το Μάρκο Βαφειάδη με το αξίωμα του Βουλευτή Επικρατείας και όταν απεβίωσε με παραχώρηση τάφου στο Α νεκροταφείο Αθηνών, εντάσσοντας παράλληλα και όλους τους επαναπατρισθέντες κομουνιστές στα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς τη καταβολή των αντίστοιχων ασφαλιστικώνεισφορών, με αποτέλεσμα την έναρξη της κατάρρευσής τους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επανέλθω στον Τίτο ο οποίος όταν ίδρυσε τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδία της Μακεδονίας, άρχισε βάσει σχεδίου, τη προπαγάνδα για δήθεν Μακεδονικό έθνος και ανεξάρτητη Μακεδονία, ενώ ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος Νικόλαος Πλαστήρας διαμαρτυρήθηκε αμέσως με συνέπεια ο Υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ. Edward Stettinius με την υπ’αριθ. 868014/26/1211944 επιστολή του προς τους διπλωμάτες και προξένους των ΗΠΑ, τους επεσήμανε με ιδιαίτερη ανησυχία, τις προπαγανδιστικές δηλώσεις, που προέρχονταν από την Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία ,ως αδικαιολόγητες ενέργειες που αποτελούσαν πρόσχημα για επιθετικές ενέργειες σε βάρος την Ελλάδος.

Η περιοχή που διεκδικεί σήμερα η ΠΓΔΜ να ονομαστεί “Μακεδονία”, είχε το όνομα Βαρντάσκα..

Η Χώρα μας όμως δεν προχώρησε στις ανάλογες ενέργειες στον ΟΗΕ, o Κατ. Χάρτης του οποίου απαγορεύει την απειλή, που συνιστά έγκλημα πολέμου, και στα άλλα διεθνή fora, για την καταδίκη τους καθώς επίσης και για την επέμβαση στα εσωτερικά μας και την καταβολή στη χώρα μας της προσήκουσας αποζημίωσης, για τις καταστροφές που μας προκάλεσαν σε ανθρώπινες απώλειες, και σε υλικές ζημιές, πλην όμως αδιαφόρησε παντελώς και δεν αξίωσε ούτε από τους συμμάχους μας, να σταματήσουν τον Τίτο, από την προπαγάνδα και τις απειλές του, κατά της Μακεδονίας μας, που συνιστούν διεθνές έγκλημα, ούτε ακόμη όταν μας ζητήθηκε να τον στηρίξουμε, υπογράφοντας τις συμφωνίες της Άγκυρας,τουΜπλέντκαιτηνΒαλκανική Κοινοβουλευτική Συνέλευση, για να μπορέσει να αποσπαστεί από την Κόμιντερ και το ανατολικό μπλόκ, με αποτέλεσμα την παγίωση μιας κατάστασης με τα σημερινά προβλήματα.

7] Νομικά και διπλωματικά λάθη στο χειρισμό του Μακεδονικού προβλήματος .
Το Μακεδονικό πρόβλημα σήμερα ,το οποίο, λίγο η πολύ γνωρίζετε όλοι σας ,θα πρέπει να σας πω ότι δεν υποστηρίχτηκε δυναμικά και ορθά από την πλευρά της χώρας μας η οποία αδράνησε και κυρίως δεν έγινε χρήσης των νομικών μας επιχειρημάτων και κυρίως του Διεθνούς Δικαίου.
Αποτέλεσμα της αδράνειάς μας αυτής ήταν η ένταση της προπαγάνδας, η επέμβαση στα εσωτερικά μας, όπως είπαμε, και η διάπραξης του εγκλήματος της Γενοκτονίας των 28000 Ελληνοπαίδων, όπως απεφάνθη η Επιτροπή του ΟΗΕ, για το οποίο η χώρα μας, δεν έκαμε τίποτε έκτοτε και μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι υπέγραψε και κύρωσε μέ [Ν.Δ. 3091/54] τη Συμφωνία για τη Γεννοκτονία τού ΟΗΕ , ούτε καν στη θέσπιση εσωτερικού Νόμου, όπως έχουν κάνει και οι άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες, σε εκτέλεση της ως άνω Σύμβασης, η οποία προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι , η αναγκαστική μεταφορά παιδιών μιας ομάδας σε μια άλλη ομάδα, αποτελεί έγκλημα Γενοκτονίας, και συνιστά έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας που δεν παραγράφεται όσα χρόνια κι αω περάσουν , προκειμένου να αξιώσει την ικανοποίησή και αποζημίωσή της, καθώς και την αναγνώριση από εκείνους που σχεδίασαν και εκτέλεσαν το έγκλημα αυτό και την εν συνεχεία μετάπλαση των παιδιών με πλύση εγκεφάλου σε εξωμότες και γενίτσαρους, που μάχονται την ίδια πατρίδα τους.

Η χώρα μας δυστυχώς, στο χειρισμό του Μακεδονικού Ζητήματος, έχει πέσει σε αλλεπάλληλα ουσιαστικά και νομικά λάθη, όπως π.χ.

1] η μη συμμετοχή μας στην Επιτροπή Μπαντιντέρ, που δημιούργησε η Διαρκής Ευρωπαική Συνδιάσκεψης για την Γιουγκοσλαυία το 1991, παρά το γεγονός ότι εμείς είχαμε έννομο συμφέρον για το μέλλον της χώρας αυτής, λόγω τής προϊστορίας που είχαμε με τη χώρα αυτή ,τα εμπλεκόμενα συμφέροντά μας αλλά και την γειτνίασή μας. Λέγεται δε ότι δεν συμμετείχε στην Επιτροπή αυτή , ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου,που έπρεπε να πάει, γιατί ήταν κομματικά αντίθετος προς την τότε Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα η Επιτροπή να Γνωμοδοτήσει ερήμην μας, και με πολιτικά κριτήρια για την αναβάθμιση του ομόσπονδου κράτους σε ανεξάρτητο κράτους, παρά το γεγονός ότι δεν είχε τις νόμιμες προϋποθέσεις , [οργανωμένο λαό, πολιτική εξουσία εκλεγείσα με δημοκρατικές διαδικασίες, βιωσιμότητα, σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ. ] κτλ. που σημαίνει ότι η απόφασή της ήταν παράνομη και θα έπρεπε να είχε προσβληθεί με Αίτημα την ανάκληση και την ακύρωσή της ,για να μην πω ότι ήταν και μεροληπτική ,αν σκεφτεί κανείς ότι ο πρόεδρος της ήταν και πρόεδρος της Γαλλο-Σκοπιανής Επιτροπής φιλίας κτλ. πράγμα που δεν έγινε ούτε για λόγους τακτικής και πίεσης , γιατί η πολιτική μας ηγεσία ήθελε στα βόρεια σύνορά μας ,όπως έλεγε ένα μαξιλάρι, προφανώς για να κοιμηθεί, όπως και έγινε

2] η άρσης των ενστάσεών μας, τον Απρίλιο του 1993, για την είσοδό των Σκοπιανών στον ΟΗΕ, τις οποίες είχαμε καταθέσει τον Ιανουάριο του ιδίου έτους, όταν οι Σκοπιανοί υπέβαλαν την Αίτησή τους να γίνουν μέλη του Ο.Η.Ε. οι οποίες ενστάσεις μας, είχαν γίνει αποδεκτές παραπέμποντας την Αίτηση των Σκοπιανών στις καλένδες, που σημαίνει ότι θα περίμεναν τουλάχιστον 10-15 χρόνια,για να εισέλθουν, ενώ κάποιες άλλες χώρες περίμεναν 20 χρόνια για να εισέλθουν στον ΟΗΕ. Δηλαδή ενώ μπορούσαμε να ασκήσουμε νομικό αποκλεισμό, ικανό να εξαναγκάσει τους Σκοπιανούς να υποχωρήσουν, δεν το κάναμε και προτού παρέλθουν τρείς μήνες από την κατάθεση των αντιρρήσεών μας και παρά την υπόσχεση του Προέδρου Κλίντον ότι δεν θα δεχθεί την ένταξη των Σκοπιανών στον Ο.Η.Ε. εάν δεν λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, η Κυβέρνησή μας, προχώρησε στην άρση των αντιρρήσεών μας και έτσι τα Σκόπια έγιναν μέλη του Ο.Η.Ε. με τη δική μας συναίνεση και ταυτόχρονα μέλη σε 15 άλλους Ειδικούς Διεθνείς Οργανισμούς που συνεργάζονται με τον Ο.Η.Ε., επιτυγχάνοντας έτσι μια μαζική διεθνή αναγνώριση του κράτους των Σκοπίων, ενώ ο Κύρω Γκληγκόρωφ που καιροφυλακτούσε ανέβηκε στο βήμα της Γεν. Συνέλευσης για να ευχαριστήσει ,γιατί επιτέλους οι μακροχρόνιοι αγώνες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας δικαιώθηκαν .

3] η παραίτησή μας από τον οικονομικό αποκλεισμό των Σκοπιανών της 16/2/1994, ο οποίος αν και δεν ήταν αποτελεσματικός, γιατί ο αποκλεισμός κηρύχτηκε χωρίς να εκδοθεί Νόμος που να προέβλεπε κυρώσεις σε όποιον τον παραβίαζε και πρώτα – πρώτα κατά των Ελλήνων , που πρώτοι τον παραβίαζαν αλλά και γιατί οι Σκοπιανοί μπορούσαν να τροφοδοτηθούν από τις άλλες χώρες, όπως τη Βουλγαρία την Αλβανία και την Σερβία, εντούτοις ο αποκλεισμός είχε σοβαρές επιπτώσεις σε βάρος τους, με συνέπεια να τρέξουν, η Ευρωπαϊκή Ένωσης η οποία μας έστειλε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δήθεν εμποδίζαμε την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων, ενώ τα Σκόπια δεν είναι μέλη της Ε.Ε. Και οι ΗΠΑ, που έστειλαν τον υφυπουργό των εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ να λύσει το πρόβλημα.
Η χώρα μας τελικώς αθωώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω του ότι , ο αποκλεισμός αφορούσε εθνικό θέμα της χώρας μας και συνεπώς η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε καμιά αρμοδιότητα να παρεμβαίνει.
Ο αποκλεισμός λοιπόν σταμάτησε, υπό την πίεση της Ε. Ε. και του υφυπουργού των Εξωτερικών των Η.Π.Α. στον ασθενή τότε Πρωθυπουργό μας, ο οποίος ενέδωσε, κατόπιν παρέμβασης εξωθεσμικού προσώπου, για να μονογραφηθεί το σχέδιο της Συμφωνίας της Νέας Υόρκης, η οποία είναι άκυρη, σύμφωνα με τα άρθρα 48,49,51 και 52 της Συνθήκης της Βιέννης του 1968,είναι άκυρη.

4] Η υπογραφή της δυσμενούς και άκυρης για τη χώρα μας Συμφωνίας της Νέας Υόρκης της 13/9/ 1995, ήταν άκρως προσβλητική και υποτιμητική για τη χώρα μας καθόσον παραιτηθήκαμε από το όνομά μας και υπογράψαμε την συμφωνία, όχι ως Δημοκρατία της Ελλάδος αλλά ως πρώτη των Συμβαλλομένων, επειδή οι Σκοπιανοί επέμεναν να υπογράψουν με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας,ενώ το όνομά τους σύμφωνα με την απόφαση του ΟΗΕ είναι FYROM και για να αποφύγουμε το σκόπελο αυτό , που θα σήμαινε την εκ μέρους μας την αναγνώρισή τους με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, αναγκαστήκαμε να παραιτηθούμε από το όνομά μας, όπως επίσης παραιτηθήκαμε και μάλιστα τεχνιέντως και δολίως, από το δικαίωμά μας να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο για το όνομα, το οποίο δεν ανέφεραν ρητώς στο κείμενο της συμφωνίας , αλλά το υποδήλωναν κάτω από την υπ΄αριθμ. 817 απόφαση του Συμβούλου Ασφαλείας.
Τέλος θα πρέπει να πω ,ότι η συμφωνία αυτή , σύμφωνα με το Σύνταγμα μας είναι άκυρη, γιατί δεν προσκομίστηκε και δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων.Τέλος θα πρέπει να σας πω ακόμη ότι η χώρα μας ανέλαβε την υποχρέωση να βοηθήσει τους Σκοπιανούς οικονομικά, πράγμα το οποίο κάνουμε μέχρι σήμερα αλλά και για να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ, την Ε,Ε. και στους άλλους δυτικοευρωπαικούς οργανισμούς, αρκεί να χρησιμοποιούν το όνομα FYROM, ενώ οι Σκοπιανοί από την πλευρά τους, ανέλαβαν την υποχρέωση να σταματήσουν την προπαγάνδα σε βάρος της χώρας μας και να μην χρησιμοποιούν στις Αιτήσεις τους το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, που όμως δεν έκαναν ποτέ ,αλλά απεναντίας ενέτειναν την προπαγάνδα τους και τις απειλές τους σε βάρος της χώρας μας και ξεσήκωσαν τον κόσμο, επιτυγχάνοντας την αναγνώρισή τους με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας από 130 περίπου χώρες. Οι αναγνωρίσεις βέβαια αυτές ,είναι δηλωτικές πολιτικές πράξεις inter partes και δεν δημιουργούν νομικές συνέπειες η δεσμεύσεις για τις τρίτες χώρες.
Κατόπιν των ανωτέρω , αναγκαστήκαμε για την αντιμετώπιση του σοβαρότατου προβλήματος, του ονόματος , να οδηγηθούμε στη διαδικασία του άρθρου 33 του Κατ.Χάρτη του Ο.Η.Ε. η οποία μας επέβαλε ως μεσολαβητή τον Μάθιου Νίμιτς και εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι οι διαπραγματεύσεις και οι μεσολαβήσεις απηχούν τη Σχολή του Σικάγου,γιατί έτσι μπορούν καλύτερα να ελέγχουν η να κατευθύνουν ένα μεσολαβητή από ένα ολόκληρο Δικαστήριο,για αυτό και πέτυχαν ευσχήμως και δολίως να παραιτηθούμε από το δικαίωμά μας ,να προσφύγουμε στο διεθνές δικαστήριο για το όνομα. Τελικά ‘οπως άλλωστε ειχε προβλεφθεί ο Μαθιου Νίμιτς αποδείχτηκε εντολοδόχος και πειθήνιο όργανό των Αμερικάνων,αφερέγγυος, αναξιόπιστος, μεροληπτικός και ανιστόρητος, χαρακτηριστικά που τον καθιστούν παντελώς ακατάλληλο για μεσολαβητή, για αυτό και έχουμε εισηγηθεί κατ΄ επανάληψη την απόρριψη της διαμεσολάβησής και των προτάσεών του,γιατί είχαν ανήθικο χαρακτήρα και έπρεπε να απορριφθούν προκειμένου να ανακληθεί η εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας, για να ξανασυζητηθεί η υπόθεσης πλέον επί ορθής βάσεως η να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για νομική κρίση.
Οι Σκοπιανοί όμως αξιώνουν από τον μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς να τους αναγνωριστεί, Μακεδονική εθνότητα, Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και Μακεδονική γλώσσα, στοιχεία δηλ. που αποτελούν προϋποθέσεις, conditio sine qua non , για την υλοποίηση της απειλής τους, όταν οι διεθνείς συγκυρίες τους το επιτρέψουν .

Οι αξιώσεις όμως αυτές των Σκοπιανών, θα πρέπει να πούμε ότι, δεν είναι σύννομες προς τη Διεθνή Νομιμότητα και συνεπώς δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές από την Ελλάδα, γιατί είναι αυθαίρετες , παράνομες ,ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές , ΄οπως,π.χ.
1] γιατί ο εξωτερικός αυτοπροσδιορισμός μιάς χώρας δεν είναι απεριόριστος,αλλά τουναντίον περιορίζεται μέχρι του σημείου εκείνου,που δεν θήγει τα συμφέροντα η δικαιώματα κάποιας άλλης χώρας, όπωςενπροκειμένω ο εξωτερικός αυτοπροσδιορισμός των Σκοπιανών και η ονομασία της χώρας τους, [self definιtion ] Δημοκρατία της Μακεδονίας, είναι null and void δηλ. άκυρος και ανίσχυρος,γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τα δικαιώματα και συμφέροντα της Ελλάδος και ως εκ τούτου δεν δημιουργεί νομικές δεσμεύσεις για τη διεθνή κοινότητα και κυρίως για την Ελλάδα, χωρίς τη δική της συναίνεση. Ιδιαίτερα δε ο αυτοπροσδιορισμός αυτός είναι άκυρος γιατί οι Σκοπιανοί,

α] επέλεξαν δολίως ένα όνομα, το οποίο χρησιμοποιεί η Ελλάδα για 3000 χρόνια, συνορεύει με τη χώρα τους και κατοικείται από 265.000.000 Ελληνες Μακεδόνες, έναντι των 150.000 περίπου κατοίκων που ζουν στο χώρο το δικό τους και οι οποίοι ήταν στο παρελθόν κατά πλειοψηφία γηγενείς Έλληνες αλλά Σλαβοποιήθηκαν από το κομουνιστικό καθεστώς. Συνεπώς το όνομα Μακεδονία συγκρίνοντας τα δύο μεγέθη, πέραν των νομίμων και ιστορικών δικαιωμάτων, ανήκει στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κανόνα, possecio longi temporis. Οι Σκοπιανοί όμως επιμένουν και εμένουν στις αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις τους γιατί αποβλέπουν στο άμεσο μέλλον στο σφετερισμό και την οικειοποίηση της ιστορίας του πολιτισμού και των αγαθών μας και στο απώτερο μέλλον στην προσβολή και άλωση της εδαφικής μας ακεραιότητας, όπως αποδεικνύεται από την παραπλανητική και επιθετική προπαγάνδα τους.

Η χώρα μας συνεπώς οφείλει να καταγγείλει ενώπιον του ΟΗΕ, και τα αλλα διεθνή φόρα ,την δόλια ενέργεια των Σκοπιανών ,η οποία προσβάλει τους θεμελιώδεις κανόνες του αναγκαστικού δικαίου jus gogens, μεταξύ των οποίων και τις γενικές αρχές του δικαίου που αποδέχονται όλες οι πολιτισμένες χώρες του κόσμου ,αλλά και τα θεμελιώδη δικαιώματα μιας χώρας, όπως η κυριαρχική και νομική ισότητα των κρατών, ο σεβασμός της προσωπικότητας της, η εδαφική της ακεραιότητα, η πολιτική της ανεξαρτησία,η μη επέμβασης στα εσωτερικά της κτλ. η παραβίασης των οποίων συνεπάγεται την υποχρέωση επανόρθωσηςπάσηςπροσγενομένης ζημίας,σύμφωνα με τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων και την λήψη μέτρων ,για την αποφυγή παρομοίων παραβιάσεων στο μέλλον.

β] το όνομα αυτό, δεν απεικονίζει την πραγματικότητα η την αλήθεια και την ακριβή ταυτότητά των λαών που την απαρτίζουν , αφού η χώρα τους αποτελεί μωσαϊκό λαών, όπως Βουλγάρων, Σλάβων, Αλβανών Τούρκων, Ελλήνων, Ρουμάνων, Αθιγγάνων κτλ. αλλά ούτε και γεωγραφικά, καθόσον το κομμάτι της ιστορικής Μακεδονίας που κατέχουν οι Σκοπιανοί, αποτελείται από 8600 τ.χ. που αντιστοιχεί προς το 14 του όλου εδάφους της χώρας αυτής, που ανέρχεται σε 34600 τ.χ. περίπου, ως εκ τούτου η ακριβής και η αληθής ταυτότητας τους, όπως προβλέπεται από το δίκαιο πολλών χωρών, να τηρούν το καθήκον αληθείας, όπως π.χ. Ελβετία, η Ελλάδακτλ. Δεν έχει σχέση με τη Μακεδονία. Απόδειξης ότι η περιοχή της Νοτιοσλαίας μέχρι τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, είχε εννέα διοικητικές περιοχές, την κατοικούσαν πολλές εθνικές μειονότητες με ανταγωνιστικά συμφέροντα και δικαιώματα, ως εκ τούτου, για να αποφευχθούν μελλοντικές συγκρούσεις η επιδιώξεις επιβολής μιας εθνικής μειονότητας στις άλλες, η περιοχή είχε χωριστεί σε εννέα αυτοδιοικήσεις με γεωγραφικό προσδιορισμό και όνομα, όπως η περιοχή που διεκδικεί σήμερα να ονομαστεί Μακεδονία είχε το όνομα Βαρντάσκα..

http://www.hellenesonline.com/go/