Αύριο, Τετάρτη 11 Μαίου 2011, πάμε όλοι στην συγκέντρωση της γενικής απεργίας. Κι αυτή την φορά δεν πρέπει να πάμε και να φύγουμε. Αλλά να πάμε και να μείνουμε εκεί.
Μην περιμένετε κανέναν μα κανέναν να οργανώσει την παραμονή μας στις πλατείες, και ειδικά στην πλατεία Συντάγματος. Εμείς πρέπει να την οργανώσουμε μόνοι μας. Θα πάμε, θα μείνουμε, θα γνωριστούμε, θα μιλήσουμε, θα αποφασίσουμε, θα οργανωθούμε και θα οργανώσουμε. Γι’ αυτό πρέπει αυτή τη φορά να μην φύγουμε. Πρέπει να πάμε και να μείνουμε εκεί.
Ολοι θέλουν να πάμε και να φύγουμε. Το γρηγορότερο δυνατό. Ολοι, κόμματα, συνδικάτα, αστυνομία, κυβέρνηση, θέλουν να πάμε και να φύγουμε.
Μας φοβούνται. Μας φοβούνται πολύ όταν είμαστε μαζεμένοι. Μαζεμένοι για πολλή ώρα. Για ώρες και για μέρες. Διότι από τέτοιες λαϊκές συγκεντρώσεις διαρκείας, προκύπτουν πολύ άσχημες εκπλήξεις για την ολιγαρχική εξουσία που μας πίνει το αίμα. Διότι σε τέτοιες λαϊκές συγκεντρώσεις διαρκείας τα πράγματα αποκτούν μια δικιά τους δυναμική και μια δικιά τους ζωή.
Σε συγκεντρώσεις που δεν διαλύονται αμέσως, αρχίζουν οι συζητήσεις, τα πηγαδάκια, οι ομιλίες αγνώστων προς το πλήθος. Και όλα αυτά τρέχουν και ζυμώνονται και αναπτύσσονται γρήγορα. Μεταδίδονται ακόμα και έξω από την συγκέντρωση.
Και στο τέλος προκύπτουν συνελεύσεις. Συνελεύσεις-εφιάλτης για την εξουσία. Συνελεύσεις του λαού που εκδίδουν ψηφίσματα πρωτόγνωρα και επαναστατικά. Που αμφισβητούν την κατεστημένη ολιγαρχική εξουσία και τις πολιτικές της επιλογές. Που ζητάνε αλλαγές πολιτικής. Που απαιτούν λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο. Τιμωρία των ενόχων και των διεφθαρμένων.
Μας φοβούνται. Μας φοβούνται όταν μένουμε συγκεντρωμένοι σε μια πλατεία για ώρες. Γιατί έρχονται κι άλλοι, κι άλλοι. Και μπορεί να κατεβούμε ανοργάνωτοι και χωρίς πολιτικές οργανώσεις που τώρα δεν έχουμε, αλλά η μακρόχρονη παραμονή στην πλατεία θα δημιουργήσει οργάνωση κάθε τύπου, διότι το επιβάλλουν οι ανάγκες της μακρόχρονης παραμονής στην πλατεία. Και στο τέλος θα δούμε να ξεπηδούν μέχρι και πολιτικές οργανώσεις.
Δηλαδή μπορεί να πάμε ανοργάνωτοι και να φύγουμε οργανωμένοι. Και χιλιάδες. Χιλιάδες χιλιάδων οργανωμένοι έχουν την δύναμη και την εξουσία να απαιτήσουν. Να γρκεμίσουν το σάπιο και διεφθαρμένο. Και να βάλουν το θεμέλιο για το νέο και υγιές. Χιλιάδες χιλιάδων που με την παραμονή τους στην πλατεία θα καλούν και άλλες χιλιάδες χιλιάδων να κατέβουν και να ενωθούν μαζί τους.
Γι’ αυτό “πάμε πλατεία”. Εφοδιασμένοι και με τα όλα μας. Νερό σε μπουκάλι. Maalox διαλυμένο στο νερό, για τα χημικά. Σάντουϊτς στην τσέπη. Γυαλιά υποβρυχίου ψαρέματος. Μάσκες αντιασφυξιογόνες. Εφοδιασμένοι. Και κυρίως αποφασισμένοι.
ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ. ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
Θραξ Αναρμόδιος
Μην περιμένετε κανέναν μα κανέναν να οργανώσει την παραμονή μας στις πλατείες, και ειδικά στην πλατεία Συντάγματος. Εμείς πρέπει να την οργανώσουμε μόνοι μας. Θα πάμε, θα μείνουμε, θα γνωριστούμε, θα μιλήσουμε, θα αποφασίσουμε, θα οργανωθούμε και θα οργανώσουμε. Γι’ αυτό πρέπει αυτή τη φορά να μην φύγουμε. Πρέπει να πάμε και να μείνουμε εκεί.
Ολοι θέλουν να πάμε και να φύγουμε. Το γρηγορότερο δυνατό. Ολοι, κόμματα, συνδικάτα, αστυνομία, κυβέρνηση, θέλουν να πάμε και να φύγουμε.
Μας φοβούνται. Μας φοβούνται πολύ όταν είμαστε μαζεμένοι. Μαζεμένοι για πολλή ώρα. Για ώρες και για μέρες. Διότι από τέτοιες λαϊκές συγκεντρώσεις διαρκείας, προκύπτουν πολύ άσχημες εκπλήξεις για την ολιγαρχική εξουσία που μας πίνει το αίμα. Διότι σε τέτοιες λαϊκές συγκεντρώσεις διαρκείας τα πράγματα αποκτούν μια δικιά τους δυναμική και μια δικιά τους ζωή.
Σε συγκεντρώσεις που δεν διαλύονται αμέσως, αρχίζουν οι συζητήσεις, τα πηγαδάκια, οι ομιλίες αγνώστων προς το πλήθος. Και όλα αυτά τρέχουν και ζυμώνονται και αναπτύσσονται γρήγορα. Μεταδίδονται ακόμα και έξω από την συγκέντρωση.
Και στο τέλος προκύπτουν συνελεύσεις. Συνελεύσεις-εφιάλτης για την εξουσία. Συνελεύσεις του λαού που εκδίδουν ψηφίσματα πρωτόγνωρα και επαναστατικά. Που αμφισβητούν την κατεστημένη ολιγαρχική εξουσία και τις πολιτικές της επιλογές. Που ζητάνε αλλαγές πολιτικής. Που απαιτούν λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο. Τιμωρία των ενόχων και των διεφθαρμένων.
Μας φοβούνται. Μας φοβούνται όταν μένουμε συγκεντρωμένοι σε μια πλατεία για ώρες. Γιατί έρχονται κι άλλοι, κι άλλοι. Και μπορεί να κατεβούμε ανοργάνωτοι και χωρίς πολιτικές οργανώσεις που τώρα δεν έχουμε, αλλά η μακρόχρονη παραμονή στην πλατεία θα δημιουργήσει οργάνωση κάθε τύπου, διότι το επιβάλλουν οι ανάγκες της μακρόχρονης παραμονής στην πλατεία. Και στο τέλος θα δούμε να ξεπηδούν μέχρι και πολιτικές οργανώσεις.
Δηλαδή μπορεί να πάμε ανοργάνωτοι και να φύγουμε οργανωμένοι. Και χιλιάδες. Χιλιάδες χιλιάδων οργανωμένοι έχουν την δύναμη και την εξουσία να απαιτήσουν. Να γρκεμίσουν το σάπιο και διεφθαρμένο. Και να βάλουν το θεμέλιο για το νέο και υγιές. Χιλιάδες χιλιάδων που με την παραμονή τους στην πλατεία θα καλούν και άλλες χιλιάδες χιλιάδων να κατέβουν και να ενωθούν μαζί τους.
Γι’ αυτό “πάμε πλατεία”. Εφοδιασμένοι και με τα όλα μας. Νερό σε μπουκάλι. Maalox διαλυμένο στο νερό, για τα χημικά. Σάντουϊτς στην τσέπη. Γυαλιά υποβρυχίου ψαρέματος. Μάσκες αντιασφυξιογόνες. Εφοδιασμένοι. Και κυρίως αποφασισμένοι.
ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ. ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
Θραξ Αναρμόδιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η επίσκεψη σας στο Θαλαμοφύλακα με τιμά ιδιαίτερως.
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι τρολλιές, οι κουτσουλιές και οι ύβρεις.
Τα υπόλοιπα θα μείνουν για πάντα εδώ, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, γι αυτό πριν πατήσετε το κουμπί "Υποβολή", παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε.