Η χώρα μας βρίσκεται σε κρίση και το γεγονός αυτό δημιουργεί σε κάποιους την αίσθηση ότι αποτελούμε εύκολο στόχο...
Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε καχύποπτοι σε αναφορές σχετικές με τα εθνικά θέματα, επειδή στο παρελθόν υπήρξανε αρκετοί που εμπορεύτηκαν με αρκετή επιτυχία για τους ίδιους οτιδήποτε «εθνικό». Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να θεωρούμε εξ ορισμού γραφικό όποιον τολμούσε τα τελευταία 20 χρόνια να κάνει ακόμη κι αναφορά στη λέξη «πατρίδα». Από το ένα άκρο, εκείνο των πατριδοκάπηλων, φτάσαμε στο ακριβώς αντίθετο, εκείνο των...«υπεράνω» που στο όνομα του διεθνισμού εμφανίζουν μία απίστευτη ενδοτικότητα.
Πριν από λίγους μήνες είδαμε έκπληκτοι τα τουρκικά πλοία να φτάνουν για πρώτη φορά μέχρι το Σούνιο. Ούτε και τότε δώσαμε σημασία. Πριν λίγες μέρες βγήκε στον αέρα η πληροφορία (έπειτα από κατάσχεση εγγράφων σε τουρκική βάση του ναυτικού από εισαγγελείς που διερευνούν την υπόθεση Βαριοπούλα) ότι υπήρχε ένα άλλο παράπλευρο σχέδιο, που προέβλεπε την κατάληψη ενός μικρού ελληνικού νησιού από το τουρκικό ναυτικό.
Το αστείο σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι το θέμα της τουρκικής επιθετικότητας δεν λαμβάνεται υπόψη από τους φίλους και συνεταίρους μας στην Ευρώπη που μας κατηγορούν σήμερα για τα μεγάλα μας χρέη. Γνώριζαν και γνωρίζουν ότι αν η Ευρώπη διακήρυσσε το απαραβίαστο των ανατολικών μας συνόρων, τότε η Οικονομία της Ελλάδας θα έπαιρνε μεγάλες ανάσες, αφού δεν θα ήμασταν υποχρεωμένοι να ξοδεύουμε κάθε χρόνο τεράστια ποσά για την αγορά νέων όπλων. Όχι μόνο δεν το κάνουν, αλλά κάθε φορά που τίθεται θέμα τουρκικής επιθετικότητας οι συνεταίροι μας σφυρίζουν αδιάφορα και οι πολεμικές τους βιομηχανίες ελπίζουν σε νέες μεγάλες παραγγελίες από τους πτωχούς Έλληνες.
Σήμερα οι Τούρκοι μιλάνε ανοικτά για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Εμείς αρνούμαστε ότι συζητάμε μαζί τους γι΄ αυτό το θέμα, αλλά εκείνοι επιμένουν και δηλώνουν μάλιστα ότι είναι έτοιμοι για κάθε... περίπτωση.
Την ίδια ώρα τα αεροπλάνα τους πετάνε πάνω από ελληνικά κατοικημένα νησιά και κάθε φορά ο βαθμός των προκλήσεων μεγαλώνει. Όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα ήταν αδιανόητα μέχρι πριν μερικά χρόνια.
Η μέχρι στιγμής στάση της Ευρώπης μας δείχνει ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε βοήθεια από κάποιον. Μόνοι μας θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις, όπως μόνοι μας ήμασταν και στο παρελθόν.
Γι΄ αυτό και είναι θέμα μεγίστης σημασίας να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο συνεννόησης στο εσωτερικό της χώρας και να χαράξουμε ένα εθνικό σχέδιο δράσης για τα επόμενα χρόνια. Ένα σχέδιο που να περιλαμβάνει δράσεις για την Οικονομία, αλλά και για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Το έχουν κάνει πετυχημένα οι Τούρκοι, ας τους αντιγράψουμε στα θετικά τους.
Ο εφησυχασμός δεν επιτρέπεται στις μέρες μας. Κι έχουμε αποδείξει στο παρελθόν ότι ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Το γνωρίζουν καλά αυτό κι οι εχθροί μας. Γι αυτό η σφυρηλάτηση της ενότητας είναι το μεγαλύτερο αποτρεπτικό όπλο...
Θανάσης Μαυρίδης
Το είδα στο epirus-ellas
Τελικά ρε παιδιά πάλι μπερδευτήκαμε. Ποιός είναι ο πραγματικός στόχος μας? Οι Τούρκοι ή οι 5 πλούσιοι του κόσμου? Η οικονομική κρίση έγινε για να καλύψει εθνικές σημαντικές υποχωρήσεις, ή οι εθνικές υποχωρήσεις γίνονται για να κοπάσουν τον αντίκτυπο της εξαθλίωσης μας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα μάλλον το 2ο μου κάθεται καλύτερα.