Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ. ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

Μέσα σε ένα θολό πολιτικό και οικονομικό τοπίο, με μία κυβέρνηση που υπογράφει διατάγματα του ΔΝΤ και μετά υποκρίνεται την αιφνιδιασμένη και παίζοντας τον ρόλο της «μωρής παρθένας» προσπαθεί να πείσει για την… ηλιθιότητά της, η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει μία λαίλαπα (ΔΝΤ), που θα ισοπεδώσει τα πάντα και θα παραμείνει έως ότου κάποιοι αποφασίσουν να αποδώσουν το δίκαιο και να επιστραφούν στους πολίτες όλα τα κεκτημένα δημοκρατικά τους δικαιώματα.


Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου «ζει» με φήμες που διαρρέει η ίδια και μέσα από τις οποίες προσπαθεί να «περάσει» την γραμμή της, να μετρήσει τις αντιδράσεις και να επιβάλει την πολιτική βία στην κοινωνία των πολιτών, που υποτίθεται πως προστατεύει (βάσει Συντάγματος), αλλά στην πραγματικότητα εξολοθρεύει (βάσει εντολών…).

Μύθος πρώτος: Κάποιοι πόνταραν στην χρεωκοπία και θα πτωχεύσουν την Ελλάδα με το ζόρι γιατί δεν θέλουν να χάσουν τα λεφτά τους.

Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι αυτοί οι «κάποιοι» που δεν είναι άλλοι από τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ταμεία, βλέπουν την χρεωκοπία ως δεδομένη και οι πιο μετριοπαθείς εξ αυτών σαν την πιο ρεαλιστική λύση. Έτσι σπεύδουν και ασφαλίζουν τα χρήματα τους έναντι χρεωκοπίας για να μην τα χάσουν (CDS *) με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα περίφημα Spreads.

Φυσικά δεν λείπουν και οι κερδοσκόποι που «παίζουν» CDS χωρίς να έχουν καν Ελληνικά ομόλογα στα χεριά τους, αλλά αυτοί είναι μειοψηφία και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να πτωχεύσουν μια χώρα μόνο και μόνο επειδή ποντάρουν. Μάλιστα η Γερμανική επιτροπή ελέγχου κεφαλαιαγορών (ΒaFin), με έκθεσή της έκανε γνωστό ότι η επενδυτική δραστηριότητα στην αγορά CDS είχε «ελάχιστες επιπτώσεις» στην Ελληνική κρίση.

* Credit Default Swaps Πρόκειται για συμβόλαια παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και αποτελούν «ασφάλιστρα» έναντι ομολόγων που εκδίδουν είτε κράτη είτε επιχειρήσεις, τα οποία οι επενδυτές αγοράζουν για να καλυφθούν από τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους ή της επιχείρησης. Σε περίπτωση που υπάρχει η υπόνοια ή η εκτίμηση ότι ο εκδότης του ομολόγου θα δυσκολευτεί να το αποπληρώσει, τότε η τιμή του αντίστοιχου ασφαλίστρου (CDS) ανεβαίνει.

Μύθος δεύτερος: Δεν θα μας αφήσουν να πτωχεύσουμε γιατί θα χάσουν τα χρήματα τους.

Καταρχήν αν ισχύει αυτός ο μύθος τότε δεν ισχύει ο πρώτος και το ανάποδο. Η αλήθεια είναι ότι τα μεγάλα κεφάλαια που έχουν επενδύσει σε Ελληνικά ομόλογα, όπως είδαμε και στον πρώτο μύθο, έχουν ασφαλίσει τα χρήματα τους μέσω CDS έναντι χρεωκοπίας άρα είτε πτωχεύσουμε είτε όχι, κάνει το ίδιο για αυτούς αφού τα κέρδη τους είναι διασφαλισμένα.

Μύθος τρίτος: Αν κηρύξουμε πτώχευση και γυρίσουμε στη δραχμή θα χάσουμε το 30% των χρημάτων μας.

Αυτό που πραγματικά θα γίνει σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ είναι ότι οι καθημερινές συναλλαγές θα συνεχίσουν να γίνονται σε ευρώ, οι καταθέσεις θα παραμείνουν σε ευρώ ως συνάλλαγμα και το μόνο που θα προσμετρείται σε δραχμές θα είναι το μηδαμινό σχεδόν χρέος μας, αφού θα έχουμε κηρύξει πτώχευση, και το «έλλειμμα» το οποίο θα έχει θετικό πρόσημο αφού ένα τεράστιο ποσό που θα πήγαινε σε αποπληρωμή δανείων θα έχει διαγραφεί με φυσικό επακόλουθο ο προϋπολογισμός της χώρας μας θα ήταν κατά πολύ ξελαφρωμένος.

Θα είχαμε βέβαια ένα μικρό πρόβλημα με την ισοτιμία ευρώ δραχμής αλλά αυτό θα λυνόταν χάρη σε σωστές τοποθετήσεις των αποθεματικών μας, γύρισμα δηλαδή σε δολάρια και χρυσό. Το ευρώ θα κατρακυλούσε μετά την έξοδο μας από το ευρώ ακόμη και έναντι της δραχμής!

Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι είναι αλήθεια αυτό που είχε πει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ότι δηλαδή θα χάσουμε το 30% των χρημάτων μας, έχει αναλογιστεί κανείς πόσο τοις εκατό έχουμε χάσει ήδη από τα μέτρα, τις αυξήσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τον πληθωρισμό και πόσο θα χάσουμε ακόμη;

Η Ισλανδία που πτώχευσε πανηγυρικά το 2008 είχε ρυθμό ανάπτυξης ένα χρόνο μετά την πτώχευση -6,6%, ενώ για το 2010 προβλέπεται στο -3,0 αύξηση δηλαδή κατά 3,6% (άπιαστο όνειρο για την Ελλάδα). Επίσης η «πτωχευμένη» Ισλανδία έχει 36.750 δολάρια κατά κεφαλήν εισόδημα, με το αντίστοιχο για την Ελλάδα το 2009 και προ ΔΝΤ 32.100 δολάρια, ενώ το 2008 χρονιά της πτώχευσης είχε 42.700 δολάρια, διαφορά μόνο 7,2%, όσο δηλαδή και το ποσό που θα έχανε ετήσια ο Έλληνας από την αύξηση ΦΠΑ και του ειδικού φόρου στα καύσιμα!

Για όσους δεν γνωρίζουν, η Ισλανδία είναι μια χώρα που η οικονομία της βασίζεται κατά 70% στις υπηρεσίες, κατά 24% στη μικρή και ήπια βιομηχανία-βιοτεχνία και 6% σε αγροτική παραγωγή. Είναι μια χώρα χωρίς τουρισμό με μόλις 309.000 κατοίκους!!!

Μετά την πτώχευση το μόνο που μάθαμε για την Ισλανδία είναι ότι είχε ένα ηφαίστειο με περίεργο όνομα, ενώ για την ανάκαμψη της οικονομίας της μέσα σε δυο χρόνια δεν μίλησε ποτέ κανένας.

Μύθος τέταρτος: Τα μέτρα θα κρατήσουν για τρία χρόνια και μετά θα έρθει η ανάκαμψη.

Αυτός δεν είναι μύθος, αλλά ανέκδοτο για κλάματα, αφού με απλά μαθηματικά «βγαίνει» πως με βάση τους ρυθμούς ανάπτυξης (πού βρίσκονται αυτοί; υπάρχει ανάπτυξη; υπάρχει έστω ένα στοιχειώδες υλοποιήσιμο και ρεαλιστικό σχέδιο ανάπτυξης;) η χώρα θα τεθεί σε κατάσταση ομηρίας (από το ΔΝΤ, την Γερμανία και τους λοιπούς δανειστές της) για άγνωστο χρονικό διάστημα, στο οποίο δεν έχει τεθεί καν κάποιος λογικός ορίζοντας που να προκύπτει μέσα από πολιτικές ανάκαμψης…

Από ...Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η επίσκεψη σας στο Θαλαμοφύλακα με τιμά ιδιαίτερως.

Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι τρολλιές, οι κουτσουλιές και οι ύβρεις.

Τα υπόλοιπα θα μείνουν για πάντα εδώ, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, γι αυτό πριν πατήσετε το κουμπί "Υποβολή", παρακαλώ να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε.

Αρχειοθήκη ιστολογίου