ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΙΕΥΘΕΤΗΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ! (ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗ)

Όπως δημοσιεύθηκε στο Τροκτικό
        
Συμφωνούμε οτι η βόλτα του Πιρι Ρεις δεν είναι καθόλου αθώα. Για άλλους όμως λόγους. Η Τουρκία γνωρίζει ότι με το που πλησιάσει στο Καστελόριζο, θα αρχίσει η Ελλάδα να φωνασκεί για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ (είναι ακριβώς το ίδιο, δεν έχουν καμία διαφορά στη χάραξη, όση υφαλοκρηπίδα είχε η Κύπρος, τόση ΑΟΖ πήρε)…


Ο μεγαλύτερος Τούρκος διεθνολόγος Yucel Acer σε πόνημά του για το Αιγαίο, γράφει σε μια υποσημείωσή του οτι η Τουρκία ενεργεί έτσι ώστε να αποπροσανατολίσει τους Έλληνες απο το να εφαρμόσουν τις ευεργετικές διατάξεις της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, αυτές που αφορούν στο άρθρο 7 και τα Παράκτια Αρχιπελάγη: Yucel Acer, "The Aegean Maritime Disputes and International Law", υποσημείωση 156: "It is noted that Turkey has not applied the straight baselines system since June 1973 in order not to encourage Greece to apply the same system in the Aegean Sea. See İnan & Başeren, (1996), p. 58." Μετάφραση: Η Τουρκία δεν εφαρμόζει τις ευθείες ακτογραμμές βάσης (το άρθρο 7 - παράκτια αρχιπελάγη) απο το 1973 για να μην τις εφαρμόσουν οι Έλληνες στο Αιγαίο!!


Στη σελ. 26 γράφει : "It is emphasised that if Greece benefits from its right to the system of straight baselines as a party to the 1982 Convention, it would gain considerable maritime areas as its Aegean coasts are deeply fringed and surrounded by many islands and islets in close vicinity" Μετάφραση: Τονίζεται ότι εάν η Ελλάδα εφαρμόσει το σύστημα των ευθειών ακτογραμμών βάσης θα κερδίσει σημαντικά κομμάτια θαλάσσιας δικαιοδοσίας, καθώς η γεωμορφολογία (ακτές-νησιά) το επιτρέπει.


Κλειδί για την ερμηνεία των παραπάνω είναι το εξής: Εάν η Ελλάδα χαράξει υφαλοκρηπίδα με το σημερινό καθεστώς, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η μετεπειτα χάραξη νεων αρχιπελαγικών γραμμών που εφαρμόζονται στα παράκτια αρχιπελάγη! Επομένως, εάν η Ελλάδα οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με 6 ή 12 μίλια, χάνει οριστικά και διαπαντός το δικαίωμα στο οποίο αναφέρεται ο Τούρκος διεθνολογος και για το οποίο η Τουρκία ενεργεί έτσι ώστε η Ελλάδα να μην το εφαρμόσει ποτέ: Το δικαίωμα αναγνώρισης του Αιγαίου ως Παρακτίου Αρχιπελάγους.

Συνεπώς, εάν η Τουρκία θέλει η Ελλάδα να χάσει αυτό το δικαίωμα, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να "προκαλεί" την Ελλάδα με παρελκυστικές και αποπροσανατολιστικές τακτικές να χαράξει υφαλοκρηπίδα με το σημερινό καθεστώς των 6 ή 12 νμ, είτε με συμφωνία, είτε στο δικαστήριο. Έτσι εξηγείται και η ξαφνική αλλαγή τακτικής, με τη θετική της στάση για παραπομπή στη Χάγη.

 
                                                                                                              ---
     

Εάν ανατρέξεις σε ένα εγχειρίδιο διεθνούς δικαίου θα διαπιστώσεις σύντομα οτι αυτά που ακούγονται για την ΑΟΖ στην Ελλάδα είναι όλα διασπορά ψευδών ειδήσεων, φύκια για μεταξωτές κορδέλες, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θαλάσσης. Έχει δοθεί η εντύπωση οτι με την ΑΟΖ κερδίζουμε περισσότερα απ' ό,τι με την υφαλοκρηπίδα, επειδή έτσι λέει το αρθ 121. Λοιπόν, ορίστε το άρθρο 121:

 

                                                                        Article121

                                                               Regime of islands

1. An island is a naturally formed area of land, surrounded by water, which is above water at high tide.

2. Except as provided for in paragraph 3, the territorial sea, the contiguous zone, the exclusive economic zone and the continental shelf of an island are determined in accordance with the provisions of this Convention applicable to other land territory.

3. Rocks which cannot sustain human habitation or economic life of their own shall have no exclusive economic zone or continental shelf.

 


          Απ ό,τι βλέπεις η μεταχείριση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας είναι η ίδια. Όση υφαλοκρηπίδα είχε η Κύπρος, τόση ΑΟΖ πήρε, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για το Καστελόριζο. Επειδή το ΥΠΕΞ το γνωρίζει αυτό ,όπως και όλοι ανεξαιρέτως οι διεθνολόγοι, διπλωμάτες και το πολιτικό προσωπικό, είναι ανούσια η δήθεν αλλαγή θέσης με την ΑΟΖ. Είναι σα να ζητάς επίσημα την, ήδη καθιερωμένη απο την πρακτική, ζώνη αλιείας (fisheries zone), η οποία πλέον ονομάζεται ΑΟΖ. Εάν δεν υπάρχει συμφωνία, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ορίζεται απο το δικαστήριο. Και στις δύο περιπτώσεις, και στην κρατική πρακτική, αλλά και στη δικαστηριακή, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ πάντοτε συμπίπτουν.

 

         Επίτρεψέ μου να επισημάνω ότι δε βρίσκομαι σε καμία διαμάχη, με κανένα. Η πρώτη παράγραφος του άρθρου "Εθνική Κυριαρχία στο Αιγαίο - Το Αιγαίο ως Παράκτιο Αρχιπέλαγος" αφορά στις ανεπιτυχείς προσπάθειες της ελλ. αντιπροσωπείας στη Συνδιάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982. Κάποιο από τα μέλη της πήρε την κριτική προσωπικά. Ξεκίνησε λοιπόν μια γόνιμη συζήτηση αποτέλεσμα της οποίας ήταν οι διορθώσεις στα άρθρα του. Είναι απαραίτητο να αναδειχθεί ποιοι μας εκπροσωπούν στα διεθνή fora. Μία απο τις επισημάνσεις μου ήταν τι δουλειά έχει με την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου ένας καθηγητής πολιτικής οικονομίας..  

         Συγκεκριμένα, υφαλοκρηπίδα είναι o βυθός και το υπέδαφος. Ζώνη Αλιείας είναι απο το βυθό μέχρι την επιφάνεια της θάλασσας. Επειδή λόγω τεχνολογίας εμφανίστηκαν κι άλλες θαλάσσιες χρήσεις πχ εγκατάσταση ανεμογεννητριών, δεν θα μπορούσαν τα κράτη να ισχυριστούν οτι η ζώνη αλιείας καλύπτει αυτές τις χρήσεις. Έτσι, η ζώνη αλιείας μετονομάστηκε σε ΑΟΖ. Για λόγους ευκολίας τα τελευταία χρόνια άρχισε να συμπεριλαμβάνει και την υφαλοκρηπίδα, καθώς όπως αντιλαμβάνεστε, και για παράδειγμα με τις ανεμογεννήτριες, η βάση ακουμπά στο βυθό, αλλά επεκτείνεται μέχρι την επιφάνεια.
 

         Έπειτα από συζήτηση που είχα με κύριους εκπροσώπους της θεωρίας της ΑΟΖ, ανασκεύασαν και για πρώτη φορά μετά απο 20 χρόνια διαπιστώνουν σε άρθρα τους οτι η χάραξη ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας είναι ακριβώς η ιδια. Διάβασε παρακάτω και θα το διαπιστώσεις, το παραδέχονται οι ίδιοι. 

         Για να υπάρχει και σύντομη τεκμηρίωση, εδώ είναι δύο τρία κομμάτια από άρθρα τους με υπογραμμίσεις δικές μου και σύνδεσμο στην ιστοσελίδα του ΟΗΕ για ολόκληρη τη Σύμβαση 



Επικαιροποίηση:  Αρθρογράφος σε κορυφαία στην κυκλοφορία καθημερινή εφημερίδα έκανε πλέον λόγο για πλήρη κατάρρευση και απομυθοποίηση της θεωρίας της ΑΟΖ, ακριβώς επάνω στις διαπιστώσεις που κάνουμε.

Επιπλέον, το άρθρο 121, το οποίο για 20 χρόνια αποτελούσε την κύρια νομική βάση του μύθου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, εξαφανίστηκε από τις αντίστοιχες αναλύσεις, εφόσον δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω απο την υφαλοκρηπίδα.

Ακομη και μετά απο αυτήν την επιτυχία, η δική μας προσπάθεια δεν εξαντλείται στο δευτερεύον θέμα της ΑΟΖ. Σκοπός μας είναι η αναγνώριση του Αιγαίου ως Παρακτίου Αρχιπελάγους, η οποία αφορά σε αμιγή εθνική κυριαρχία.




      
         Με την αναγνώριση του Αιγαίου ως Παρακτίου Αρχιπελάγους στο διεθνές δίκαιο καλύπτονται τα κυριαρχικά κενά που ονομάζονται διεθνή ύδατα.

        Το κάθε νησί δεν αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά ενώνεται άρρηκτα με το διπλανό του και δημιουργείται μία κι ενιαία αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα.

         Το διεθνές δίκαιο είναι σαφές. Σε παράκτιο αρχιπέλαγος δεν εφαρμόζεται ο κανόνας των 6 ή 12 νμ, αλλά ο προπεριγραφείς κανόνας του άρθ 7.

        Εάν χαράξουμε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με το σημερινό καθεστώς απαγορεύεται η μετέπειτα χάραξη νέων παράκτιων αρχιπελαγικών γραμμών. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πρόσθεσα το κομμάτι “Η ανούσια συζήτηση περί ΑΟΖ”.

         Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα είναι ακριβώς το ίδιο στη χάραξη, αφορούν στα δευτερεύοντα κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ το αρχιπέλαγος καθιστά τον αιγαιοπελαγίτικο χώρο σε εσωτερικό και αφορά σε αμιγή εθνική κυριαρχία.

       Συνεπώς, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το Αιγαίο ως Παράκτιο Αρχιπέλαγος, όπως ρητά ορίζει το διεθνές δίκαιο, και μετά να καθορισθούν οι κυριαρχικές ζώνες, όπως έκανε η Νορβηγία το 1951 και ο Καναδάς το 1985.

      
       Πρέπει να βλέπουμε την κοινωνία σαν ένα αρχιπέλαγος. Ο καθένας από εμάς συμβολίζει ένα νησί και πρέπει όλοι να ενωθούμε σε μία, ενιαία, κοινωνικά  αρχιπελαγική αλυσίδα. Και για να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα του Αιγαίου, εάν ενωθούν μεταξύ τους, όπως προτάσσει το διεθνές δίκαιο, τα νησιά που βρίσκονται στα ανατολικά, (Σαμοθράκη – Λήμνος – Μυτιλήνη – Χίος – Σάμος κλπ), αναπόφευκτα περικλείονται και όλα τα νησιά που βρίσκονται στο εσωτερικό, στα δυτικά τους. Έτσι κι εμείς, εάν αποτελέσουμε την εθνική προμετωπίδα, οι άλλοι, στα μετόπισθεν, ακολουθούν. Ούτως ή άλλως και τώρα το ίδιο κάνουν.

      Σ'ευχαριστώ

     
      Πάμε λοιπόν, οι υπογραμμίσεις και οι σημειώσεις δικές μου

"..Από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982) ήταν η δημιουργία και κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι δόθηκε ένα τέλος στην χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.)  από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση,την διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και υπέδαφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αναφέρονται στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων."

Σημείωση: Τα άρθρα 55-57 απλά αναφέρονται στο γενικό κανόνα των 200 νμ, όπως και για την υφαλοκρηπίδα, ενώ τα νησιά οριοθετούνται απο τον ειδικό του 121.

Ολόκληρη η Σύμβαση είναι εδώ  http://www.un.org/Depts/los/convention_agreements/texts/unclos/closindx.htm 

...

"Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά ( Άρθρο 121, παράγραφο 2), ότι όλα τα νησιά διαθέτουν  ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου"

Σημείωση: δες το 121 παραπάνω και παρατήρησε αν λεει διαφορετικά πράγματα για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα…

"ότι δηλαδή, ότι τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι βρίσκονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση  έχει καταργήσει την γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα."

...

 

"Η ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ





Για πάνω από τριάντα χρόνια τώρα η Ελλάδα επιμένει μονότονα ότι η μοναδική της διαφορά με την Τουρκία, ήτοι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, είναι νομικής φύσης. Όμως, εδώ και πάνω από 25 χρόνια η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκερασθεί απ' αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Από την ύπαρξη της νέας Σύμβαση του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αλλά πάντα ζητά και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Πράγματι, όλες οι αποφάσεις του Δικαστηρίου μέχρι σήμερα, λαμβάνουν υπ’ όψη την οριοθέτηση και των δυο ζωνών πού πάντα συμπίπτουν."

...

"Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν πριν λίγο καιρό, όταν η Κύπρος αποφάσισε, πολύ σωστά, να συνάψει συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο κρατών και μετά να αρχίσει έρευνες για πετρέλαια στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να συμφωνεί και υποστηρίζει την κυπριακή θέση την στιγμή που έχει μεσάνυχτα για το τι σημαίνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ μια και ποτέ δεν ασχολήθηκε με αυτή τη νέα έννοια του Δίκαιου της Θάλασσας."

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όση υφαλοκρηπίδα είχε η Κύπρος, τόση ΑΟΖ πήρε. Το ΥΠΕΞ κι όλοι ανεξαιρέτως οι διεθνολόγοι, Έλληνες, Κύπριοι και Τούρκοι, διπλωμάτες και πολιτικό προσωπικό γνωρίζουν οτι ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα ΠΑΝΤΟΤΕ συμπίπτουν. Δεν υπάρχει διαφορά μετάξύ τους στη χάραξη. Το ίδιο ισχύει και για το Καστελόριζο.

...

"Η δημιουργία ΑΟΖ στις Ελληνικές θάλασσες δικαιολογείται για τους ακόλουθους λόγους:
Α. Υπάρχουν σήμερα 137 παράκτια κράτη που διαθέτουν ΑΟΖ. Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Άρθρο 121, παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά και οι νησίδες, με εξαίρεση τους βράχους που δεν μπορούν να έχουν δική τους οικονομική ζώνη,  διαθέτουν ΑΟΖ  και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές
Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας γιατί η Τουρκία δεν μπορεί να προβάλει τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για δεκαετίες τώρα για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου. Δηλαδή ότι τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι βρίσκονται πάνω στην «υφαλοκρηπίδα» της Ανατολίας"

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, άρθρα 55-57 και 121 : Οικονομική Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ, καθορίζονται με τα ίδια ακριβώς κριτήρια

...

Τα συμπεράσματα δικά σας...

-

Με την αναγνώριση του Αιγαίου ως Παρακτίου Αρχιπελάγους το κάθε νησί δεν αποτελεί μια αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά συνδέεται αρρήκτως με το διπλανό του, δημιουργώντας μια ενίαια αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα, εντός της οποίας η σημερινή διελκυστίνδα με την Τουρκία για το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. ή για το δικαίωμα των νησιών να παράγουν την υφαλοκρηπίδα τους δε θα είχε απολύτως καμία σημασία ή αιτία ύπαρξης.

www.aigaio.org